สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 453

ลั่วอินและโจ๋เยว่แสดงละครอยู่ครึ่งค่อนวัน

หนานซ่งสวมหน้ากากอนามัยนั่งเล่นโทรศัพท์อย่างเบื่อบนม้านั่งที่ทางเดิน และกดถูกใจคนที่ด่าโจ๋เยว่ในอินเทอร์เน็ตที่เป็นเดือดเป็นร้อนแทนยวี่เฟิ่งเจียว

ไม่นานก็ถูกชาวเน็ตจับได้ว่า มีแฟนคลับที่เป็นห่วงส่งข้อความส่วนตัวถึงเธอ

"อย่าเพิ่งยุ่งเรื่องของคนอื่นเลย รีบจัดการเรื่องรูปพวกนั้นซะ รีบจะตายอยู่แล้ว!!! ”

“……”

หนานซ่งทําหน้างุนงง และรู้สึกเหมือนถูกครูจับได้ในตอนเข้าเรียน

แม้ว่าเธอจะไม่ได้ไปโรงเรียนมาขนาดนี้

ลั่วอินเดินออกมาจากห้องผู้ป่วย แล้วชี้นิ้วไปทางหนานซ่ง ทั้งสองคนก็เลี้ยวไปที่หน้าต่างของบันได

หนานซ่งเห็นสีหน้าไม่ดีของแม่ จึงถามว่า "เป็นอะไรไป? การแสดงพังแล้วเหรอคะ? ”

"ล้อเล่นน่า ฉันเป็นมืออาชีพมาสามสิบปีแล้วโอเคมั้ย?”

ลั่วอินกลอกตาใส่เธอ แล้วพูดต่อว่า"ฉันตรวจชีพจรของโจ๋เยว่แล้ว ชีพจรค่อนข้างผิดปกติมาก”

หนานซ่งคิดในใจ "หมายความว่ายังไง หล่อนคงไม่ใช่เป็นการท้องปลอมหรอกนะ? ดูท้องสิ มันสมจริงมากเลย”

"นี่มันยุคไหนกัน เธอคิดว่าเหมือนละครเหรอ แค่ยัดหมอนใส่เข้าไปในกระโปรงก็แกล้งทำเป็นว่าตัวเองท้องได้แล้ว ”

ลั่วอินกอดอกพูดว่า "การตั้งครรภ์เป็นเรื่องจริง แต่เด็กในท้องนี้...... ฉันเคยมีภาวะ:ชีพจรเดียวกัน และยังเป็นการตั้งครรภ์ของหญิงที่มีอายุมากด้วย เมื่อเด็กคลอดออกมา จะเป็นความผิดปกติ”

"อ๊า”

หนานซ่งอุทานออกมาสั้นๆ "ดังนั้นแม่จึงสงสัยว่า เด็กในท้องของโจ๋วเยว่ อาจจะไม่แข็งแรง? ”

"ไม่ใช่ความสงสัย แต่คือความแน่นอน”

ลั่วอินพูด "แต่ ทางที่ดีก็ต้องดูอัลตร้าซาวด์ก่อน ถึงจะแน่ใจทั้งหมดได้”

"ถ้าเป็นกรณีแบบนี้ แพทย์ไม่อาจที่จะไม่รู้" หนานซ่งรู้สึกว่าเรื่องนี้แปลกมาก

สองแม่ลูกมองหน้ากัน ก็มองเห็นความคิดของอีกฝ่ายออก ทั้งสองไม่ประกาศเจตนารมณ์ และในขณะเดียวกันก็เดินไปทางแผนกนรีเวชวิทยา หาห้องตรวจของหัวหน้าฟางหมอที่รักษาโจ๋เยว่ แล้วปิดประตู

หัวหน้าฟางกําลังดื่มชาเพื่อพักผ่อน เมื่อเห็นว่ามีบางอย่างผิดปกติ "เฮ้ พวกคุณ…..."

"หมอฟาง คุณต้องช่วยเด็กในท้องของพี่สาวฉันด้วยนะ! ”

น้ำตาของลั่วอินสั่งให้ออกก็ออกมา และทันทีก็เต็มเบ้าตาไปหมด ท่าทางเศร้าโศกจนแทบจะขาดใจ ทําให้หนานซ่งงงงัน "......"

นี่เป็นฉากและบทพูดที่หัวหน้าฟางคุ้นเคย พูดไม่ออกในทันที และเห็นหญิงสาวที่งดงามตรงหน้า แล้วจัดคอเสื้อขึ้นโดยไม่รู้ตัว "ไม่ทราบว่าพี่สาวคุณคือ? ”

“โจ๋เยว่เป็นลูกพี่ลูกน้องของฉัน เราเติบโตขึ้นมาด้วยกัน เธอบอกฉันทุกอย่างแล้ว คุณหมอ เธอไม่ง่ายเลยที่จะตั้งครรภ์ เด็กจะรอดหรือไม่? ”

หัวหน้าฟางมองหญิงสาวที่น้ำตาคลอเบ้า ก็อดใจลอยไม่ได้ เขายื่นกระดาษทิชชูให้ "อย่าร้องไห้ อย่าร้องไห้ คุณใจเย็นๆ ก่อน”

เขาพยุงลั่วอินไปนั่งลงบนเก้าอี้

หนานซ่งอดไม่ได้ที่เบ้ปากอยู่ใต้หน้ากากอนามัย คิดในใจว่า อายุขนาดนี้แล้ว ยังใช้กลยุทธ์สาวงามอีก โชคดีที่ท่านหนานเห็นฉากนี้ ไม่เช่นนั้นคงหึงขึ้นมาอีก

หัวหน้าฟางถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ "ผมก็เสียใจเหมือนกัน การตรวจก่อนหน้านี้ยังดีๆ อยู่เลย ใครจะไปคิดว่า เด็กจะมีลักษณะผิดปกติได้”

เป็นอย่างที่คิดไว้จริงๆ!

ในใจของลั่วอินและหนานซ่งเต้นระรัวพร้อมกัน