พอนับหนึ่งออกมาจากห้องของบอสหนุ่ม เธอก็ยืนถอนหายใจออกมาอย่างเบาใจ
" เฮ่อ... "
[ ในที่สุดก็มีงานให้ทำแล้ว ค่อยรู้สึกโล่งใจหน่อย ไม่ต้องไปเครียดเรื่องนี้แล้ว
ต่อไปก็อดไปอีกสักเดือนสองเดือนก็น่าจะได้กินอิ่มแล้ว สู้ๆนะนับหนึ่ง ]
โชคดีที่ร้านกาแฟมีชุดพนักงานให้ ทำให้เงินที่เหลืออยู่เธอสามารถเก็บไว้ใช้เป็นค่าเดินทางได้
จากนั้นเธอก็เดินลงไปหารุ่นพี่สาว LGBTQ ที่ชื่อมีมี่
หล่อนเป็นผู้ชายหน้าหล่อใส ผิวดูขาวสะอาดสะอ้าน ไว้ทรงผมแมนบ๊อบแบบสไตล์เกาหลี
สีบลอนด์ประกายทอง เข้ากับผิวขาวใสรูปร่างสูงเพรียวของเจ้าตัวมาก
มีมี่มีรูปหน้าเรียวสวยไม่แพ้ผู้หญิงเลย ใบหน้าหล่อนสวยเนียนกว่าผู้หญิงอีกหลายล้านคนด้วยซ้ำ
ในเวลาทำงานหล่อนจะเป็นคนที่วางตัวดีมาก ดูแมนจนนับหนึ่งมองไม่ออกจนเรียกพี่ชาย
หล่อนจะเผยความตุ้งติ้งออกมาก็ต่อเมื่ออยู่กับคนที่สนิทและนอกเวลางานเท่านั้น
ทันทีที่หล่อนเห็นนับหนึ่งเดินลงบันไดมา หล่อนก็ไปลากตัวนับหนึ่งมาที่เคาน์เตอร์แล้วเอ่ยถามด้วยสีหน้าลุ้นๆ
" บอสว่าไงบ้าง เขารับน้องเข้าทำงานมั้ย "
นับหนึ่งพยักหน้ายิ้มแล้วเอ่ยตอบไปว่า
" ค่ะ เขาบอกว่าพรุ่งนี้ให้มาเริ่มงานได้เลย "
มีมี่โอบกอดนับหนึ่งทันทีพร้อมกับเอ่ยด้วยน้ำเสียงดีใจ
" เริ่ด นานๆทีจะเจอคนถูกชะตา พี่ดีใจนะที่ได้ทำงานคู่กับน้องนับหนึ่งน่ะ "
" นับหนึ่งก็ดีใจค่ะที่ได้ทำงานกับพี่มีมี่คนสวย "
" ปากหวานนะเราน่ะ "
นับหนึ่งอมยิ้มพร้อมกับกอดมีมี่อย่างสนิทใจ แม้จะเพิ่งเจอกัน แต่พวกเธอก็รู้สึกถูกชะตากันเหมือนเคยเป็นเพื่อนกันมานาน
จากนั้นทั้งสองก็ผละออกจากกันแล้วนับหนึ่งก็เอ่ยว่า
" พี่มีมี่เริ่มสอนนับหนึ่งเลยได้มั้ยคะ นับหนึ่งพร้อมที่จะฝึกงานแล้ว "
มีมี่ยิ้มน้อยแล้วเอาปลายนิ้วชี้แตะดั้งจมูกเรียวเล็กของนับหนึ่งเบาๆด้วยความเอ็นดู
" โอเคค่ะ อันดับแรก น้องต้องจำชื่อเมนูและจำสูตรแต่ละอย่างก่อนนะ
เมื่อก่อนพี่ใช้วิธีการจำแบบนี้แหละ จำทฤษดีก่อนมันจะทำให้เราเรียนรู้เร็ว
จากนั้นพี่จะสอนว่าต้องใช้อุปรณ์ชงกาแฟยังไง เวลาลูกค้ามาพี่จะให้น้องลองทำให้ลูกค้าชิม โอเค้ "
" โอเคค่ะ "
" บอสของเราเคยบอกว่า แก้วแรกของพนักงานฝึกงานจะถือเป็นของแถมให้ลูกค้า ดังนั้นน้องไม่ต้องเกรงและไม่ต้องกังวลนะจ้ะ "
" ได้ค่ะ "
จากนั้นมีมี่ก็หยิบสมุดมานั่งเขียนชื่อเมนูกับสูตรเครื่องดื่มต่างๆลงในสมุด แล้วให้นับหนึ่งนั่งจำสูตร จำชื่อเมนูแต่ละอย่างไป
จากนั้นพอมีลูกค้ามาสั่ง หล่อนก็ให้นับหนึ่งลองชงกาแฟ ส่วนหล่อนก็ทำหน้าที่ตกแต่งหน้ากาแฟต่อจากนับหนึ่งอีกที
บอสหนุ่มนั่งมองพนักงานของตัวเองผ่านกล้องวงจรปิดอย่างเงียบๆ
พอถึงเที่ยง เขาก็ลุกจากเก้าอี้แล้วเดินออกจากห้อง ลงมายังชั้นล่าง พอลงมาถึงชั้นล่างสุด ก็เอ่ยกับมีมี่ด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
" มีมี่ เที่ยงแล้วพานับหนึ่งไปพักทานข้าวเถอะ เดี๋ยวผมอยู่เฝ้าเคาน์เตอร์ให้เอง "
" ได้ค่ะบอส "
หล่อนตอบรับคำเสียงหวาน จากนั้นก็หันมาทางนับหนึ่งแล้วเอ่ย
" ไปทานข้าวกันเถอะ "
แล้วทั้งสองก็เดินออกจากเคาน์เตอร์ เข้าไปในห้องเก็บของถอดผ้ากันเปื้อนออกแล้วออกไปทานข้าวทันที
หลังจากทานข้าวกันเสร็จ ก็กลับมาเปลี่ยนตัวกับบอส แล้วบอสหนุ่มก็กลับขึ้นไปบนชั้นสามที่เป็นห้องทำงานของตัวเองไป
พอเลิกงานนับหนึ่งก็กลับไปที่หอพักของตัวเอง เธอเหนื่อยล้าจากการทำงานพอกลับถึงหอ อาบน้ำ ทานข้าวเสร็จเธอก็หลับไปเลย
ในขณะที่นับหนึ่งกำลังหลับไหลในห้องเข้าสู่ห้วนนิทราในยามค่ำคืนอันแสนเยือกเย็นนั้น
ด้านนอกกลับพลุกพล่าน เต็มไปด้วยรถรามากมาย
ผู้คนต่างออกมาสังสรรค์ ท่องราตรีกันอย่างครึกครื้นตามผับบาร์ต่างๆ
แสงไฟส่องสว่างระยิบระยับไปตามจุดต่างๆทั่วเมืองใหญ่
ผ่านไปสักพัก จึงเลิกคิ้วขึ้นพร้อมกับเอ่ยด้วยแววตาเจ้าเล่ห์
" คุณอิงฟ้าแน่ใจนะครับ ว่าให้ได้ทุกอย่างตามที่ผมต้องการ "
อิงฟ้าถอดรองเท้าส้นสูงออก แล้วยื่นปลายเท้าที่ซ่อนอยู่ใต้โต๊ะ
ออกไปถูไถกลางหว่างขาของกวินพร้อมกับแอ่นเนินอกสวยยั่วยวนสวาท
ทำให้เขารู้ว่าเธอพร้อมมอบเรือนร่างยอมเป็นของเขาในค่ำคืนนี้พร้อมกับเอ่ยเสียงกระเส่ายั่วความเป็นชายในตัว
" แน่ใจค่ะ ถ้าคุณกล้า...ทำ... "
กวินยิ้มมุมปากแล้วเรียกพนักงานมาเช็คบิล
พนักงานเข้ามาพร้อมกับนำบิลมาให้ กวินยื่นบัตรให้พนักงาน
จากนั้นพนักงานก็ทำการชำระเงินเสร็จแล้วก็นำบัตรมาคืน
แล้วกวินกับอิงฟ้าก็พากันออกจากร้านอาหาร ไปที่ลานจอดรถ
พอเข้ามาในรถ อิงฟ้าก็ไม่รอช้าอีกต่อไปเธอเริ่มรุกเข้ามาลูบไล้ต้นขาของกวินทันที กวินจับมือเธอเอาไว้แล้วเอ่ยเสียงเรียบ
" คุณใจเย็นๆก่อนสิ เดี๋ยวผมก็ไม่มีสมาธิขับรถหรอก รอให้ถึงโรงแรมก่อน แล้วผมจะจัดให้คุณแบบจุกๆไปเลย "
ได้ยินเขาเอ่ยแบบนั้นมันทำให้อิงฟ้ารู้สึกหวาบหวาม ดวงตายั่วยวนสบเข้ากับแววตาทรงเสน่ห์ที่มีความสุขุมลุ่มลึกน่าค้นหาคู่นั้นอย่างไม่อาจถอนมือออกมาได้
แต่ด้วยหน้าที่การงานกับตำแหน่งนางเอกของวงการ เธอจำเป็นต้องมีความละอายให้หลงเหลืออยู่บ้าง
จะทำประเจิดประเจ้อมีอะไรกับผู้ชายในที่จอดรถหรือข้างทางเลยมันก็ไม่ดี เลยฝืนใจเอ่ยตอบไปแบบไม่ค่อยเต็มใจ
" ก็ได้ค่ะ "
กวินยิ้มร้ายแล้วสตาร์ทรถขับออกไปจากร้านอาหารมุ่งหน้าไปยังโรงแรมส่วนตัว
พอไปถึงทั้งสองก็เดินเข้าไปในโรงแรมโดยไม่ต้องเช็คอินใดๆ พราะว่าพนักงานโรงแรมทุกคนรู้จักกวินดี
เขาคืนคุณกวิน ธนินกุล หุ้นส่วนคนสำคัญของโรงแรมแห่งนี้
เป็นประธานบริษัทที่มีหน้าตาหล่อเหลาแบบวัวตายควายล้ม ที่ใครเห็นเป็นต้องเหลียวมอง
การที่กวินพาหญิงสาวเข้าโรงแรมมันถือเป็นเรื่องปกติไปแล้วสำหรับพนักงานที่นี่
พวกเขาเห็นจนชินตาแล้ว เพราะคุณกวินพาหญิงสาวที่เป็นดารานางแบบดังมาที่โรงแรมแห่งนี้เป็นประจำ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ริษยาร้ายซ่อนรัก