สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 388

หลังจากส่งผู้ใหญ่ออกไปแล้วและหลังจากค่ำคืนนี้มาถึง ไฮไลท์ของวันนี้ก็มาถึงเราแล้วเหมือนกัน——หยอกล้อบ่าวสาว

หลังจากดื่มไวน์ไปมาก หลังจากเหน็ดเหนื่อยมาทั้งวัน จี้อวิ๋นต้องการอาบน้ำและนอนอย่างรวดเร็ว

ไม่คิดว่าคนกลุ่มนี้รีบเข้ามาในห้องของพวกเขาเหมือนลาป่า และไม่สามารถหยุดพวกเขาได้

"หยอกล้อบ่าวสาว! หยอกล้อบ่าวสาว! หยอกล้อบ่าวสาว!"

เสียงตะโกนค่อนข้างเป็นจังหวะ

เส้นเลือดสีฟ้าที่หน้าผากของจี้อวิ๋นไม่สามารถหยุดกระตุกได้ ดวงตาของเขาเบิกกว้าง "พวกพี่ก็โตกันแล้วยังจะหยอกล้อบ่าวสาวอีกเหรอ?"

"พูดไร้สาระอะไร ก็ต้องทำอยู่แล้วสิ"

ไป๋ลู่ยวี๋พูดว่า "การหยอกล้อบ่าวสาวคือจิตวิญญาณของงานแต่งงาน และงานแต่งงานที่ไม่มีห้องเจ้าสาวก็ไม่ใช่งานแต่งงานที่วิเศษ ทุกคนเห็นด้วยหรือไม่?"

ทุกคนพูดพร้อมกัน "เห็นด้วย!"

จี้อวิ๋น "........"

เขาต้องการจะทำลายความเป็นสัตว์ป่าของคนกลุ่มนี้ แต่พี่ใหญ่อยู่ด้วยเลยไม่กล้า ไม่มีทางเลือกนอกจากจ้องเฉิงเซี่ยนด้วยสายตาที่ทำอะไรไม่ถูก

วันนี้เฉิงเซี่ยนดื่มแอลกอฮอล์ไปเยอะมาก และคนทั้งหมดอยู่ในสถานะค่อนข้างเมาเล็กน้อย เรียกสั้นๆว่า "เมามาก"

เขายิ้มอย่างร่าเริงมากขึ้นด้วยคำใบ้ของความเศร้า "ตามสบายเลย"

"โอ้~ พี่เฉิงแข็งแกร่งมาก!"

ไป๋ลู่ยวี๋ปรบมือและมองไปที่หนานซ่ง และทั้งสองก็นำแผนการต่อสู้ขึ้นอย่างรวดเร็ว

คนอื่นๆดูตื่นเต้นและเอะอะโวยวาย

"อะแฮ่ม"

ไป๋ลู่ยวี๋หยิบหนังสือบนโต๊ะออกมาอย่างเหมาะสม "อันดับแรกให้ไปที่ห่วงลูกโซ่แรก โปรดระบุจุดแข็งสิบอย่างของฝ่ายตรงข้ามอย่างรวดเร็ว และผู้แพ้จะได้รับการวิดพื้นเป็นร้อย"

ทันทีที่เสียงหายไป จี้อวิ๋นก็พูดขึ้นอย่างรวดเร็ว "หล่อ สง่า เจ้าชู้ เลว สวย... เอ่อ ผมยาว แก่แล้ว ใส่แว่น ตามใจฉัน รักฉัน!"

"........"

หลังจากเงียบอยู่ครู่หนึ่ง ทุกคนแสดงท่าทีน่าขยะแขยง "เล่นอะไรกัน?"

"พี่เฉิงบอกว่าคุณแก่แล้ว"

"ใส่แว่นบ้าอะไรวะ"

จี้อวิ๋นยกคางขึ้นโดยโอบแขนของเขาไว้ "ไม่ว่ายังไงฉันก็ทำเสร็จแล้ว เขายังไม่ได้พูดอะไรสักคำเลย"

เมื่อชี้ไปที่เฉิงเซี่ยน จี้อวิ๋นแสดงท่าทางมีชัย จากนั้นจึงเหลือบมองคนที่อยู่ข้างๆเขา "อะไรนะ ให้บอกข้อดีสิบอย่าง ยากนักเหรอ? ฉันไม่มีข้อดีอะไรเหรอ?"

เฉิงเซี่ยนยิ้มและพูดว่า "ข้อดีของคุณพูดสามวันสามคืนก็ไม่หมด สิบวันก็ยังไม่พอ"

"......."

ทุกคนจับฟันกรามและส่งเสียงน่าขยะแขยงว่า "แหวะ~~~" ขนลุกไปทั้งตัว

จี้อวิ๋นหน้าแดงพอใจกับคำตอบของเฉิงเซี่ยน

"วิดพื้นร้อยครั้งใช่ไหม ฉันจะทำ!"

เขาพับแขนเสื้อ ลงไปทำ และทุกคนนับเขาพร้อมกัน "1, 2, 3...100"

โย่ มีพละกำลังที่ดี

"คำถามที่สองอยู่ที่นี่" ไป๋ลู่ยวี๋พูดด้วยท่าทางยั่วยุ "โปรดบอกข้อบกพร่องสามข้อที่ต้องการให้อีกฝ่ายแก้ไข......"

ก่อนที่เสียงของเขาจะเงียบลงจี้อวิ๋นและเฉิงเซี่ยนก็พูดพร้อมกัน "ไม่มี!"

เกิดความเงียบขึ้นอีกครั้ง

ทุกคนแสดงความไม่พอใจกับไป๋ลู่ยวี๋ "อย่าถามคำถามแบบนี้ได้ไหม! มองแล้วเหมือนคำถามที่ทำอาหารหมาหก!"

แล้วไฟในห้องก็ดับลง

เฉิงเซี่ยนถูกปิดตาด้วยริบบิ้นสีดำ และเล่นเกมไร้เดียงสาของ "123คนแข็งทื่อเหมือนตอไม้" กับฝูงชนที่เฝ้าดูความตื่นเต้น

หลังจากที่เขาตะโกนว่า "123คนแข็งทื่อเหมือนตอไม้ อย่าขยับ" เขาต้องตามหาจี้อวิ๋นในห้องและเอา "เสียงจั๊กจั๊ก" ประกบริมฝีปาก

ถ้าจูบผิดล่ะก็ หึหึหึ

คนรักเพศเดียวกันไม่ได้เข้าร่วม หนานซ่ง ลั่วโยว ซูอิงและซูยินนั่งบนโซฟาเพื่อดูความตื่นเต้น หนานซ่งเล่นกับสุนัขอย่างมีความสุข

เจ้าก้อนเอนร่างกายของมัน แลบลิ้นออกมาด้วยความตื่นเต้น

เฉิงเซี่ยนลูบที่ตัวของมันซ้ายขวา

ไป๋ลู่ยวี๋จงใจยื่นมือออก ปิดปากโดยไม่กล้าหายใจ กลั้นยิ้มไว้ แต่ครู่ต่อมา นิ้วก้อยของเขาก็ถูกบีบอย่างแรง และเขาก็ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด

"นี่ไม่ใช่" เฉิงเซี่ยนจับมือของเขาอย่างไร้ความปราณี และสัมผัสมันไปอีกด้าน

ไป๋ลู่ยวี๋วางมือลงบนเตียงด้วยความเจ็บปวด หนานซ่งและคนอื่นๆปิดปากและหัวเราะอย่างรวดเร็ว

สมควร