รักวุ่นๆ ของนายวายร้าย (ออสติน) นิยาย บท 39

ใบพลูแอบยกยิ้มที่มุมปาก เมื่อออสตินจัดแจงเก็บแฟ้มเอกสาร ซึ่งมันได้กระจักกระจายอยู่บนพื้นด้วยท่าทางกระฉับกระเฉง เขาดูเปลี่ยนไปมากจากที่เคยอยากเอาชนะเธอ กลายเป็นคนที่คอยเอาอกเอาใจเธอแทน แบบนี้จะไม่ให้หญิงสาวรักเขาจนหมดใจได้ยังไง ไม่ว่าวันข้างหน้าจะเกิดอะไรขึ้น ใบพลูควรรักษาความสัมพันธ์แบบนี้เอาไว้ ไม่ควรให้ใครก้าวเข้ามาทำลายความเชื่อใจที่เธอมีให้กับออสติน

“ใบพลู... ใบพลูคร้าบ...เป็นอะไรไป” ชายหนุ่มเดินเข้ามาหย่อนก้นลงนั่งข้างๆ หญิงสาว ก่อนจะถามเธอออกมาด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล

“นายไม่ป้องกันอีกแล้วนะออสติน” ใบพลูทำสีหน้าเป็นกังวล เมื่อเธอกำลังกลัวว่าตัวเองจะตั้งครรภ์ เพราะหลายวันแล้วที่ประจำเดือนเลื่อนจากที่เคยเป็นเมื่อครั้งที่แล้ว

“ท้องก็ดีสิ! ว่าแต่เธอเถอะ เธออยากได้ลูกสาวหรือลูกชาย... หืม”

“นายก็พูดเอาแต่ใจ ถ้าพ่อฉันรู้ พ่อต้องผิดหวังและเสียใจมากเลยนะออสติน ที่ลูกสาวยอมพลีกายนอนกับผู้ชายง่ายๆ แบบนี้” หญิงสาวดูเครียดมากกว่าที่ออสตินคิดเอาไว้เสียอีก เมื่อใบหน้าของใบพลูดูจริงจังกับสิ่งที่เธอทำลงไป แต่นั่นมันก็ไม่ผิดไปเลยเสียทีเดียว เมื่อออสตินคิดว่าเขากับเธอกำลังจะแต่งงานกัน

“เธอเป็นคู่หมั้นของฉัน เรากำลังจะแต่งงานกัน อย่าคิดมากสิ ยังไงฉันก็ไม่มีวันทิ้งเธอไปไหน เชื่อใจฉันนะใบพลู” ชายหนุ่มกุมมือหญิงสาวเอาไว้ พร้อมกับคำพูดที่ฟังดูหนักแน่น เพื่อคลายความกังวลใจให้กับใบพลู เขารู้ดีว่าเธอเป็นผู้หญิงแบบไหน ผิดกับลูกคุณหนูที่เอาแต่ใจ ใบพลูมักจะใส่ใจคนรอบข้างมากกว่าตัวเอง หรือแม้แต่ตัวของออสติน ชายหนุ่มสัมผัสได้ถึงความรัก ความเห็นอกเห็นใจ ภายใต้ลุคที่ดูแข็งแกร่ง เธอกลับอ่อนโยน และมักยอมเขาเสมอ

“นายคิดว่าการมีลูก มันง่ายอย่างนั้นเหรอ ฉันกลัว กลัวว่าตัวเองจะเป็นแม่ที่ดีไม่ได้ ฉันไม่อยากเป็นภรรยาที่ดูเห็นแก่ตัว และที่สำคัญฉันบอกตามตรงเลยนะออสติน ฉันยังไม่พร้อมที่จะเป็นแม่ของใคร” หญิงสาวเริ่มมีใบหน้าเครียดหนัก เมื่อเธอคิดว่าตัวเองไม่มีคุณสมบัติสำหรับการเป็นคุณแม่ เพราะเธออยากเรียนรู้และใช้ชีวิตให้มีประสบการณ์มากกว่านี้

จากประสบการณ์ที่ผ่านมาใบพลูยังไม่รู้เลยว่าตัวเอง จะสามารถทำหน้าที่ของการเป็นแม่ได้ยังไง ในเมื่อเธอยังไม่เคยวาดฝันกับการมีครอบครัวมาก่อน เพิ่งจะรู้ว่าความรักมันดี หลังจากที่เธอกับออสตินคบกันจริงจังได้ไม่นานมานี้เอง

“ดูเครียดจัง คืนนี้เราไปเที่ยวกันไหม” ชายหนุ่มยังคงพูดเอาอกเอาใจใบพลู แต่ดูเหมือนว่าหญิงสาวจะไม่ยินดียินร้ายกับข้อเสนอที่ออสตินพูดออกมาเลยสักนิด

“ไม่เอาดีกว่า คืนนี้ฉันตั้งใจจะออกแบชุดฤดูหนาวไว้เสนอคุณพ่อ เผื่อเข้าตาคุณพ่อบ้าง ช่วงนี้ฉันไม่อยากไปไหนรู้สึกเบื่อๆ อ่ะ” ใบพลูพูดพลางเงยหน้าขึ้นมาส่งยิ้มบางๆ ให้กับออสติน เพื่อให้ชายหนุ่มสบายใจ เธออยากแสดงออกบอกกับเขาไปว่าไม่เป็นไร เพราะทุกอย่างที่เกิดขึ้น ไม่ได้ถูกฝืนใจแต่อย่างใด เธอเองก็ยินยอมพร้อมใจ ถ้าหากมีอะไรเกิดขึ้นก็ต้องยอมรับผลที่จะตามมาให้ได้

“อืม... ถ้าอย่างนั้นเอาไว้วันหลัง ฉันจะพาเธอไปเที่ยวดีไหม เธออยากไปไหน ฉันจะพาไปทุกที่เลย”

“มีตังค์” “อืม พ่อรวย”

“ชิ!” ใบพลูถึงกลับจิ๊ปากกลอกตามองบน ก่อนที่เธอจะเดินไปนั่งที่โต๊ะทำงานแล้วเปิดโน้ตบุ๊กขึ้นมา หญิงสาวตั้งหน้าตั้งตาทำงานต่อ ปล่อยให้ออสตินส่งสายตาหวาน มองมาที่คนตัวเล็กด้วยความรู้สึกเสน่หาไม่น้อย

Rrrr!!! เสียงเรียกเข้าสมาร์ตโฟนเครื่องแพงของออสตินดังขึ้น ซึ่งเพื่อนรักเขาโทรมา แน่นอนว่าคงไม่พ้นเรื่องปาร์ตี้ ที่พวกเขาเคยเกริ่นเอาไว้

“ว่าไง” เสียงเข้มดังไปตามสาย จนใบพลูเงยหน้าขึ้นมามองด้วยความสงสัย