ตำแหน่งที่หน่านซ่งนั่ง พอดีกับมีต้นสนบังอยู่
ผู้คนที่เดินผ่านไปมากลับไม่ได้สังเกตเห็นคนนั่งอยู่หลังต้นสน
ในวินาทีถัดมา หนานซ่งได้ยินเสียงคุ้นเคยที่เต็มไปด้วยความเย็นชาภายใต้น้ำเสียงที่นุ่มนวล "ฉันไม่สนเรื่องเลวของคุณหรอก
“ความเลวของฉันก็เรื่องของฉัน เกี่ยวอะไรกับนาย!”
เสียงของ ซูอิงเฉียบแหลมและสั่นเทา “เราเลิกกันแล้ว นักแสดงที่สง่างาม คุณชายเฮ่อเซินอย่างคุณมันไม่คู่ควรกับซูอิง คุณเดินอยู่บนถนนที่มีแสงแดดส่องถึงส่วนฉันเดินบนสะพานไม้กระดานแผ่นเดียว เรามันเดินถนนคนละเส้นกัน "
เฮ่อเซินชิงกล่าว “สิ่งที่คุณเรียกว่าสะพานไม้แผ่นเดียวคือการขายรูปลักษณ์ให้หลี่หลงเซิงอย่างไม่มีหลักการ คุณไม่กลัวว่าวันหนึ่งเขาจะขายคุณจริงๆ เหรอ?”
“ขายไปก็ขายไปเถอะ ฉันไม่ใช่คนสะอาดอะไร”
เสียงของซูอิงเยือกเย็นสงบลง “ในวงกลมนี้ คุณยังคาดหวังที่จะปลูกดอกบัวที่สามารถเติบโตบนโคลนที่ไม่เปื้อนได้หรือ ประธานหลี่เป็นผู้มีพระคุณ ฉันยินดีทำทุกอย่างด้วยความเต็มใจ”
“ด้วยความเต็มใจ แล้วมันคุ้มต่อการบาดเจ็บของคุณหรือ”
น้ำเสียงของเฮ่อเซินเย็นชากว่าที่เคย “ถ้าเมื่อคืนผมไปไม่ทัน คุณคงถูกสัตว์ตัวนั้นกินทั้งเป็นไปแล้ว!”
“ฉันต้องขอขอบคุณสำหรับความกรุณานั้น!”
ซูอิงโค้งคำนับเฮเซินอย่างสุดซึ้ง “แต่คุณไม่ใช่คนที่ช่วยให้ฉันรอดได้ตลอด คุณสามารถช่วยฉันได้เพียงครั้งเดียว แต่คุณไม่สามารถช่วยฉันได้อีกเป็นครั้งที่สอง คุณจะช่วยไปทำไมมันเปลืองพลังงานเปล่าๆ สู้ไปหาสุดที่รักในวัยเด็กของคุณดีกว่า”
เฮ่อเซินขมวดคิ้ว “ฉันบอกคุณหลายครั้งแล้วว่าหนานซ่งเป็นน้องสาวของผม”
“คนที่เก็บน้องสาวไว้ในใจอย่างนั้นหรือ”
เสียงของซูอิงแหลมขึ้น “คุณไม่ใช่ญาติทางสายเลือดหรือลูกพี่ลูกน้อง คุณเป็นพี่น้องกันแบบไหน! ไม่มีอะไรมากไปกว่าการสร้างให้กันและกันในนามของพี่น้อง คุณกำลังหลอกลวงใคร!”
เธอเยาะเย้ย “เหตุผลที่คุณคบหาฉันตั้งแต่แรกไม่ใช่เพราะว่าหน้าฉันคล้ายเธอหรือ? เอาฉันเป็นตัวแทนคุณคิดว่าฉันไม่รู้เหรอ?”
“พูดบ้าอะไรเนี่ย ใครเอาคุณเป็นตัวแทน...”
ชูอิงกำลังเดินจากไป แต่ถูกเฮ่อเซินหยุดไว้ ต่างคนต่างผลักกันไปมา เมื่อพวกเขาเห็นหนานซ่งนั่งอยู่ข้างๆ ทั้งสองดูตกใจจนไม่สามารถยืนนิ่งจนล้มลง .
เมื่อทั้งสองกลิ้งลงจากที่ลาดชัน เฮ่อเซินยังคงกอดซูอิงไว้แน่นและใช้ร่างปกป้องตัวเธอไว้
หนานซ่งมองดูคนสองคนกลิ้งไปเหมือนลูกบอลอย่างเงียบ ๆ ย่อยรายการใหญ่ที่เพิ่งได้ยินอย่างเงียบ ๆ สรุปข้อมูลสำคัญต่อไปนี้——
1. พี่สามของเธอ เฮ่อเซินและสาวงามผู้ยิ่งใหญ่ ซูอิงเป็นคู่รักกัน
2. ทั้งสองเลิกรากันไปไม่นานราวกับว่าเป็นเพราะเธอ
3. ซูอิงคิดว่าเธอคือตัวแทนเธอ
และอื่นๆ
ณ ตอนนี้ นอกจากสัตว์ในทุ่งหญ้าที่โบยบินในความคิดของหนานซ่งแล้ว มีเพียงความคิดเดียวคือ ความรักระหว่างนักแสดงกวางทองคำเฮ่อเซินและ นักแสดงทองคำนกนางแอ่นราชินีซูอิง หากเธอเผยให้สื่อรู้ เธอจะทำรายได้มากขนาดไหน ถ้าขายมัน?
ความลับของคนสองปิดบังได้เป็นอย่างดีไม่มีการรั่วไหล
“เสี่ยวซ่ง” เฮ่อเซินเหล่ตาที่สวยงามของเขา และหลังจากเห็นผู้คนอย่างชัดเจน ความตกใจและความเย็นในดวงตาของเขาก็สลายไป “ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่?”
เขาช่วยซูอิงยืนขึ้น และซูอิงจ้องที่หนานซ่ง แต่เธอดูเหมือนจำไม่ได้ในตอนแรก
คนสวยๆ แบบเธอ ทำไมถึงต้องแต่งให้น่าเกลียดขนาดนี้
หนานซ่งจับคางมองพวกเขาด้วยความสนใจตอบคำพูดของพี่ชาย "ข้างในน่าเบื่อฉันเลยออกมาสูญอากาศหายใจ ฉันไม่คิดว่าจะมาได้ยิน พวกคุณพูดกันต่อเลย , ฉันจะเข้าไปแล้ว”
เธอลุกขึ้นและกำลังจะจากไป แต่ซูอิงเปิดปากอย่างเย็นชา “คุณฟังถึงไหน?”
"ไม่มากไม่น้อย ก็ตั้งแต่ต้นจนจบ"
หนานซ่งพูดจริง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สอนรักอดีตภรรยา
ต่อๆค่ะรอนานแล้ว...
อยากอ่านเร็วๆทำไงดี...
มีถึงตอนจบมั๊ยค่ะ อ่านสนุกมากเลย อ่านจบตอนทีลง 940 แล้วค่ะมีต่ออีกม่ะค่ะ รอๆอยู่ค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ...
ทำไมตั้งแต่บทที่ 57 ขึ้นไปมี 4-5 บรรทัดตอนสั้นๆล่ะ...
แอด..ช่วยกลับมาลงต่อหน่อยจ้า .อย่าเทกันแบบนี้😄😄...
1...
1...
พี่ยวี่..ตายจริงไหม.ใครเป็นพระเอกอ่ะ😂😂...
สนุกมาก.....
นางเอกไม่น่าให้อภัยนะ เพราะผู้ชายใจดำ ดูแลมาตั้งสามปี ไม่เคยทำดีด้วยแล้วจู่ๆก็ทิ้ง นี่ถ้าไม่ถูกเปิดโปง เขาก็จะแต่งกับนังโจ๋...