สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 211

เมื่อลงจากเครื่องบิน ก็เป็นเวลาค่ำแล้ว ท้องฟ้ามืดครึ้มปกคลุมไปทั่ว แสงอาทิตย์ที่ขอบฟ้ากลับสว่างเป็นอย่างมาก

นอนหลับมาตลอดทาง หนานซ่งขยับคอที่เคล็ด ได้ยินกู้เหิงคุยโทรศัพท์กับหนานหลิน น้ำเสียงอ่อนโยนเป็นอย่างมาก

“เอกสารออกจากโรงพยาบาลทำเสร็จแล้วยัง? หลินหลินของพี่เก่งจัง...ครับ พวกเราลงจากเครื่องบินแล้ว เดี๋ยวไปรับพวกเธอที่โรงพยาบาล...คิดถึงพี่ไหม? พี่ก็คิดถึงเธอ...”

เลี่ยนจริง ๆ หนานซ่งฟังต่อไปไม่ได้แล้ว

อยู่ที่เมืองไป๋กินอาหารหมาของพี่สี่กับพี่เฉิงยังไม่พอ เมื่อกลับมาถึงเมืองหนานยังต้องมากินอาหารหมาของผู้ช่วยกับน้องสาวอีก

หนานซ่งคนโสดแสดงถึงความเหนื่อยใจ

กู้เหิงวางสายโทรศัพท์ เดินเข้าไปรายงานเรื่องของนายท่านกับหนานซ่ง

“หลินหลินบอกว่านายท่านฟื้นฟูร่างกายได้ดี แถมยังบอกว่าซือเจ๋อไปส่งอาหารที่โรงพยาบาลทุกวัน นายท่านถูกขุนจนอ้วนแล้ว จิตใจดีขึ้นมาก”

เมื่อคิดถึงซือเจ๋อ สีหน้าเย็นชาของหนานซ่งอ่อนโยนลง “เด็กคนนี้ใช้ใจแล้ว”

จากนั้นก็ถามอีก “ด้านของซือตั๋วเป็นยังไงบ้าง?”

กู้เหิงพูด “ซือตั๋วฟื้นตัวได้ไม่เลว หมั่นทำกายภาพบำบัดทุกวัน ลงเดินไม่มีปัญหาแล้วครับ พี่ฮวายื่นเรื่องให้ซือตั๋วกลับไปถ่ายละครฉากร้องเพลงและแสดงฝีมือ แล้วค่อย ๆ ฟื้นถ่ายการต่อสู้”

“อืม อย่าให้เขาฝืน รอให้ร่างกายหายดีแล้วค่อยว่ากัน”

กู้เหิงตอบรับ กำลังจะติดต่อกับผู้จัดการหรงฮวาของซือตั๋ว แต่กลับเห็นสายตาของหนานซ่งที่มองมา แล้วจึงเงยหน้าขึ้นอีก “คุณมีอะไรจะสั่งอีกครับ?”

หนานซ่งสายตาเคร่งขรึมมองเขา แล้วทำเสียง “จิ๊จ๊ะ” แต่กลับทำให้กู้เหิงขนลุกไปทั้งตัว

คิดวุ่นวายไปหมดในตอนแรก ว่าเขาทำอะไรผิดหรือไม่?

หนานซ่งค่อย ๆ เอ่ยปาก “ฉันเตรียมย้ายตำแหน่งให้นาย”

กู้เหิงใจสั่นอย่างไม่มีท่าทีที่ดี

เขาทำงานกับหนานซ่งมาหลายปีขนาดนี้ สามารถบอกได้ว่าเป็นคนที่เธอบ่มเพาะออกมา อ่อนไหวต่อทุกการเคลื่อนไหวของเธอมาก แค่ดูท่าทางก็รู้แล้วว่าต้องเกิดเรื่องใหญ่แน่นอน!

ชั่วพริบเดียว กู้เหิงคัดกรองการกระทำทั้งหมดของเขาในช่วงเวลานี้รอบหนึ่ง มั่นใจว่าตัวเองไม่ได้ทำเรื่องอะไรที่นอกกรอบเกินไป...

—ก็แค่เอาเรื่องที่จ้าวจิ้งใส่ร้ายซือตั๋ว ให้เขาแอบออกจากวงการ

—เลิกจ้างผู้จัดการหลายแผนกที่ยักยอกบริษัทตระกูลหนาน

—อายัดทรัพย์สมบัติทั้งหมดของหนานหนิงไป๋ ให้เขาไปรักษาขาหักคู่นั้นในบ้านพักคนชรา อย่าออกมาเดินเพ่นพ่าน

—เอาผลการตรวจ DNA ของหนานหนิงจู๋กับลูกชายของเขาให้กับเมียน้อยของเขา

หนานหนิงจู๋ถูกนอกใจ แถมยังช่วยคนอื่นเลี้ยงลูกชายมาหลายปีขนาดนี้ โมโหจนเกือบเป็นลมล้มตาย ตบตีเหอซินอย่างแรง จากนั้นก็ถูกตำรวจพาไปในข้อหา “ความรุนแรงในครอบครัว” อยู่ในห้องขังอยู่สามวันถึงจะถูกปล่อยออกมา...

นอกจากเรื่องของหนานหนิงจู๋ เป็นเพราะเขาแอบอยากแก้แค้นให้หนานหลิน เรื่องอื่นเขาทำตามคำสั่งของหนานซ่ง คาดเดาตามความต้องการของเธอ น่าจะไม่เคยมีปัญหาอะไรหรอก?

คิดเยอะขนาดนี้ อันที่จริงก็แค่ช่วงระยะเวลาสามสี่วินาทีสั้น ๆ

หนานซ่งพูดเรียบเฉย “ฉันอยากย้ายนายไปบริษัทย่อยที่ฮวาเป่ย ฝึกสักช่วงเวลาหนึ่ง ถ้าหากไม่ผิดพลาด กลับมาก็เป็นผู้ช่วยประธานเขตใหญ่จงฮวาได้เลย นายว่ายังไง?

“...”

กู้เหิงรู้สึกเพียงแต่ว่าหัวใจของตัวเอง เหมือนแผนภูมิเส้น จิตใจไม่สงบ เหมือนถูกตีอย่างแรงด้วยไม่ตีกลอง ถึงได้กลับมาสงบ

ที่แท้ก็ไม่ได้ถูกส่งตัวไปลี้ภัยในพื้นที่ห่างไกล แต่กลับเลื่อนตำแหน่งให้เขา

“ไป ไปฮวาเป่ยเหรอครับ?” ตื่นเต้นเกินไป จึงทำให้พูดติดอ่างนิดหน่อย

หนานซ่งเลิกคิ้ว “ทำไม ไม่ยินยอมเหรอ?”

เลื่อนตำแหน่งเพิ่มเงินเดือน แน่นอนว่าต้องยินยอมอยู่แล้ว เพียงแต่...

“งั้นหลินหลิน คุณให้เธอไปฮวาเป่ยกับผมได้ไหมครับ?” กู้เหิงพูดลองเชิง

หนานซ่งหรี่ตา “นายฝันไปเถอะ!”

กู้เหิงอกผายไหล่ผึ่ง “ประธานหนานครับ ผมรู้สึกว่าผมอยู่ฝึกฝนข้างกายคุณยังไม่พอ ผมยังอยากจะเป็นผู้ช่วยของคุณไปก่อน ผมจะคอยรับใช้คุณ ทำให้ดีที่สุด หลังความตาย...”

“พอแล้ว หยุดคำพูดที่ไพเราะพวกนี้ ฉันไม่ชอบฟัง”