สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 341

แผนของยวี่จิ้นเหวิน เหมือนกับแผนที่หนานซ่งคิดไว้เลย

ตอนนี้สามารถมั่นใจได้แล้วว่า ต่อหน้าอาจจะดูเหมือนเสิ่นหลิวซูขายโจ๋เซวียนให้หวังผิง เพื่อช่วยโจ๋เยว่

แต่ความจริง ทุกอย่างเป็นแผนของเฉียวเหลิ่ง

ไม่ว่าจะเป็นเสิ่นหลิวซู โจ๋เซวียนหรือว่าหวังผิง ล้วนแต่เป็นแค่หมากของเฉียวเหลิ่ง

แต่เสิ่นหลิวซูกับโจ๋เซวียนควบคุมได้ง่าย แต่หวังผิงกลับไม่ใช่หมากที่จะยอมให้คนอื่นควบคุม เขาตกลงร่วมงานกับเฉียวเหลิ่ง แต่เขาก็มีแผนมีจุดประสงค์ของตัวเอง

ดูจากประวัติของหวังผิง เขาเป็นคนที่ชอบฉวยโอกาส ชอบผลประโยชน์แล้วมีจุดประสงค์แอบแฝง ใจโลภมาก

ดูจากต่อหน้า หน้าที่การงานดี ก็เพราะภรรยาของเขา แต่พ่อตาของเขา มีอำนาจล้นหลาม

ที่คนอื่นเลือกเขาให้เป็นลูกเขย แล้วไม่รังเกียจชาติตระกูลกับที่เขาเคยหย่า ก็ต้องเห็นประโยชน์ในตัวเขาแน่นอน

เพราะฉะนั้นก่อนที่ยวี่จิ้นเหวินกับหนานซ่งจะรู้หน้ากากของเขา จึงไม่กล้าทำอะไรวู่วาม

ตอนนี้รู้ประวัติของเขาแล้ว ทั้งสองจึงเห็นว่า เขาเป็นคนที่มองข้ามไม่ได้เลย

เขาเคยสร้างผลงานมากมาย แล้วยังเคยไปเป็นสายลับในหน่วยงานด้วย เคยคลี่คลายคดีใหญ่ๆมาไม่น้อย ลึกลับและแผนสูงมาก

ไม่พูดถึงชีวิตส่วนตัวของเขา แต่มีสิ่งหนึ่งที่รับประกันได้ ก็คือเขาไม่มีทางเอาผลงานที่ทุ่มเททำมาไปล้อเล่นแน่นอน

ยิ่งไม่มีทางเอาอนาคตกับการงานของตัวเอง ไปเสี่ยงกับผู้หญิงอย่างโจ๋เซวียน

"ฉันไม่รู้ว่าเฉียวเหลิ่งตกลงเงื่อนไขอะไรทำให้เขายอมตกลง แต่ฉันรู้สึกว่า หวังผิงอาจจะแทงข้างหลัง"

ยวี่จิ้นเหวินวิเคราะห์

หนานซ่งก็เห็นด้วย จึงเอ่ยว่า "แต่ในมือเฉียวเหลิ่งอาจจะมีความผิดของหวังผิง ถ้าเป็นอย่างนั้น ถ้าหวังผิงไม่ปล่อยเขาไป ไม่งั้นก็อาจจะฆ่าเขา"

ทั้งสองไม่ได้เอ่ยพูดคุยกัน แต่ใจกับคิดตรงกัน

ตอนนี้ต้องดูว่าทางเหยียนยวนจะสอบปากคำอะไรได้ ถึงจะสามารถวางแผนต่อไปได้

รอยวี่จิ้นเหวินพูดทุกอย่างจบแล้ว ทางหนานซ่งก็แอบหายใจเสียงเบา แล้วเอ่ยว่า "เรื่องนี้ ทำให้นายเสียเวลามาก"

ใจยวี่จิ้นเหวินสั่นเกร็ง แล้วรีบตอบว่า "เธออย่าพูดแบบนี้ นี่เป็นสิ่งที่ฉันควรทำ"

ทีแรกหนานซ่งกำลังจะตอบว่าไม่มีควรหรือไม่ควรทำ แต่บางอย่างพูดบ่อยเกินไป ตัวเองก็เริ่มรำคาญ

"รอเรื่องนี้จบแล้ว ฉันจะเลี้ยงข้าวนาย"

ใจยวี่จิ้นเหวินสั่นอย่างรุนแรง ถึงแม้ประโยคนี้ของเธอจะแฝงไปด้วยความเกรงใจ แต่เธอเป็นฝ่ายทำดีด้วย จึงทำให้เขารู้สึกว่าใกล้ชิดกับเธอขึ้นอีกหน่อย

"ได้!"

กลัวว่าเธอจะกลับคำ เขาลนลานมาก "งั้นตกลงอย่างนี้แหละ! ฉัน……ฉันรอเธอกลับมา"

หนานซ่งฟังน้ำเสียงที่ลนลานของเขาออก รู้สึกว่าเขาเข้าใจอะไรผิด จึงอยากจะกลับคำ แต่น้ำที่สาดออกไปแล้ว การกลับคำไม่ใช่นิสัยของเธอ

ถ้ายังคุยต่อบรรยากาศต้องเปลี่ยนแน่นอน หนานซ่งจึงกดตัดสาย

ยวี่จิ้นเหวินถือโทรศัพท์ไว้ ใจเย็นไม่ได้สักที

ตั้งแต่ที่แยกกับหนานซ่ง ระยะเวลาครึ่งปีที่ผ่านมา อารมณ์ของเขาซับซ้อนมาก ไม่ว่าจะเป็นนิสัยหรือชีวิตของเขา เปลี่ยนแปลงไปมากเลย

เขารับรู้ตัวตนของตัวเอง แล้วรับรู้ความเป็นจริงด้วย

เขาลิ้มลองได้ถึงรสชาติของความรัก

เขารู้ว่าเมื่อก่อนตัวเองชั่วมาก เคยทำร้ายคนอื่น เคยทำเรื่องโง่ๆ ผิดพลาดที่ให้อภัยไม่ได้ เขาควรปล่อยมือจากหนานซ่ง แต่เขาทำใจไม่ได้

ไม่ว่าจะเรื่องอะไรเขาก็ใจกว้างได้ แต่ยกเว้นเรื่องหนานซ่ง เขาขอเห็นแก่ตัวครั้งหนึ่ง!

เขารักเธอ เขาต้องการเธอ ง่ายๆแค่นี้!

ถึงแม้ทุกสิ่งบนโลกจะขัดขวางเขา แต่เขาก็จะไม่ปล่อยเธอไปอีก!

โทรศัพท์ส่งเสียงดังอีกครั้ง เป็นเบอร์แปลก