สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 386

ไม่ ไม่ใช่เสี่ยวซ่ง

หลังจากที่ยวี่จิ้นเหวินตะลึง เขาก็ค่อยๆได้สติกลับมา

ผู้หญิงที่อยู่ข้างหน้า ดูคล้ายหนานซ่งมาก คิ้ว จมูก เหมือนกันราวกับออกมาจากพิมพ์เดียวกัน

แต่อายุของเธอมากกว่าหนานซ่ง อารมณ์และท่าทางของเธอก็ดูเป็นผู้ใหญ่กว่า

แล้วเธอเป็นใคร?

ทำไมถึงคล้ายกับหนานซ่งขนาดนี้?

ความคิดต่างๆแวบเข้ามาในหัวของเขา ทันใดนั้นชายคนหนึ่งก็เดินออกมาจากข้างหลังผู้หญิงคนนั้น

ชายคนนั้นสูงใหญ่ ใบหน้าหล่อเหล่า แม้ว่าเขาจะอายุมากแล้ว แต่ยังคงความหล่อเหลาในวัยเยาว์ ดวงตาคมดุจดวงดาวที่เยือกเย็น

มันมีเสน่ห์ที่ไม่อาจละสายตาได้

เมื่อเขาเห็นชายคนนั้น ยวี่จิ้นเหวินก็ต้องตกใจอีกครั้ง

เขาคุ้นเคยกับใบหน้านี้มาก

เขาเคยออกโทรทัศน์ หนังสือพิมพ์และนิตยสารทางธุรกิจมากมาย ได้รับการยกย่องว่าเป็น "เจ้าพ่อแห่งวงการธุรกิจ" ผู้ก่อตั้งบริษัทตระกูลหนาน หนานหนิงซง

พ่อของหนานซ่ง

ถ้าอย่างนั้นผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างเขา ผู้หญิงสวยคนนั้นคือแม่ของหนานซ่ง?

เขาเจอพ่อและแม่ของหนานซ่งที่นี่!

พรหมลิขิต

ยวี่จิ้นเหวินถอนหายใจเบาๆ รู้สึกว่าพระเจ้าเล่นตลกกับเขา เขาตายแล้ว ยังจัดให้เขาอยู่ที่เดียวกับพ่อแม่ของหนานซ่ง

เขาพยายามฝืนยิ้มและอยากทักทายพ่อหนานกับแม่แม่หนาน

อ้าปาก ในที่สุดเขาก็กลืนน้ำลายและพูดออกมา "คุณลุง...คุณป้า...สวัสดีครับ"

“เฮ้ย เด็กคนนี้”

มู่โจวหันกลับไปมองหนานหนิงซงและลั่วอิน กล่าวอย่างไม่พอใจ: "เขาดีใจที่เจอพวกนาย มากกว่าเจออาจารย์อย่างฉันเสียอีก”

“มันก็ปกติแล้วไม่ใช่เหรอ?”

ลั่วอินกล่าวว่า: “เพราะเราสวยหล่อกว่านาย"

มู่โจวพูดไม่ออก

“รู้จักพวกเราด้วยเหรอ?”

ลั่วอินโบกมือให้ยวี่จิ้นเหวินและก้าวไปข้างหน้าเขา

ยวี่จิ้นเหวินต้องการลุกขึ้น แต่ก็ไม่สามารถเคลื่อนไหวได้

"อย่าขยับ"

ลั่วอินตะโกนหยุดเขา “ฉันเพิ่งทำการผ่าตัดใหญ่ให้กับนาย ตอนนี้ร่างกายของนายถูกตรึงด้วยแผ่นเหล็ก นายได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่ยังมีชีวิตรอดมาได้”

เขาคู่ควรที่จะได้เป็นผู้ชายที่ลูกสาวของเธอรัก

อะไรนะ?

เขายังไม่ตาย?

ยวี่จิ้นเหวินแข็งทื่อ ดวงตาของเขาหมุนมองดูสภาพแวดล้อมรอบๆ

ที่นี่ไม่ใช่บนสวรรค์เหรอ?

ถ้าเขายังไม่ตาย แสดงว่าอาจารย์มู่ก็ยังไม่ตาย พ่อแม่ของหนานซ่ง...ก็ยังมีชีวิตอยู่

เขารู้สึกตื่นเต้นมาก ถ้าเสี่ยวซ่งรู้ว่าพ่อแม่ของเธอยังมีชีวิตอยู่และสบายดี เธอต้องมีความสุขมากแน่ๆ

ว่าแต่ ที่นี่คือที่ไหน?

ทำไมเขาถึงอยู่กับพวกเขา?

อาจารย์มู่และพ่อแม่ของหนานซ่ง พวกเขาเป็นเพื่อนกันเหรอ?

มีคำถามมากมายที่อยากถาม แต่เขาไม่สามารถเปล่งเสียงออกมาได้

“เพิ่งฟื้น อย่าเพิ่งรีบถามอะไรเลย พักผ่อนก่อน”

หนานหนิงซงพูด แล้วหันไปพูดกับลั่วอิน: “ผมไปทำปลาก่อนนะ”

“โอเค” ลั่วอินพูดเสริมทันที: “ฉันอยากกินปลาราดซอสเปรี้ยวหวาน”

หนานหนิงซงยิ้ม “ได้เลย”

ลั่วอินสะกิดมู่โจวเบาๆ "นายไปช่วยเขาทำ"

มู่โจวหันศีรษะ "ทำไมเธอไม่ไปล่ะ?"