สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 389

เมื่องานแต่งงานสิ้นสุดลง หนานซ่งจะกลับไปเมืองหนานกับพี่น้องของเธอ

ลั่วจวินหังก็พูดว่าเขาจะไม่อยู่กับพวกเขา

ขึ้นรถส่วนตัวของตัวเอง

"พี่ พี่ไม่กลับไปดูแลพี่ใหญ่เหยียนที่เมืองเป่ยแล้วเหรอ?"

หนานซ่งรู้สึกประหลาดใจ

"เขาไม่ได้เป็นอัมพาตครึ่งซีก และเขาไม่ต้องการใครสักคนมาดูแลเขา และเขาก็ยังมีชีวิตอยู่ได้"

ลั่วจวินหังพูดอย่างใจเย็น "ฉันมีบางอย่างที่ต้องทำ"

ไม่พูดอะไร แล้วเดินออกไป

พี่น้องต่างมองหน้ากัน

เราไม่กล้าพูด เราไม่กล้าถาม

ระหว่างทางกลับเมืองหนาน ไป๋ลู่ยวี๋ก็อ่านเวยป๋อของหนานซ่งในรถ

"มันคู่ควรกับการเป็นสุดยอดความคิดเห็น มีความคิดเห็นหลายแสนรายการ พวกเขาชมเชยพี่เฉิงและพี่เฉิงที่พวกเขาดูขัดกับท้องฟ้า และพวกเขาก็เก่งมาก......ฉันไป จริงๆแล้วมีแม่ยกเป็นแม่แท้ๆด้วย"

ไป๋ลู่ยวี๋คลิกที่ความคิดเห็นที่อ้างว่าเป็นแม่ของเขา อดไม่ได้ที่จะทำเสียง "หือ" กับ "นี่เหรอที่จะมาเป็นแม่ของพวกเรา ไม่มีทางเป็นไปได้!"

หนานซ่งไม่ได้สนใจเขามากนักและไม่มีเวลาอ่านเวย~ป๋อ ทำงานคนเดียวก็เพียงพอสำหรับเธอ

เพิ่งจะขึ้นรถ ก็โดนพี่สามโยนบทละครมาให้

"ดูสิ บทละครที่ฉันกับเชียนซุ่ยเขียนขึ้นใหม่"

เชียนซุ่ยเป็นนักเขียนบทที่มีชื่อเสียงและเป็นราชินีบทราชินีของเฮ่อเซิน เขาเก่งเรื่องการวางแผนและการใช้เหตุผลอย่างใจจดใจจ่อ ยังมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวในวงการ

เฮ่อเซินได้รับรางวัลผลงานหนาหลายชิ้น ส่วนใหญ่ก็เป็นเชียนซุ่ยที่ปั้นขึ้นมา

ความสามารถในการเขียนบทของพี่ชายคนที่สามของเฮ่อเซินนั้นไม่เลว แฟนๆมักจะเรียกว่า "ดาบสองเล่มรวมกัน" ยิงครั้งเดียวก็อยู่ยงคงกระพัน

"ทำไมเขียนเสร็จเร็วจัง?" หนานซ่งดูประหลาดใจ

เฮ่อเซินเหลือบมองซูอิงอย่างช่วยไม่ได้ นิ้วชี้ไปที่หน้าผากของเธอ "ฉันอยากเกียจคร้าน ฉันไม่สามารถกลั้นลมบนหมอนได้ ฉันเลยชวนเธอทุกวัน"

ซูอิงยิ้มและหันกลับมาหาหนานซ่งแล้วพูดว่า "ฉันได้อ่านบทแล้ว มันดีมาก มันทำให้ฉันติดละครเรื่องนี้"

หนานซ่งแทบรอไม่ไหวที่จะเปิดมัน

ซูอิงยังทำงานร่วมกับผู้กำกับรายใหญ่ตลอดทางและเธอก็จู้จี้จุกจิกเกี่ยวกับบทนี้มาก เธอจะเรียกมันว่าผลงานชิ้นเอก มันต้องดีแน่ๆ

แน่นอนว่าหนานซ่งรู้สึกทึ่งกับรูปลักษณ์นี้

ในช่วงเวลานี้ไป๋ลู่ยวี๋คุยกับเธอแต่เธอไม่ได้ยินอะไรเลย หมกมุ่นอยู่กับเนื้อเรื่องที่ถูกกระตุ้นโดยเลือดสุนัขจนไม่สามารถคลี่คลายตัวเองได้

บทละครไม่ยาว จริงๆแล้วเป็นเรื่องสั้นมาก

แต่พล็อตนั้นเข้มข้นและน่าตื่นเต้น ตัวละครก็ซับซ้อน และหนานซ่งก็ไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้เป็นเวลานานหลังจากอ่านเรื่องนี้

หลังจากฟื้นคืนสติได้ ในที่สุด ผู้คนกำลังนั่งอยู่ที่หน้าต่างบานใหญ่ของห้องนอนใหญ่ของสวนกุหลาบแล้ว

เฉวียนเยี่ยเชียนและไป๋ลู่ยวี๋ทั้งคู่กลับบ้าน

ลั่วโยวถูกพากลับไปที่บ้านของเฉวียนโดยเฉวียนเยี่ยเชียนและได้พบพ่อแม่ของเขาอย่างเป็นทางการ

ไม่นานก็มีเสียงฝีเท้าดังขึ้นจากบันได

หนานซ่งดึงรองเท้าแตะลงมาชั้นล่างแล้วตะโกนว่า "พี่ เมื่อไหร่จะถ่ายทำละครเรื่องนี้ รีบซื้อลิขสิทธิ์ก่อนเถอะ!"

เฮ่อเซินตกใจกับเธอและกาแฟในมือของเขาสั่น

เมื่อเห็นปฏิกิริยาของหนานซ่ง ซูอิงก็หัวเราะ

เธอยังรอแทบไม่ไหวที่จะร่วมสร้างภาพยนตร์กับหนานซ่ง ผู้กำกับหลินเจวี๋ยกล่าวมากกว่าหนึ่งครั้งว่าหนานซ่งปฏิเสธที่จะสร้างภาพยนตร์เป็นการสิ้นเปลืองความสามารถ

นักแสดงที่มีความสามารถมีลักษณะอย่างไร?

*

หนานซ่งเป็นนักเคลื่อนไหว ดังนั้นเขาจึงนัดกับผู้กำกับหลินเจวี๋ยในวันเดียวกัน