สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 103

หนานซ่งเอาเจลเย็นประคบใบหน้าที่บวมแดงของหนานหลิน สีหน้าเข้มงวดมาก

เมื่อสองชั่วโมงก่อน หนานหลินกับหนานหนิงจู๋ทะเลาะที่กันฝ่ายจิวเวลรี่บริษัทตระกูลหนาน จากนั้นหนานหนิงจู๋ก็ตบหน้าลูกสาว เสียงดังสนั่นจนพนักงานทั้งแผนกออกแบบได้ยิน

คุณเอด้าไดเรกเตอร์แผนกออกแบบรีบมาจากฝ่ายจิวเวลรี่ เรื่องแรกก็เพื่อส่งงานออกแบบให้หนานซ่ง เรื่องที่สองก็มาเพื่อฟ้อง

กู้เหิงถือเจลประคบเย็นยืนอยู่ข้างๆ เห็นใบหน้าที่บวมช้ำมีรอยฝ่ามือของหนานหลิน ในใจรู้สึกไม่ดี รู้สึกโทษตัวเอง แล้วออกรับผิด "ขอโทษครับประธานหนาน ผมทำผิดพลาดในหน้าที่ แล้วไม่ทราบสถานการณ์เองครับ"

"ก็ต้องเป็นความผิดของนายสิ!"

ประธานหนานที่ไม่ค่อยอาละวาดใส่กู้เหิง มองเขาตาขวาง แล้วพูดอย่างเยือกเย็น "เบี้ยเลี้ยงเดือนนี้นายไม่ต้องเอา"

กู้เหิงก้มหน้ารับ ไม่เอ่ยพูดอะไร ได้รับการลงโทษ ในใจค่อยรู้สึกดีขึ้นหน่อย

แต่หนานหลินกลับร้อนรนใจ แล้วรีบเอ่ย "พี่ใหญ่คะ นี่ไม่ใช่ความผิดของรุ่นพี่ ไม่เกี่ยวกับเขา……"

"ทำไมไม่บอกพี่?"

หนานซ่งไม่สนคำขอร้องของเธอ แล้วขมวดคิ้วถามหนานหลิน

หนานหลินเห็นสีหน้าพี่ใหญ่ไม่ดี จึงไม่กล้าพูดอะไรอีก แล้วก้มหน้าลงเล็กน้อย พร้อมฝืนยิ้ม "พี่ใหญ่ยุ่งมากแล้ว หนูไม่อยากเอาเรื่องเล็กๆพวกนี้ไปรบกวนพี่"

"เขาตบเธอต่อหน้าคนเยอะขนาดนั้น เรียกว่าเรื่องเล็กๆเหรอ?"

น้ำเสียงหนานซ่งเข้มงวด "ทำไมถึงตบเธอ?"

สีหน้าหนานหลินใจเย็น แล้วเหมือนเล่าเรื่องที่เป็นเรื่องแสนจะปกติ "ภรรยาของพ่อตอนนี้ ก็คือแม่เลี้ยงของหนูคุณเหอซินอยากจะเข้ามาทำงานในฝ่ายจิวเวลรี่บริษัทตระกูลหนาน พ่อหนูก็คิดที่จะจัดการให้เขา แต่อาจารย์ของหนูไม่ยินยอม เขาเลยไม่ได้เข้ามาทำ แล้วไม่รู้เขาได้ยินมาจากใครว่าหนูเข้ามาทำงานฝ่ายจิวเวลรี่ คิดว่าคุณพ่อเป็นคนจัดการให้ เลยทะเลาะกับคุณพ่อ โวยวายอยากจะเข้ามาทำงาน บอกว่าถ้าไม่ให้เขาเข้ามาทำงาน หนูก็มาทำงานไม่ได้ คุณพ่อเกลี้ยกล่อมเขาไม่ได้ จึงมาลงมือกับหนู ให้หนูลาออก แต่หนูไม่ยอม คุณพ่อเลยด่าว่าอกตัญญู พอหนูเถียง ก็เลยโดนตบ"

หนานซ่งได้ยินแล้วสีหน้าจึงเยือกเย็นกว่าเดิม มุมปากเลิกขึ้นอย่างเย็นชา "มีแม่เลี้ยง ก็เท่ากับมีพ่อเลี้ยง จัดการกับผู้หญิงของตัวเองไม่ได้ แต่กลับมาลงมือกับลูกสาวตัวเอง เก่งจริงๆ"

หนานหลินไม่เคยเห็นความเยือกเย็นขนาดนี้บนใบหน้าพี่ใหญ่มาก่อน ใจจึงสั่นเกร็ง

ส่วนกู้เหิงก็รับรู้ได้ทันที ทุกครั้งที่บอสแสดงสีหน้าแบบนี้ บางคนต้องซวยแน่นอน

"ตอนนี้หนานหนิงจู๋อยู่ไหน?" หนานซ่งถาม

กู้เหิงตอบ "อยู่ที่บริษัทหนานซิงครับ"

หนานซ่งจับมือหนานหลินขึ้น "ไป ไปดูเรื่องดีๆที่พ่อแสนจะเก่งฉลาดของเธอทำ ไปดูว่าเขาทำเรื่องอะไรไว้บ้าง"

"คงไม่หรอกมั้ง ได้ข่าวว่าคุณหญิงหนานกับประธานกรรมการหนานที่เสียไปแล้วรักกันมาก เฮ่อเซินน่าจะเป็นลูกของเพื่อน เธอก็เลยดูแลดี แล้วก็เพื่อปกป้องเขา"

"ฉันได้ยินเพื่อนที่ทำงานอยู่ในหนานซิงบอกว่า เฮ่อเซินที่เป็นตัวท็อปของหนานซิง ความจริงเป็นกำแพงปกป้องให้ศิลปินคนอื่น พวกเธอรู้จักหนานหนิงจู๋ไหม ไอ้แก่เจ้าเล่ห์นั่น ไม่รู้ว่ากระทำชำเราดาราสาวๆไปกี่คน ถ้าไม่ใช่เพราะเฮ่อเซิน คงไม่มีใครรอดพ้นจากมือของเขา"

"หนานหนิงจู๋ไอ้แก่บ้ากาม ทิ้งภรรยา แล้วไปแต่งงานกับนางงามประกวด เรื่องนี้โดนคนอื่นแฉแล้ว ได้ข่าวว่าศิลปินหญิงในบริษัทหนานซิงทนให้เขาคุกคามไม่ได้จนต้องฆ่าตัวตาย แต่เรื่องนี้ถูกปิดไว้ แล้วตอนนี้บริษัทหนานซิงก็เป็นเหมือนขุมปีศาจ"

"วงการบันเทิงวุ่นวายอยู่แล้ว ถ้าดาราหญิงอยากมีชื่อเสียง ใครจะรอดพ้นจากมือบอสมาอย่างสะอาดสะอ้านบ้าง? สุดสวยอย่างซูอิง ก่อนที่จะดัง ก่อนที่จะได้เป็นนักแสดงหญิงยอดเยี่ยม ก็เคยนั่งดริ้งค์กับบอสแก่ๆไม่ใช่เหรอ?"

"โอ๊ย วงการบันเทิงนี่วุ่นวายจริงๆ"

หนานซ่งพาหนานหลินไปที่บริษัทหนานซิง ตึกแห่งนี้แยกออกจากตึกบริษัทตระกูลหนาน แล้วอยู่ทิศใต้ของใจกลางเมือง สภาพแวดล้อมดีมาก หน้าประตูมีลานกว้างๆ เดิมทีมีดอกยวี่หลานประดับเต็มข้างทาง ดูสวยสง่ามาก แต่ตอนนี้กลับเป็นเป็นต้นหมวกจีน

บริษัทหนานซิงในตอนนี้ เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ ทั้งหมดนี้ ก็เพราะอาสามของหนานซ่ง หนานหนิงจู๋เป็นคนทำ

และตอนนี้ หนานหนิงจู๋กำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้หนังของตัวเอง ในอ้อมกอดก็มีศิลปินหญิงที่น่าเอ็นดู กำลังดื่มด่ำกับการป้อนของเธออยู่ ในปากอมมะเขือเทศราชินีอยู่ จับคางของศิลปินหญิงไว้แล้วจะใช้ปากป้อนให้เธอ ในใจเธอขยะแขยงมาก แต่ก็ต้องฝืนยิ้ม

ตอนที่กำลังจะจูบกัน ประตูห้องทำงานก็ถูกถีบออก หนานหนิงจู๋สะดุ้งตกใจ มะเขือเทศราชินีก็หล่นลงพื้น "ใคร?"

เขาตะคอกเสียงดัง กำลังจะอาละวาด จึงเห็นใบหน้าที่เข้มงวดของหนานซ่ง แล้วเดินเข้ามาเหมือนจะมาฆ่าเขาอย่างนั้น