สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 301

เป็นอีกคืนแห่งความโกลาหล

เป็นเหตุการณ์สำคัญจริงๆ

*

ประธานกรรมการฉันและนายหญิงฉินมองอย่างกังวลไปที่ประตูห้องผ่าตัด

ฟังเสียงกรีดร้องของกระดูกของฉินเจียงหยวนที่มาจากห้องผ่าตัด นายหญิงฉินรู้สึกได้ถึงความปวดใจของเธอ สะอื้นไห้และร้องครางขณะปิดปากของเธอ และรับคำว่า "ลูกชายของฉัน".....

ฉินเหวินจวินอารมณ์เสียเมื่อได้ยินเรื่องนี้ และเดินกลับไปกลับมาด้วยมือของเขาและพูดอย่างไม่อดทน "พอแล้ว ลูกชายของผมยังไม่ตาย คุณร้องไห้ทำไม!"

"ก้อนเนื้อที่ออกมาจากร่างกายของฉัน ฉันจะเจ็บปวดบ้างไม่ได้เหรอ?"

นายหญิงฉินสะอื้น ยิ่งคิดยิ่งหายใจไม่ออก "คุณพูดถึงหนานซ่ง เธอร้ายกาจแค่ไหน ตีอาหยวนจนกลายเป็นแบบนี้ จนมือหัก จะมัวรออะไรอยู่ถ้าเราไม่เรียกตำรวจมาจับเธอ?"

ฉินเหวินจวินปิดบังความหนาวเย็นและพ่นลมหายใจออกจากจมูกของเขา "ผมรู้นะว่าสัตว์ตัวนี้~ไม่เกี่ยวกับมนุษย์ เขาบอกว่าเขาจะไปหาหนานหยาเพื่อกลับมาคบกัน เป็นเรื่องที่ดีในใจฉัน หากพวกเขาสามารถกลับมารวมกันได้ ตระกูลของเราและตระกูลหนานก็จะสนิทกัน เพื่อเห็นแก่หน้าของหนานหยา หนานซ่งจะไม่ทำให้เราลำบากใจมากนัก บางทีก็อาจจะปล่อยเราไปได้ ผลก็คือ เขาทุบตีหนานหยาจริงๆ และกวาดล้างเด็กในท้องของเธอ......."

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ฉินเหวินจวินต้องการพาลูกชายออกจากห้องผ่าตัด "อย่าพูดถึงหนานซ่ง ฉันต้องการที่จะตีเขาสักที!"

"คุณเป็นพ่อใครกันแน่ พ่อที่ไหนจะไปเข้าข้างคนอื่นแบบนี้?"

นายหญิงฉินไม่เต็มใจที่จะฟังและช่วยลูกชายของเธอ "นิสัยของอาหยวนฉันรู้ดี เชื่อฟังเหมือนลูกแกะ ถ้าพูดกับเขาดีๆ เขาจะไม่อารมณ์เสียแน่นอน หนานหยาเองต่างหากที่พูดอะไรไม่พอใจให้โกรธ แล้วเขาก็ทำ แล้วคุณก็อย่าเอาแต่ว่าลูก เรายังไม่ได้ตรวจ DNA ของหนานหยา และยังไม่รู้ว่าลูกในท้องของหนานหยาเป็นหลานของเราหรือเปล่า 80% ไม่น่าจะใช่"

"ยังมีอีกทาง ถ้ามันเป็นอีก 20%ล่ะ?"

ฉินเหวินจวินโกรธมาก "อย่าคุยกับลูกชายสุดที่รักของคุณเลย คุณแค่คุ้นเคยกับเขามากจนคุ้นเคยกับเขาแบบนี้! คุณแม่ใจดีเสียจริง!"

ระหว่างที่สามีภรรยาคุยกัน ก็ทะเลาะกันอีก นางพยาบาลก็ออกมาขมวดคิ้วและเตือนว่า "นี่อยู่ในโรงพยาบาลนะ อย่าส่งเสียง"

ฉินเหวินจวินรู้สึกวิงเวียนด้วยความโกรธ เขานั่งลงบนเก้าอี้แล้วโบกมือ "ฉันขี้เกียจจะทะเลาะกับคุณ รอให้อาหยวนออกมา เขาต้องถูกพาไปที่ตระกูลหนานเพื่อขอโทษ และเรื่องนี้ต้องกลายเป็นเรื่องเล็กน้อย"

"ทำไมต้องขอโทษด้วย? มีสิทธิ์อะไรทำไมฉันต้องขอโทษด้วย?"

นายหญิงฉินเบิกตากว้าง "หนานซ่งเป็นคนตีลูกชายของเราชัดเจนไหม ฉันไม่ได้ให้เธอมาขอโทษก็ไม่ผิดแล้ว เธอยังต้องการให้เราขอโทษเธอ ไม่มีทาง!"

"คุณ.......ความคิดเห็นของผู้หญิง!"

ฉินเหวินจวินปวดหัว เขาขมวดคิ้วและพูดอย่างเหน็ดเหนื่อยว่า "ตระกูลหนานตอนนี้ มันไม่เหมือนกับตระกูลหนานเมื่อสามเดือนก่อนหน้านี้แล้ว หนานซ่งก็ไม่ใช่เจ้าหญิงน้อยที่เรารู้จักเมื่อสามปีที่แล้วซึ่งอาศัยอยู่ในปราสาทและไม่รู้อะไรเกี่ยวกับโลกนี้อีกต่อไปแล้ว "

เมื่อพูดถึงฟาร์ม นายหญิงฉินเริ่มสนใจ "คุณกำลังพูดถึงฟาร์มม้าเป่ยเจียวหรือเปล่า?"

"อืม" ฉินเหวินจวินพยักหน้าอย่างหนัก

นายหญิงฉินแสดงความไม่พอใจว่า "พูดเรื่องนี้แล้วฉันเริ่มโมโห วันนี้ฉันมีนัดกับเพื่อนเล่นไพ่นกกระจอกกลุ่มหนึ่ง ทำให้พวกเขาไม่สนใจฉันแล้วบอกว่ามีฟาร์มม้าเป่ยเจียวและพวกเขาก็วิ่งไปสนุกๆ ฉันยังถามอีกว่าได้รับจดหมายเชิญหรือไม่ ซึ่งทำให้ฉันรู้สึกอาย แม้แต่นางโจวจากโรงงานดอกไม้ไฟยังได้รับเชิญ แต่ภรรยาจากบริษัทตระกูลฉินผู้มีเกียรติไม่ได้รับเชิญ มันเกินไป!"

ฉินเหวินจวินยิ้มอย่างเย้ยหยัน "ไม่ใช่แค่คุณ แต่ฉันซึ่งเป็นประธานของบริษัทตระกูลฉินที่สง่างามก็อยู่คนเดียวด้วย หนานซ่งทำให้มันชัดเจนและไม่ทำให้เราอยู่ในสายตาของเขา"

"ฉันบอกแล้วว่านังตัวดีนี่~อาละวาดเกินไป เธอคงไม่คิดถึงตระกูลหนานที่เมืองหนานหรอก เดี๋ยวก็ต้องเปลี่ยนเป็นแซ่ฉินแล้ว"

ใบหน้าของนายหญิงฉินเต็มไปด้วยความรังเกียจและหยิ่งทะนง

ฉินเหวินจวินมองดูแล้วปวดหัว ญาติๆของเขายังคงจมอยู่ในความฝันของ "ภรรยาของชายที่รวยที่สุด" ของเขา เขาไม่รู้จักตำแหน่งชายที่ร่ำรวยที่สุดในเมืองหนาน และได้เปลี่ยนคนไปแล้ว

ไม่ต้องพูดถึงชายที่ร่ำรวยที่สุด ตอนนี้พวกเขากลายเป็นคนที่มีหนี้สินล้นพ้นตัวที่สุด

มือของฉินเจียงหยวนหักอย่างรุนแรง และต้องใช้เวลามากกว่าสี่ชั่วโมงในการเชื่อมต่อการผ่าตัด และเขาถูกผลักออกจากห้องผ่าตัด

มันเป็นลูกชายของเขาเอง ที่บอกว่าไม่สนใจก็แค่คำโกหก