กู้เหิงมองดูหน้าจอที่แตกละเอียด
โทรศัพท์...ของผมนะ...ช่างเถอะ
ตอนนี้ที่สำคัญไม่ใช่โทรศัพท์ แต่เป็นประธานหนานของพวกเรา
รูปพวกนั้น หนานซ่งถูกขังอยู่ในกรงเหล็ก บาดแผลเต็มตัว เสื้อผ้าสกปรกมอมแมม ข้อมือข้อเท้าถูกล่ามด้วยโซ่ แถมบนคอยังถูกสวมปลอกคอไว้
หนานซ่งที่เป็นแบบนี้ กู้เหิงไม่เคยเห็นมาก่อน แม้แต่เจี่ยงฟานที่โตมากับเธอก็ยังไม่เคยเห็นมาก่อน
แต่เจี่ยงฟานรู้ได้โดยเร็ว นี่น่าจะเป็นรูปที่ถูกถ่ายตอนหนานซ่งอายุสิบสี่ตอนที่ถูกลักพาตัวไป
เขารู้ว่าหนานซ่งเคยถูกลักพาตัว ตอนที่ถูกช่วยกลับมาบาดแผลเต็มตัว ไม่มีใครรู้ว่าเธอเจออะไรมา หลังจากตอนนั้นเธอพบจิตแพทย์อยู่สี่ปี
ถึงได้กลับเป็นคนปกติ
หนานซ่งนั่งอยู่บนเก้าอี้ ไม่ขยับเขยื้อน กำมือแน่น เล็บจิกลงบนเนื้อ ดวงตาของเธอกลายเป็นสีแดงด้วยความโกรธ ความเกลียดชังในดวงตา อยากจะระเบิดออกมา
เจี่ยงฟานกับกู้เหิงมองดูท่าทางของเธออย่างเป็นกังวล ไม่กล้าพูดชั่วขณะ
เสียงริงโทนโทรศัพท์ดังขึ้น ทำลายความเงียบชั่วขณะ
ไป๋ลู่ยวี๋โทรเข้ามา
หนานซ่งหายใจอย่างแรง สายตาจ้องมองไปที่โทรศัพท์ เสียงดังอยู่ครู่หนึ่ง เธอถึงยื่นมือออกไปรับสาย
กู้เหิงมองดูมือของเธอที่ยื่นออกไปรับโทรศัพท์ ฝ่ามือถูกเล็บจิกจนเลือดออก สีแดงสะดุดตา เขามองดูจนใจสั่น
เมื่อรับสาย ไป๋ลู่ยวี๋ที่อยู่ปลายสายพูดอย่างร้อนใจ “น้องเล็ก รูปตอนที่เธอถูกลักพาตัวถูกคนกลั่นแกล้งลงบนอินเทอร์เน็ต ตอนนี้ฉันกำลังลบอยู่!”
เขาคุยกับหนานซ่งไปด้วย แล้วก็กดแป้นพิมพ์ไปด้วย
แต่ตอนนี้ชื่อเสียงของหนานซ่งไม่เหมือนกับเมื่อก่อน คุณหนูใหญ่ที่ติดอันดับถูกปล่อยรูปพวกนี้ออกมา ก็ขึ้นการค้นหายอดนิยมโดยเร็ว บังคับดึงออกมาก็ทำอะไรไม่ได้
อีกอย่างปริมาณเยอะเกินไป รูปพวกนี้ถูกส่งต่อไปแทบทั้งอินเทอร์เน็ต เวยป๋อ ฟอรั่ม โพสต์ โมเมนต์
บัญชีผู้ใช้เวยป๋อของบริษัทตระกูลหนานและบริษัทยวี่กรุ๊ปก็ตกที่นั่ง เต็มไปด้วยข้อความของชาวเน็ต
โทรศัพท์ถูกโทรจนสายไหม้
ไป๋ลู่ยวี๋โมโหจนสบถด่า “เชี่ย! แม่งใครมันเป็นคนทำวะ ให้กูจับได้แล้วจะจัดการแม่งให้ตายเลย!”
สถานการณ์รุนแรงกว่าที่พวกเขาคิด จัดการได้ยาก
รูปภาพพวกนี้ของหนานซ่งไม่เพียงถูกลงในอินเทอร์เน็ต แต่ถูกตีพิมพ์พาวดหัวข่าวหน้าหนึ่งบนหนังสือพิมพ์รายใหญ่ด้วย ส่วนหนังสือพิมพ์ฉบับเดิมกลับถูกเปลี่ยนกลางทาง
ดังนั้นวันนี้ ภาพถ่ายของหนานซ่งถูกพิมพ์ลงในหนังสือประจำเมืองของเมืองหนานและเมืองเป่ย กระจัดกระจายไปทั่วเมือง
หน้าบริษัทตระกูลหนาน ล้อมรอบด้วยนักข่าวและฝูงชนที่อยากจะเห็นหนานซ่ง อยากจะรู้ว่าเรื่องเป็นยังไงกันแน่
บนโลกอินเทอร์เน็ตวุ่นวายเสียยิ่งกว่า
“คุณหนูใหญ่ตระกูลหนานทำไมถึงถ่ายรูปแบบนี้? เธอไม่ใช่พวกชอบใช้ความรุนแรงใช่ไหม?”
“ต้องใช่แน่นอน เป็นถึงคุณหนูใหญ่ ถ้าหากเธอไม่ได้สมยอมถ่าย ใครจะฝ่ากฎ บังคับเธอได้?”
“ฉันตะลึงจริง ๆ! ถึงว่าที่เธอแสดงเป็นน้องเล็กใน 《ดั่งดอกไม้สองพิภพ》แสดงได้ดีขนาดนั้น แสดงออกมาจากตัวจริง นี่เอาเรื่องจริงย้ายมาอยู่ในจอเหรอ?”
“คนมีเงินเล่นสนุกจริง ๆ ฉันพูดได้แค่...ความสุขของคนรวยฉันไม่เข้าใจจริง ๆ”
ความคิดเห็นบนอินเทอร์เน็ตแตกต่างกันไป
บัญชีผู้ใช้ของบริษัทตระกูลหนานออกมาแถลงการณ์อย่างเร็ว แจ้งว่าได้แจ้งตำรวจแล้ว และจะลบรูปภาพบนอินเทอร์ออก ถ้าหากมีคนส่งต่อ เผยแพร่ด้วยความประสงค์ร้าย บุคคลนั้นจะถูกตั้งข้อหาเป็นผู้ร่วมทางอาญา
บริษัทยวี่กรุ๊ปก็ออกมาแถลงการณ์เช่นกัน ว่าจะรักษาความเป็นส่วนตัวและชื่อเสียงของประธานหนานอย่างเด็ดขาด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สอนรักอดีตภรรยา
ต่อๆค่ะรอนานแล้ว...
อยากอ่านเร็วๆทำไงดี...
มีถึงตอนจบมั๊ยค่ะ อ่านสนุกมากเลย อ่านจบตอนทีลง 940 แล้วค่ะมีต่ออีกม่ะค่ะ รอๆอยู่ค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ...
ทำไมตั้งแต่บทที่ 57 ขึ้นไปมี 4-5 บรรทัดตอนสั้นๆล่ะ...
แอด..ช่วยกลับมาลงต่อหน่อยจ้า .อย่าเทกันแบบนี้😄😄...
1...
1...
พี่ยวี่..ตายจริงไหม.ใครเป็นพระเอกอ่ะ😂😂...
สนุกมาก.....
นางเอกไม่น่าให้อภัยนะ เพราะผู้ชายใจดำ ดูแลมาตั้งสามปี ไม่เคยทำดีด้วยแล้วจู่ๆก็ทิ้ง นี่ถ้าไม่ถูกเปิดโปง เขาก็จะแต่งกับนังโจ๋...