บทที่ 357 ของขวัญจากอดีตสามี 1 – ตอนที่ต้องอ่านของ สอนรักอดีตภรรยา
ตอนนี้ของ สอนรักอดีตภรรยา โดย ลู่เสี่ยวเช่อ ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายInternetทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 357 ของขวัญจากอดีตสามี 1 จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
หนานซ่งไม่เคยคิดว่าวันหนึ่งเธอจะร้องไห้อย่างขมขื่นเพื่อยวี่จิ้นเหวิน
เธอเคยรักเขาหมดทั้งหัวใจและวิญญาณ และตอนนี้เธอกลับร้องไห้เอาเป็นเอาตายเพื่อเขา ราวกับร้องไห้เสียน้ำตาทั้งหมดในชีวิตเพียงเพื่อเขา
เมื่อตอนยังเด็ก เธอโหยหาความรัก แต่ถ้าความรักเป็นสิ่งที่ทรมาน เธอคงไม่อยากรักมัน
เธอยังคงเข้าใจว่าเธอเป็นเจ้าหญิงน้อยหนานซ่งที่ยังอยู่ในโลกแห่งเทพนิยาย
ไม่รู้จักโลกแห่งความเศร้าโศก
ความสุขที่สุดในทุกๆ วัน คือการได้ดูรูปคนที่เธอแอบชอบ ฝันว่าจะได้อยู่กับเขาในสักวันหนึ่งในอนาคต สวมชุดแต่งงาน และกลายเป็นเจ้าสาวของเขา
น่าเสียดายที่สิ่งต่างๆ เมื่อย้อนกลับมามันกลับเป็นช่วงเวลาแห่งความสุขที่ไม่มีวันหวนกลับคืนมา
สุดท้ายเธอแค่เป็นหนี้ชีวิตเขา?
หรือเขาเป็นหนี้ชีวิตเธอ?
——
หลังจากไปร่วมงานศพของยวี่จิ้นเหวิน หนานซ่งก็กลับไปเมืองหนานพร้อมกับพวกพี่ชาย
เมื่อกำลังจะจากไป กลับได้รับโทรศัพท์จากยวี่เฟิ่งเจียว
ขอให้เธอไปที่ร้านกาแฟชั้นล่างในเขตชุมชนลู่หมิง
คนอื่นเธอไม่จำเป็นต้องให้เกียรติ แต่ไม่ใช่สำหรับยวี่เฟิ่งเจียว
อดีตแม่สามีและในฐานะแม่ลูก วันนี้ทั้งสองนั่งเผชิญหน้ากัน แต่พวกเขากลับพูดอะไรไม่ออก
ในเวลาเพียงไม่กี่วัน ทั้งคู่ดูผันผวนเป็นอย่างมาก
เมื่อมองไปที่ใบหน้าที่ซีดเซียวของหนานซ่งยวี่เฟิ่งเจียวรู้สึกเจ็บปวดในใจและมองดูเธออย่างทุกข์ใจ "เสี่ยวซ่ง ดูเธอผอมลงไปมากเลยนะ"
"คุณด้วย."
หนานซ่งเริ่มพูดและมองดูยวี่เฟิ่งเจียวที่ดูแก่ชรากว่าครั้งก่อนเธอรู้สึกอึดอัด จับมือยวี่เฟิ่งเจียวและพูดว่า "คุณน้าค่ะ คุณต้องดูแลร่างกายของคุณให้ดีนะคะ ฉันจะหาเวลาไปเยี่ยมคุณ"
"ฉันรู้."
ยวี่เฟิ่งเจียวสำลักครู่หนึ่ง เช็ดดวงตาของเธอที่มีรอยน้ำตา ตบมือของหนานซ่งและพูดว่า "ที่ฉันมาหาเธอวันนี้เพราะมีเรื่องพินัยกรรมจะพูดด้วย"
หนานซ่งเตรียมใจสำหรับเรื่องนี้ไวแล้วและแสดงทัศนคติของเธอโดยตรง
“น้ายวี่ ตามที่หนูเคยพูดไว้ตอนที่อยู่บ้าน ของทุกอย่างที่ยวี่จิ้นเหวินให้ หนูขอไม่รับ คุณเก็บมันไว้ได้เลย”
“ฉันรู้ ว่าเธอไม่ได้ขาดสิ่งของเหล่านี้ แต่สิ่งเหล่านี้คือทั้งหมดที่เธอสมควรได้รับ”
ยวี่เฟิ่งเจียวถอนหายใจเบา ๆ “อันที่จริงอาจิ้นถามความคิดเห็นของฉันก่อนที่เขาจะทำตามใจ เธอแต่งงานเข้ามาในครอบครัวตระกูลยวี่มาสามปี ทำงานอย่างหนัก ทั้งกตัญญู มีเหตุผล เราทุกคนเห็นมัน ทั้งยังสามารถรักษาร่างกายอาจิ้นให้หาย สามารถพาฉันก้าวออกจากการแต่งงานที่ล้มเหลวนั้นได้ และไม่ต้องพูดถึงทั้งชายชรา หญิงชรา และคน ในครอบครัว ทุกอย่างเป็นฝีมือของเธอ
และพวกเราไม่ใช่คนที่เนรคุณ เราทุกคนจำได้ว่าใครปฏิบัติต่อเราเป็นอย่างไร เพราะเธอกับอาจิ้นหย่ากัน ครอบครัวเราไม่ได้อยู่เคียงข้างเขา เราทุกคนรู้ดีว่าเขาไม่ดี และเขาเป็นคนทำให้เธอเสียใจ"
หนานซ่งก้มศีรษะและดื่มกาแฟ พูดเบา ๆ ว่า "มันเป็นอดีตไปแล้ว ในช่วงสามปีที่ผ่านมาตอนหนูอยู่ในครอบครัวตระกูลยวี่ คุณปฏิบัติต่อหนูอย่างดี หนูจำมันได้เสมอ"
เธอพูดมาหลายครั้งแล้วว่าถ้าไม่ใช่เพราะครอบครัวยวี่ค่อยดูแลเอาใจใส่เธอ การแต่งงานของเธอกับ ยวี่จิ้นเหวินคงไม่อยู่นานถึงสามปี
“ยวี่จิ้นเหวินไม่ได้เป็นหนี้ชีวิตฉัน ตอนหย่าหนูไม่ต้องการอะไร และไม่มีเหตุผลอะไรที่จะต้องการตอนนี้”
เจ้าหญิงน้อยแห่งตระกูลหนานไม่เคยขาดเงิน
สิ่งที่เธอต้องการตั้งแต่ต้นจนจบคือความรักที่บริสุทธิ์
ลั่วโยวแตะริมฝีปากของเขา "นี่ไม่ใช่รูปแบบการออกแบบของเหล่ายวี่ น่าจะเป็นฝีมือของนักออกแบบ"
หนานซ่งตกใจ สีนี้และผ้านี้ไม่ใช่ส่งแปลกใหม่สำหรับเธอ
เมื่อก่อนอยู่ในคฤหาสน์ยวี่เธอคิดว่าสีในห้องนั้นเย็นเกินไป แม้ว่าเธอเองจะชอบการตกแต่งที่เท่ แต่ตอนนั้น ยวี่จิ้นเหวินยังไม่หายจากอาการบาดเจ็บและต้องนอนอยู่ที่บ้าน
เพื่อให้เขารู้สึกดีขึ้น เธอไปตลาดของตกแต่งเป็นเวลาหลายวัน พยายามทำให้บ้านดูสวยงามและอบอุ่นขึ้น เพื่อให้ผู้คนผ่อนคลาย
เธอเลือกผ้าสีเหลืองสดใส ผ้าปูที่นอน และผ้าคลุมโซฟามาเป็นพิเศษ ซึ่งทั้งหมดเป็นแบบเดียวกัน
เมื่อตอนซื้อมันครั้งแรก ยวี่จิ้นเหวินเห็นได้ชัดว่าไม่ชอบมัน แต่เขาแค่ทำหน้ามุ่ยและไม่พูดอะไร
ในขณะนั้น หนานซ่งก็แค่เม้มปากและไม่พูดอะไร
ลั่วโยวเดินเข้ามาอย่างคุ้นเคยและทันใดนั้นก็ตะโกนว่า "เสี่ยวซ่งมาดู!"
"มีอะไรหรือ?"
หนานซ่งตามเสียงของเธอและเห็นห้องขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยถุงของขวัญ กล่องของขวัญ และตุ๊กตาที่ตระการตามากมาย เหมือนการเปิดสวนสัตว์ที่เต็มไปด้วยพวกเขา
ไม่มีแม้แต่ที่ยืน
"มันเกินอะไรคือ? ทั้งหมดนี้เหล่ายวี่ซื้อมาให้หรือ?"
ลั่วโยวรู้สึกประหลาดใจมาก เขานั่งลงและหยิบถุงของขวัญที่อยู่ข้างประตู หลังจากเปิดออก ก็มีการ์ดอวยพรอยู่ข้างใน
บนการ์ดนั้นเป็นแบบอักษรอันงดงามของยวี่จิ้นเหวิน ด้านในเขียนไว้ว่า——
“ของขวัญสำหรับวันเกิดปีที่ยี่สิบหกของเสี่ยวซ่ง จากจิ้น”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สอนรักอดีตภรรยา
ต่อๆค่ะรอนานแล้ว...
อยากอ่านเร็วๆทำไงดี...
มีถึงตอนจบมั๊ยค่ะ อ่านสนุกมากเลย อ่านจบตอนทีลง 940 แล้วค่ะมีต่ออีกม่ะค่ะ รอๆอยู่ค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ...
ทำไมตั้งแต่บทที่ 57 ขึ้นไปมี 4-5 บรรทัดตอนสั้นๆล่ะ...
แอด..ช่วยกลับมาลงต่อหน่อยจ้า .อย่าเทกันแบบนี้😄😄...
1...
1...
พี่ยวี่..ตายจริงไหม.ใครเป็นพระเอกอ่ะ😂😂...
สนุกมาก.....
นางเอกไม่น่าให้อภัยนะ เพราะผู้ชายใจดำ ดูแลมาตั้งสามปี ไม่เคยทำดีด้วยแล้วจู่ๆก็ทิ้ง นี่ถ้าไม่ถูกเปิดโปง เขาก็จะแต่งกับนังโจ๋...