สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 422

ในที่สุด การผ่าตัดก็เสร็จสิ้น แล้วก็ไม่มีอันตรายใดๆ มันไม่มีอะไรร้ายแรง

ในที่สุดหัวใจที่กระวนกระวายอยู่ของหนานซ่งก็สงบลง

ส่วนเรื่องโดนแม่ตบก้น เธอเป็นคนเห็นอกเห็นใจและเธอก็ไม่ได้สนใจอะไร

แต่สำหรับพวกเขา พวกเขายังมีชีวิตอยู่ แต่พวกเขาปกปิดความจริงที่ว่าพวกเขาปฏิเสธที่จะบอกเธอและเก็บเธอไว้ในความมืดเป็นเวลาสี่ปี

หนานซ่งยืนอยู่ในห้องนั่งเล่นพร้อมแขนโอบรอบตัวเขา มองดูพ่อที่นั่งอยู่บนโซฟาและเหล่ตา

"พวกคุณบอกมาตรงๆ รู้อยู่แล้วใช่ไหมว่าพวกเขายังมีชีวิตอยู่ แต่กลับปกปิดพวกเรา?"

เฮ่อเซิน จี้อวิ๋นและไป๋ลู่ยวี๋ก็มองดูพวกเขาด้วยกันและแต่ละคนแสดงความโกรธเล็กน้อยจนแม้กระทั่งเกิดความขุ่นเคือง

พ่อหลายคนมีความผิดที่เด็กๆจ้องมองและดวงตาของพวกเขาเปลี่ยนไป

ไป๋ฉงซานพูดว่า "ก็ไม่ถึงกับรู้ก่อนหรอก ฉันเพิ่งได้รับข่าวเมื่อเดือนที่แล้ว และเราถูกขังอยู่ในความมืดมาหลายปีแล้ว!"

จี้หมิงเหรินพูดว่า "อีกอย่าง ตอนที่ได้รับข่าวก็ยังคิดอยู่เลยว่ามีใครพูดล้อเล่นกับฉัน ไม่ได้คาดหวังว่ามันจะเป็นจริง ยังคิดว่าพวกเขาเป็นศพไปแล้วจริงๆ"

เฉวียนจิ่วฉิงพ่นเสียงเบาๆ "ซากศพบ้าบอ ฉันคิดเสมอว่าสองคนนี้จะไม่ตายแบบนี้ น่ากลัวจริงๆ จิ้งจอกตัวผู้และจิ้งจอกตัวเมีย"

อย่างที่ทุกคนพูด สายตาของพวกเขากวาดไปที่ลั่วอินและหนานหนิงซ่ง

ลั่วอินยังคงทำงานเป็นปีศาจบนผ้าพันแผลที่พันรอบหนานหนิงซ่ง ถือปากกามาร์กเกอร์เพื่อเขียนและวาดบนนั้น อยู่ไม่นิ่งเลย

"บอกมาสิว่าทำอะไรอยู่?"

ลั่วอินวาดตัวการ์ตูนเวอร์ชั่น Q โดยไม่ได้เงยหน้าขึ้นมอง "พวกคุณก็ช่วยอะไรไม่ได้มากเหมือนกัน"

"........"

คำพูดประโยคเดียวทำเอาทุกคนงง

เฉวียนจิ่วฉิงพูดออกมาคนแรก "อะไรที่แปลว่าเราช่วยอะไรไม่ได้กันล่ะ เราช่างไร้ค่าในสายตาคุณขนาดนั้นเลยเหรอ? ไม่ใช่ว่าเรารีบเร่งเพื่อช่วยในครั้งนี้หรอกเหรอ?"

"ก็ใช่" เฮ่อหรง ซึ่งไม่ได้พูดตลอดเวลา ไม่สามารถช่วยได้อีกต่อไป "อินอิน สิ่งที่คุณพูดทำร้ายจิตใจคนอื่นนะ"

จี้หมิงเหรินพูดอย่างขมขื่น "ฉันรู้ เราไม่ดีเท่าหนิงซ่งในสายตาของคุณหรอก แต่เราก็มีประโยชน์เหมือนกันนะ ไม่เช่นนั้นคุณจะไม่พบเรา"

ไป๋ฉงซานกลัวลั่วอินมากที่สุดมาโดยตลอด และในเวลานี้เขาก็รู้สึกไม่สบายใจเช่นกัน "ไม่ เรายังเป็นมนุษย์คุณภาพสูงที่คุณเลือกจากผู้ชายหลายพันคน"

Shelby ที่ไม่เฉียบแหลมเหมือนพวกเขา และมีความเข้าใจภาษาจีนเพียงเล็กน้อย พยักหน้าซ้ำๆ "Yep! (ใช่!)"

ไป๋ลู่ยวี๋กระซิบกับพ่อของเขาที่อยู่ข้างๆเขาว่า "พ่อครับ ตอนนี้ 'ผู้ชายที่มีคุณภาพสูง' เป็นคำที่ดูถูกเหยียดหยาม"

ไป่ฉงซาน "หือ?"

ไป๋ลู่ยวี๋ทำให้เขาเป็นที่นิยม "มันเกือบจะมีความหมายเดียวกับ 'ผู้ชายธรรมดาที่มั่นใจ' ตัวอย่างเช่น สิ่งที่คุณพูดเมื่อกี้ค่อนข้าง 'ธรรมดาและมั่นใจ'"

ไป่ฉงซาน "........"

ลั่วอินเยาะเย้ยอย่างไร้ความปราณี "เหล่าไป๋ออนไลน์และอ่านข่าวเพิ่มเติมเยอะๆเถอะนะ"

ไป๋ฉงซานไม่สามารถนั่งนิ่งๆได้อีกต่อไป "อย่างไรก็ตาม พวกคุณไม่ได้ทำสิ่งนี้ถูกต้องหมดหรอกนะ"

พ่อคนอื่นๆพยักหน้าเห็นด้วย "ไม่ถูกต้อง!"

ลูกๆของหนานซ่งก็พยักหน้าเห็นด้วย "ไม่ถูกต้อง!"