สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 282

สำหรับการทะเลาะวิวาทในโรงเรียนประถมนี้ ลั่วโยวพูดไม่ออกมากๆ

ยังไงก็ตามโชคดีที่เขาฟื้นแล้ว

พยาบาลเข้ามาตรวจสอบสถานการณ์และบอกว่ามีปัญหาใหญ่หลังจากฟื้น ให้ความสนใจในการพักผ่อน ใส่ใจอารมณ์ เสริมสารอาหาร และดูแลศีรษะให้สะอาดและถูกสุขลักษณะ

ฟู่ยวี่และลั่วโยวมองที่หัวของยวี่จิ้นเหวินพร้อมกัน

"คุณพยาบาล ฉันมีคำถาม"

พยาบาลมองไปที่ฟู่ยวี่ที่หล่อเหลาและหน้าแดง "ถามได้เลย"

ฟู่ยวี่ถามอย่างเคร่งขรึม "หัวล้าน จำเป็นต้องสระผมด้วยไหม?"

พยาบาล เอ่อ....

ลั่วโยวหัวเราะอย่างไร้ความปราณี และเธอก็อยากจะถามคำถามนี้เช่นกัน

—

เมื่อตระกูลยวี่รู้ว่ายวี่จิ้นเหวินฟื้นขึ้นแล้ว พวกเขาก็รีบไปดู ดวงตาของยวี่เฟิ่งเจียวแดง "ลูก รู้สึกยังไงบ้าง? ปวดหัวไหม?"

ยวี่จิ้นเหวิน "ผมไม่เป็นไรครับ"

เขามองไปรอบๆและไม่พบเงาของหนานซ่ง "เสี่ยวซ่งล่ะ?"

ยวี่เจ๋ออวี่พูด "พี่ใหญ่ พี่หนานถูกคณบดีโรงพยาบาลลักพาตัวไป"

เมื่อได้ยินคำที่ละเอียดอ่อนเช่น "การลักพาตัว" ยวี่จิ้นเหวินก็ขมวดคิ้ว

"อย่าพูดเรื่องไร้สาระ"

ยวี่ฟานยินตบน้องชายของเขาและพูดกับยวี่จิ้นเหวิน "พี่ใหญ่ คณบดีลากพี่หนานไปกล่าวสุนทรพจน์ เธอหนีไม่พ้น อีกสักพักคงได้เจอพี่"

ยวี่จิ้นเหวินดูตกใจเล็กน้อย "กล่าวสุนทรพจน์?"

"ใช่ เจ้าเด็กน้อย ยังไม่เร็วเกินไปที่จะบอกเราว่าเสี่ยวซ่งคือหมอเกรซที่ช่วยลูกในตอนนั้น และนี่คือผู้มีพระคุณที่ยิ่งใหญ่ของตระกูลเรา!"

คุณนายยวี่ดูซาบซึ้ง "ตอนนี้เธอได้ช่วยชีวิตลูกอีกแล้ว คราวนี้ลูกได้รับบาดเจ็บสาหัส หากไม่ใช่เพราะการผ่าตัดที่เสี่ยวซ่งทำกับลูก เราไม่รู้จริงๆว่าต้องทำอย่างไร…"

หัวใจของยวี่จิ้นเหวินตกตะลึง "เสี่ยวซ่งทำการผ่าตัดกับผมเหรอ?"

"ใช่"

ยวี่เฟิ่งเจียวพูดด้วยตาสีแดงว่า "ลูกไม่รู้หรอกว่าสถานการณ์มันอันตรายแค่ไหน ศัลยแพทย์สมองในโรงพยาบาลไม่อยู่ ไม่มีเวลา แม่กังวลเกินไป แม่ไม่รู้ว่าจะจ้างผู้เชี่ยวชาญคนไหนให้ลูก แม่เกรงว่าจะช่วยลูกได้ล่าช้า แม่ไม่ได้คาดหวังว่าเสี่ยวซ่งคือหมอเกรซ!"

ความจริงที่ว่าหนานซ่งคือหมอเกรซเป็นเรื่องที่น่าตกใจสำหรับตระกูลยวี่

ในปีนั้นยวี่จิ้นเหวินได้รับบาดเจ็บสาหัสจากอุบัติเหตุทางรถยนต์และเขาก็ก้าวเข้าไปในประตูแห่งความตายจริงๆ เขาเต็มไปด้วยเลือดและกระดูกเกือบทั้งหมดในร่างกายของเขาถูกบดขยี้ นายท่านยวี่รักษาใบหน้าเก่าของเขาไว้และเชิญผู้เชี่ยวชาญด้านศัลยกรรมทั้งหมดในเมืองเป่ยมาแทน แต่เขาไม่กล้ารับช่วงต่อและทำการผ่าตัดให้ยวี่จิ้นเหวิน

หมอเกรซ เกือบตกลงมาจากฟ้า

แต่เธอมาและรีบไป ก่อนที่ตระกูลยวี่จะขอบคุณเธอ เธอไปจากเมืองเป่ยหลังการผ่าตัด เป็นเรื่องที่น่าเสียดายสำหรับตระกูลยวี่มาโดยตลอด

ดังนั้นเมื่อพวกเขารู้ว่าหนานซ่งคือหมอเกรซ นายท่านยวี่และคุณนายยวี่จับมือหนานซ่งและพวกเขาร้องไห้ออกมาจริงๆ "ลูก ตระกูลยวี่ของเราติดหนีชีวิตเธอมาก!"

หลังจากประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ และครั้งนี้ยวี่จิ้นเหวินก็ได้รับการช่วยชีวิตโดยหนานซ่ง

"จากนี้ไปเสี่ยวซ่ง จะเป็นผู้มีพระคุณที่ยิ่งใหญ่ของตระกูลยวี่"

นายท่านยวี่ยืนอยู่ข้างเตียงและพูดกับยวี่จิ้นเหวินอย่างสง่างาม "ฉันไม่สนใจ เสี่ยวซ่งช่วยขึ้นมาจากประตูแห่งความตาย เธอช่วยชีวิตถึงสองครั้ง! สองครั้งนะ! ในอุบัติเหตุทางรถยนต์ กระดูกทั่วร่างกายถูกประกอบเป็นชิ้นๆ คราวนี้เปิดหัว! มีคนอื่นแบบนี้ด้วยเหรอ? มีความอดทนนี้หรือไม่?"

"ก็จริง!"

คุณนายยวี่พูด "เสี่ยวซ่งไม่ใช่หลานสาวแท้ๆของเรา ไม่งั้นในตอนนั้นที่ทำกับเธอแบบนั้น หย่ากับหนานซ่งแล้วไปหายัยนั่น เราจะเอาเรื่องแกแน่ๆ! แกพูดมาว่า แกปล่อยให้เสี่ยวซ่งช่วยแกครั้งแล้วครั้งเล่าได้อย่างไร?"

นายท่านและคุณนายวิพากษ์วิจารณ์ยวี่จิ้นเหวินและยวี่เจียหางและยวี่เจ๋ออวี่ยังคงพยักหน้าอยู่ข้างๆพวกเขาและช่วยเหลือซึ่งกันและกันด้วยเสียงต่ำ "ก็จริงๆ....."