สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 193

หนานซานไฉอยู่สวนกุหลาบไปหลายวันแล้ว แต่ก็ยังอยากจะไปอยู่ดี

"ตอนนี้ ปู่ไม่ชินกับการอยู่บ้านหลังใหญ่ ไม่ชินกับการมีชีวิตสุขสบายด้วย ยิ่งไม่ชินที่จะให้คนอื่นมารับใช้ ปู่อยู่คนเดียวเงียบสงบกว่า หลานใหญ่ หลานปล่อยให้ปู่ไปเถอะ"

นายท่านพูดขอร้องหลานสาว น้ำเสียงเหมือนกำลังอ้อน

บนโต๊ะอาหาร กู้เหิงกับหนานหลินได้ยินนายท่านเอ่ยว่าจะไปอีกครั้ง จึงไม่กล้าพูดอะไร แล้วสายตาก็หันมองไปทางหนานซ่ง

ครั้งนี้หนานซ่งไม่ได้ตอบปฏิเสธตรงๆ “ปู่ไม่อยากอยู่ในสวนกุหลาบ ไม่เป็นไรค่ะ หนูซื้อบ้านหลังเล็กแถวเมืองโบราณเฟิ่งฮวงไว้แล้ว รอทำความสะอาดอีกหน่อย ปู่ก็เข้าอยู่ได้เลยค่ะ"

โซนเมืองโบราณเฟิ่งฮวง!

พอหนานซานไฉได้ยิน ตาจึงเป็นประกาย ทีนี้พูดตรงใจเขาเลย เขาก็กำลังจะย้ายไปแถวนั้นเหมือนกัน

"งั้น……ก็ได้"

นายท่านไม่ปฏิเสธสักที แล้วพูดว่า "แต่ว่าอีกไม่กี่วันปู่ต้องไปเมืองเป่ยก่อน นัดสหายเก่าไว้ ไม่ได้เจอกันตั้งนาน ปู่อยากไปเจอ"

หนานซ่งตอบ"อื้อ" แล้วหันไปสั่ง "กู้เหิง จัดการด้วย ให้คนไปส่งคุณปู่"

กู้เหิงทำงานไว้ใจได้ แล้วรีบบันทึกลงในโน๊ตทันที "ครับ"

"……" นายท่านโดนจัดการให้เรียบร้อย จึงไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไร แล้วก้มหน้าก้มตากินข้าวอย่างสบายใจ

พอกินข้าวเสร็จ เหล่าหนานซ่งก็ลุกขึ้นจะไปทำงาน

ตอนไป หนานซ่งก็พูดกับหนานซานไฉว่า "ปู่คะ ถ้าอยู่บ้านแล้วปู่เบื่อ ก็ฟังละครไม่ก็แกะสลักก็ได้นะคะ ห้องอุปกรณ์เปิดอยู่ วัสดุในนั้นปู่เลือกได้ตามใจชอบเลยค่ะ"

เธอเพิ่งพูดจบ กู้เหิงก็นำวิทยุอัจฉริยะมาให้หนานซานไฉ "คุณปู่ครับ ถ้าปู่อยากฟังละครเรื่องอะไร ก็บอกชื่อหรือว่าตัวละครได้เลย มันก็จะร้องให้ฟัง เดี๋ยวผมสอนนะครับ……"

เขาสอนนายท่านอย่างมีความอดทนว่าใช้ยังไง แววตาหนานซานไฉเบิกโต แล้วเอาแต่พยักหน้า

"อ้อ……อ้อ……อ้อ……เจ้านี่เจ๋งจริงๆ ร้องเป็นทุกอย่าง"

หนานหลินยิ้มอ่อน แล้วนั่งลงข้างนายท่าน แล้วเอางานออกแบบออกมา "คุณปู่คะ นี่เป็นงานออกแบบล่าสุดของหนู ถ้าคุณปู่ว่างคุณปู่ช่วยแกะสลักให้หน่อยนะคะ"

นายท่านรับกระดาษออกแบบไป แล้วยิ้มตกลง "ได้ ได้ ได้ ฝากไว้ที่ปู่ได้เลย ปู่ดูกุญแจที่หลานออกแบบครั้งก่อนแล้ว ดีมาก ดูน่ารักมาก"

หนานซ่งฟังอยู่ข้างๆ แล้วไอเสียงเบา

หนานซานไฉเงยหน้าขึ้น แล้วพูดว่า "แน่นอน ปรมาจารย์หยกก็เก่งมากเหมือนกัน สมกับเป็นปรมาจารย์หยกชื่อดัง"

นายท่านพยายามแบ่งความรักให้เท่าๆกัน หนานหลินกับกู้เหิงก็แอบขำ หนานซ่งก็หลุดขำเพราะคุณปู่

ทั้งสามคนกลัวว่านายท่านอยู่บ้านจะเบื่อ จึงหาอะไรสนุกให้ท่านทำ

ตอนที่ออกจากบ้าน กู้เหิงมองสีหน้าที่ยิ้มแย้มของหนานซ่ง แล้วพูดเสียงเบาว่า "ในใจนายท่านอาจจะยังรู้สึกผิด ก็เลยไม่อยากอยู่ในสวนกุหลาบ แล้วไม่อยากเห็นเหตุการณ์สงครามของอาหลานด้วย จึงอยากจะอยู่ห่างๆ บอสก็เข้าใจท่านหน่อยเถอะครับ นายท่านยอมก้าวออกมาเผชิญหน้ากับเรื่องพวกนี้ ก็ถือว่ายากมากแล้ว"

หนานซ่งเม้มปากเป็นเส้นตรง ในใจรู้ดี ยืนอยู่ในจุดของเธอ อาทรยศหลานไม่กตัญญู ไม่มีความรู้สึกใดๆที่ยกมาพูดได้

แต่ของคุณปู่ ถึงหนานหนิงไป่กับหนานหนิงจู๋จะไม่เอาไหนมากแค่ไหน แต่ก็เป็นลูกชายของท่าน เป็นเลือดเนื้อของตัวเอง จะทำใจได้ยังไง

ตอนที่เธอลงโทษหนานหนิงไป่กับหนานหนิงจู๋ เธอก็ไม่อยากให้คุณปู่เห็นด้านที่เลือดเย็นอำมหิตของเธอ แล้วทำให้ท่านเสียใจ

ขึ้นรถแล้ว หนานซ่งจึงเอ่ยสั่งว่า "ให้คนรีบทำความสะอาดบ้านนั้น แล้วหาแม่บ้านที่เชื่อถือได้ มาทำความสะอาด ทำอาหารให้คุณปู่ด้วย"

กู้เหิงตอบรับ แล้วหยิบโน๊ตออกมาจด แต่ปากกาหมึกหมด เขาจึงยื่นมือไปทางหนานหลิน "หลินหลิน เอาปากกาให้พี่หน่อย"

"อ้อ นี่ค่ะ"

หนานหลินรีบล้วงออกมาจากกระเป๋า แล้วยื่นให้กู้เหิง กู้เหิงก็ยื่นด้ามที่หมึกหมดให้เธอ หนานหลินก็รับมา แล้วใส่กลับเข้ากระเป๋า