สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 118

หนานซ่งไม่ได้ตั้งใจแกล้งทำตัวน่าเกลียด

เมื่อไม่กี่วันก่อนเธอเพิ่งไปงานเลี้ยงกับเฮ่อเซินมา เธอดูโดดเด่นและดูเจ้าอารมณ์ หลายคนที่ไม่รู้จักหนานซ่งคิดว่าเธอเป็นนักแสดงใหม่

ถ้าเขาเป็นนักแสดงใหม่จริงๆ เธอคงจะอดทนกลั้นอารมณ์นั้นไว้ แต่หนานซ่งไม่รู้จัดคำว่า "อดทนกลั้นอารมณ์" มาตั้งแต่เด็ก

ใครที่กล้าพูดอะไรเธอก็จะโต้กลับ ใครที่พยายามต้องการเอาเปรียบเธอ เธอจะจัดการไปข้างหนึ่ง

แค่ช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา "มือปลาหมึก" ทั้งหลายถูกเธอเล่นงานจนนำส่งโรงพยาบาลไปหลายคน

เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาที่ไม่จำเป็น เธอจำเป็นต้องปิดบังอย่างเหมาะสม

การแต่งหน้าพรางตัวแบบนี้ดีเลยทีเดียว

ด้วยรูปลักษณ์ของเธอแบบนี้ ผู้กำกับ รองผู้กำกับ และหัวหน้าทั้งหลายจะได้ไม่มีความคิดชั่วร้ายกับเธอ เพราะแวววงนี้มีทั้งชายหล่อสาวสวย

ดาราดังชายที่สนิทเฮ่อเซินเดินเข้ามาทักทายเฮ่อเซิน และพยักหน้าอย่างสุภาพต่อหนานซ่ง “พี่เซิน นี่ใครหรือ?”

ในโอกาสนี้ เฮ่อเซินไม่อาจพูดได้อย่างเป็นทางการว่าหนานซ่งเป็นน้องสาวเขา เขาได้แต่แนะนำ: "นี่คือคุณหญิงหนานซ่งประธานคนใหม่บริษัทหนานซิงเอ็นเตอร์เทนเม้นท์"

ทันทีที่มีคำว่า "คุณหญิง" พูดออกไป เหมือนเธอวิ่งไปในวัยสามสิบหรือสี่สิบปี ราวกับเป็นป้า

เมื่อได้ยินการแนะนำของเฮ่อเซินคิดว่าดาราชายคงเรียก "คุณหญิงซ่ง" เขากลับโบกมือด้วยท่าทีที่เป็นมิตร "สวัสดีครับ ประธานซ่ง ผมชื่อซ่งเซียว เราคงเป็นครอบครัวเดียวกันเมื่อห้าร้อยปีที่แล้ว "

ภาษาพูดดูเชยมาก แต่รอยยิ้มนั้นสดใส หนานซ่งยิ้มเล็กน้อย: "ฉันเคยดูละครของคุณ ภาพยนตร์เรื่อง "ชูชิว" คุณเล่นเป็นน้องชายของอาเซินในเรื่องคุณแสดงได้ดีมาก"

อาเซิน

เฮ่อเซินเหลือบมอง หนานซ่งที่ทำตัวเหมือนตัวตลก: สาวน้อยคนนี้อินไปกับบทค่อนข้างเร็ว

ซ่งเซียวได้ยินหนานซ่งเรียกนักแสดงเฮ่อเซินว่า “อาเซิน” และรู้สึกว่าสถานะของเขาไม่ได้ต่ำต้อย หนานซ่งต้องยกย่องเขารู้สึกปลาบปลื้มและขอบคุณครั้งแล้วครั้งเล่า

ทันทีที่ทุกคนเห็นเฮ่อเซินปรากฏตัวขึ้น เขาก็ถูกเรียกตัวไป

หนานซ่งบอกให้เขารีบไปไม่ต้องเป็นห่วง เดี๋ยวให้ซ่งเซียวพาเธอแนะนำเอง

สถานะของเฮ่อเซินในแวดวงนั้นสูงเกินไป นักแสดงในกองต่างกลัวตัวสั่นงันงกเมื่ออยู่ต่อหน้าเขา พวกเขาไม่กล้าพูดอะไรมาก โดยปกติแล้วพวกเขาไม่เคยแสดงตัวตนที่แท้จริงออกมา

แต่ซ่งเซียวแตกต่างออกไป ก่อนมา หนานซ่งเพียงตรวจสอบรายชื่อคำเชิญงานเลี้ยงและดูข้อมูลพื้นฐานบางอย่างของนักแสดง เขามีเป้าหมายสองสามอย่างในใจ ซ่งเซียวก็เป็นหนึ่งในนั้น

เขาคนนี้เป็นดาวรุ่งดวงใหม่ในแวดวงธุรกิจการแสดง เขาเดบิวต์ได้ไม่นาน แต่เพราะมาจากครอบครัวที่มีภูมิหลังที่ดี การเข้าสู่วงการธุรกิจการแสดงเพียงเพื่อไล่ตามความฝัน การแสวงหาชื่อเสียงความกดดันต่อสู้นั้นจึงไม่กดดันทำให้มีความมั่นใจผ่อนคลายและเขายังมีชื่อเสียงด้านดีในแวดวง

เขาพูดคุยหัวเราะเดินเข้าไปพร้อมหนานซ่ง และในไม่ช้าก็ดึงเธอเข้าไปในแวดวงเพื่อน แนะนำเธอให้รู้จักกับเพื่อนนักแสดงสองสามคน

หนานซ่งไม่ได้ถือตัวอะไร เมื่อเหนื่อยก็นั่งตรงมุมกินข้าวกับพวกเขา

คนส่วนใหญ่ที่นั่งตรงหัวมุมเป็นนักแสดงเล็กๆ ที่ไม่เป็นที่รู้จัก พวกเขามาที่นี่เพื่อทำความคุ้นเคยหรือเพื่อแลกเปลี่ยนข้อมูลระหว่างกัน

หลังจากที่หนานซ่งนั่งได้ครู่หนึ่ง เธอได้ยินเรื่องซุบซิบมาเยอะมาก

“นี่ พวกเธอได้ยินมาหรือยังเขาคนนั้นคบกันแล้ว… ตอนที่กำลังถ่ายทำ พวกเขาไปทำอะไรในรถบ้าน คนในกองทุกคนต่างรู้เรื่องนี้ดี”

วันนี้ ซูอิงเปลี่ยนความงามที่กล้าได้กล้าเสียดังสายลมเย็น ๆ เธอสวมกระโปรงยาวสีลาเวนเดอร์ซึ่งมีความอนุรักษนิยมสง่างามเกือบจะห่อหุ้มร่างกายของเธอไว้ทั้งหมด แต่ก็ยังไม่สามารถซ่อนรูปร่างที่สวยงามของเธอได้

ในฐานะที่เป็นหนึ่งในความงามที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในวงการบันเทิง การจัดเส้นสายจึงมีความจำเป็นโดยธรรมชาติ

ทันทีที่ซูอิงออกมา เธอเกือบจดจ่ออยู่สายตาของผู้ชายทุกคนที่อยู่ตรงนั้น แต่สายตาของเธอกลับตกอยู่ที่ชายคนหนึ่งในสายตาของทุกคน

หนานซ่งเดินไปตามทิศทางที่เธอจ้องมองและก้มลงบนใบหน้าของเฮ่อเซิน

บังเอิญ พี่สามของเฮ่อเซินจ้องมองไปที่ร่างของซูอิง ดวงตาอันเป็นที่รักของเธอวาบขึ้นเล็กน้อยในขณะนี้ ราวกับว่าดวงดาวกำลังร่วงหล่น

สองคนนี้ต้องมีเรื่องเล่า

หนานซ่งจับคาง เคาะนิ้วเรียวบนใบหน้าของเธอสองสามครั้ง และหลังจากเห็นดวงตาของซูอิงหดและขยับอย่างรวดเร็ว เธอมีความคิดอื่น: อืม ดูเหมือนว่าจะยังคงเป็นเรื่องเศร้าโศก

ไม่ต้องสงสัยเลยว่า ซูอิงเป็นศูนย์กลางของห้องจัดเลี้ยง ทันทีที่เธอปรากฏตัวบนเวที เธอถูกห้อมล้อมไปด้วยหมาป่าต่างๆ และมีผู้คนมากมายมาพูดคุยและดื่มอวยพรอย่างไม่รู้จบ

ฝั่งซือตั๋วก็พอๆกัน สำหรับคน ที่ดังในวงการบันเทิง ที่มีความสำคัญ และความสนใจ

ด้านในเสียดังเกินไป หนานซ่งรู้สึกปวดหัว ดังนั้นเธอจึงเดินออกจากห้องจัดเลี้ยงไปที่สวนด้านนอกเพื่อหาที่สูญอากาศ

ไม่เคยคิดเลยว่าหลังจากที่เธอนั่งลงบนม้านั่งแล้ว คนสองคนก็ออกมา

เสียงฝีเท้าของคนที่อยู่ข้างหน้าดูยุ่งเหยิงเล็กน้อย ในขณะที่คนข้างหลังตะโกน "... ปล่อยฉันไปเถอะ เฮ่อเซินปล่อยฉันไว้คนเดียวได้ไหม!"