สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 267

หนานซ่งและลั่วโยวตั้งGPSไปที่คลับที่ 'ยวี่เจ๋ออวี่' เป็นคนแนะนำมา

คลับที่นี่ไม่ต่างอะไรไปจากคลับส่วนตัว รับเฉพาะสมาชิกเท่านั้น หนานซ่งเอาโทรศัพท์ออกมา เพื่อเตรียมจะจ่ายเงินสมัครเป็นสมาชิก

"พี่สะใภ้มาแล้วเหรอครับ!"

ได้ยินน้ำเสียงสดใสดังขึ้น

หนานซ่งหันหน้าไปมอง ก็เจอเข้ากับชายหนุ่มหน้าตาดี ที่มีรูปร่างอวบอยู่เล็กน้อย สวมเสื้อผ้าแบรนด์เนมตั้งแต่หัวจรดเท้า กำลังวิ่งมาทางเธอ เด็กหนุ่มตรงโต๊ะต้อนรับ เรียกเขาว่า "เฮีย"

สำหรับหนานซ่งใบหน้านี้ไม่ได้แปลกหน้าไปเสียทีเดียว เขาคือลูกชายคนรองของคุณชายรองตระกูลยวี่ ยวี่เจียหาง

แล้วก็เป็นญาติที่เป็นน้องชายของยวี่จิ้นเหวิน

"เจียหาง"

หนานซ่งตกใจเล็กน้อย "คลับนี่เธอเป็นเจ้าของเหรอ?"

"ใช่ครับ ๆ "

ยวี่เจียหางยิ้ม แล้วพยักหน้า จากนั้นก็หยีตาส่งยิ้มให้ลั่วโยว

เทียบกันระหว่างสามครอบครัวของตระกูลยวี่ เธอสนิทกับสองพี่น้องยวี่ฟานยินกับยวี่เจ๋ออวี่มากกว่าลูกชายสองคนของครอบครัวของคุณชายรองตระกูลยวี่

เพราะได้เจอกันเฉพาะช่วงเทศกาลตรุษจีน ปีใหม่เท่านั้น

คุณชายรองตระกูลยวี่มีลูกชายสองคน ลูกชายคนโตคือยวี่เจียรุ่ย เขาเป็นคนรักสันโดษมาตั้งแต่เด็ก รักการเล่นหมากล้อมมาก แถมยังเป็นมือวางอันดับต้น ๆ ของวงการหมากล้อมในประเทศด้วย

ปกติถ้าไม่อยู่ที่สมาคมหมากล้อม ก็ออกไปแข่งหมากล้อม ปีปีหนึ่งไม่เคยได้เจอแม้แต่เงาของเขา

ลูกชายคนที่สองยวี่เจียหางเป็นเด็กที่รักสนุกเสเพล ตั้งแต่เด็กก็มีความสามารถในการทำลายครอบครัว ตอนยังเด็กเขาเคยเอาของสะสมโบราณในบ้านไปขายเพราะอยากได้เงินค่าขนม พอตอนโตก็ขายหุ้น ทำให้คุณชายรองตระกูลยวี่โมโหจนหน้าเขียวจนต้องส่งเขาไปออกรายการX-Change ให้ลองใช้ชีวิตแบบชนบท

ให้เขาได้ลองสัมผัสว่าอะไรคือสิ่งที่เรียกว่าความลำบาก

ตอนนั้นหนานซ่งกำลังเบื่อ ๆ เธอเลยลองดูรายการนี้ ในตอนนั้นยวี่เจียหางก็คือบ่อน้ำแห่งความสุขของเธอ

ยวี่เจียหางนึกว่าพ่อแท้ ๆ ของตนนั้นขายตนให้คนอื่นแล้ว เขาเลยร้องไห้อยู่เต็ม ๆ สองอาทิตย์ เจอกับใครก็ทำตัวน่าสงสาร แถมยังพูดขายพ่อตัวเองอีก "ยวี่เจี้ยนกั๋วพ่อของผมขายผมทิ้งแล้ว" ไม่ใช่เพียงแค่คนในหมู่บ้านนั้นที่รู้จักยวี่เจี้ยนกั๋วคนดัง แม้แต่คนทั้งประเทศก็รู้เรื่องที่ยวี่เจี้ยนกั๋วขายลูกชายของตัวเอง

ทำลายความสุขของลูกชาย คุณชายรองตระกูลยวี่เกือบจะกลายเป็นหัวข้อร้อนแรงบนอินเทอร์เน็ต ไม่ว่าจะไปที่ไหนก็ต้องโดนคนถามไม่ก็แสดงความเสียใจ ทำเอาเขาโมโหเสียยกใหญ่

และสุดท้ายเขาก็ทนเสียหน้าไม่ไหว คุณชายรองตระกูลยวี่ก็เลยต้องการจะพาตัวลูกชายกลับมา แต่ไม่นึกเลยว่ายวี่เจียหางจะยอมรับความจริงข้อนั้น ไม่แต่เพียงค่อย ๆ คุ้นชินกับชีวิตในชนบท ยังเรียกชาวบ้านที่คอยดูแลเขาในระหว่างนั้นว่าพ่อกับแม่อีกด้วย คำก็พ่อ สองคำก็แม่ ทำเอาคนฟังตื้นตันใจ

คุณชายรุ่นที่สองจากในเมือง อยู่ ๆ ก็กลายเป็นชาวบ้านใช้แรงงาน วันวันคอยปล่อยแกะ ให้อาหารหมู เลี้ยงไก่ ถอนหญ้า แถมยังทิ้งนิสัยเดิม ๆ ไป แถมยังชอบเอ่ยคำพูดข้อคิดดี ๆ กลายเป็นมีมอยู่หลายมีม ให้ความสนุกแก่ชาวเน็ต ที่คอยส่งข้อความหัวเราะมายังหน้ารายการ

นายท่านยวี่กับนายหญิงยวี่นำคนอื่นานั่งดูรายการอยู่หน้าทีวี พวกท่านยังโดนหลานชายคนโปรดของตนทำให้หัวเราะออกมาได้ มีเพียงคุณชายรองตระกูลยวี่และภรรยาของท่านที่คนหนึ่งหน้าเขียวด้วยความโมโห คนหนึ่งใบหน้าเต็มไปด้วยความหนักใจ มีลูกที่ไม่เอาถ่านแบบนี้ ก็เป็นเรื่องชวนปวดหัวเหมือนกัน

ท้ายที่สุดยวี่หังเหยียนก็มีคำสั่ง: "รีบไปพาตัวลูกชายของแกกลับมาเถอะ ไม่อย่างนั้นคงได้เป็นลูกกตัญญูของคนอื่นเขาจริง ๆ แน่"

ยวี่เจียหางชอบบรรยากาศที่ชนบทมาก หลังจากที่จบรายการไปแล้ว เขาก็ถือว่าชาวบ้านสองคนที่ชนบทนั้นเป็นพ่อแม่บุญธรรมของตัวเอง ผ่านไปไม่นานก็กลับไปอยู่ที่ชนบทอยู่ช่วงใหญ่ หลังจากที่จบมหาวิทยาลัยให้เขาไปต่างประเทศก็ไม่ไป กลับรวมตัวกับเพื่อนมหาวิทยาลัยอีกสองสามคนตั้งธุรกิจท่องเที่ยวเชิงเกษตรขึ้นมา แถมกิจการก็ไปได้ด้วยดี

ดังนั้นคลับแห่งนี้ยวี่เจียหางก็คือเจ้าของ ทำเอาหนานซ่งตกใจอยู่เหมือนกัน

ยวี่เจียหางอธิบายให้หนานซ่งฟัง "ที่จริงคลับแห่งนี้เพื่อนของผมเป็นคนสร้างขึ้น แต่ว่ามีเงินไม่พอ ก็เลยชวนให้ผมมาลงทุน แต่พวกเขาคิดว่าไปต่อไม่ไหวก็เลยถอนตัวออกไปกลางคัน ทิ้งกิจการที่พังไม่เป็นท่าเอาไว้ให้ผมดูแลคนเดียว ตอนท้ายพี่ใหญ่ก็เลยช่วยออกเงินให้ผมก้อนหนึ่ง แถมยังหาเพื่อนใหม่มาช่วยผมด้วยอีกคน ถึงได้ค่อย ๆ สร้างกันมา ตอนนี้ผมก็คือเจ้าของในนามของที่นี่ มีพาเพื่อนมาเที่ยวบ้างบางครั้ง"

แตกต่างกับนิสัยเย็นชาของยวี่จิ้นเหวิน ยวี่เจียหางเป็นเด็กนิสัยดี มีคนรู้จักเยอะ ไม่ว่าจะในกลุ่มไฮโซด้วยกันหรือดาราต่างก็เข้าด้วยได้ทั้งนั้น

แต่หนานซ่งไม่รู้เลยจริง ๆ ว่ายวี่จิ้นเหวินก็มีส่วนร่วมในการสร้างที่นี่ขึ้นมาด้วย

อยู่ ๆ ในหัวของเธอก็มีความคิดหนึ่งโผล่ขึ้นมา

หนานซ่งทำเหมือนถามอะไรเรื่อยเปื่อย "เป็นพี่ใหญ่ของนายบอกเหรอว่าฉันจะมาที่นี่"