สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 455

หลังจากที่โจ๋เยว่และเสิ่นหลิวซูประกาศแล้ว ไม่นานก็จัดพิธีหมั้นที่เมืองเป่ย และยังเชิญสื่อมวลชนมาแถลงข่าว

หวนย่าไถได้รายงานข่าวที่น่ายินดีนี้ในช่วงเวลาทอง ของการอยู่ด้วยกันของหัวหน้าสถานีและนักแสดงตัวเอก เรียกได้ว่าเป็นคํากล่าวที่กล่าวมาอย่างน่ายินดีในโลกมนุษย์ ทำให้เป็นทิวทัศน์ที่สวยงาม และคึกคักสนุกสนาน

โจ๋เซวียนโพสต์เรื่องราวในโซเชียลเน็ตเวิร์คหลายๆ ครั้ง แทบจะเป็นข่าวสดๆ ร้อนๆ ตามมาอย่างติดๆ

คุณอาอดทนมาหลายปี ในที่สุดก็ได้เป็นภรรยาของหัวหน้าสถานีอย่างออกหน้าออกตา และได้มีตัวตนจริงแล้ว นี่ทําให้โจ๋เซวียนได้รับกําลังใจอย่างมาก และได้มองเห็นแสงสว่างแห่งความหวังในอนาคตของตนเอง

จินต้ากังคนนี้พึ่งพาไม่ได้ แม้ว่าเขาจะมีเงิน แต่การให้เธอใช้จ่ายเงินนั้นไม่ได้ใจกว้างมากนัก

โจ๋เยว่ได้ยินโจ๋เซวียนบ่นก็แค่นเสียงขึ้นเบาๆ "ผู้ชายคนนี้น่ะ มีหรือไม่มีเงินไม่สำคัญหรอก ทนให้เธอใช้เงินไม่ได้ถึงสำคัญที่สุด ต่อให้ร่ำรวยมหาศาล แม้แต่เงินหมื่นหยวนก็ยังไม่ยอมให้เธอ จะมีประโยชน์อะไร? ผู้ชายเห็นรูปร่างหน้าตาของผู้หญิง ผู้หญิงเห็นเงินของผู้ชาย นี่เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นถูกต้องแล้ว มองดูผู้ชายตรงจุดนี้ สายตาเธอกับฉันห่างกันมาก”

เธอพยุงท้องลุกขึ้นยืน โจ๋เซวียนรีบเข้าไปพยุงเธอแล้วยิ้มขอโทษ "ใช่แล้วค่ะอา ฉันน่าจะฟังอาตั้งนานแล้ว ถ้าตอนนั้นไม่เลิกกับยวี่จิ้นเหวินก็ดีแล้ว”

ในใจโจ๋เซวียนเต็มไปด้วยความเสียใจ เธอเคยคบกับผู้ชายมามากมาย ดีกับเธอมากที่สุด คนที่ใช้เงินเพื่อเธอมากที่สุด คนที่รวยที่สุด ก็คือยวี่จิ้นเหวินแล้ว

โจ๋เยว่ชำเลืองมองเธอแวบหนึ่ง "ทําไม เห็นยวี่จิ้นเหวินกลับมา ความคิดเล็กๆ น้อยๆ ของเธอก็เกิดขึ้นมาอีกแล้วหรือ?”

เธอยื่นมือไปสะกิดใจโจ๋เซวียน

โจ๋เซวียนยิ้มอย่างเขินอาย เธอประคองโจ๋เยว่ให้นั่งลงหน้ากระจกแต่งหน้า พลางจับไหล่เธอ "ฉันไม่คิดเลยว่าเขาจะมีชีวิตรอดกลับมา ทําไมเขาไม่ตายล่ะ?”

"ใครจะรู้ว่า ถึงตอนนี้แม้แต่ตัวจริงฉันก็ไม่เคยเห็นเลย”

โจ๋เยว่ทาสกินแคร์สําหรับสตรีมีครรภ์ลงบนผิวหน้า "ท่านเฉินไปบ้านตระกูลยวี่เพื่อพบลูกชาย กลับมาก็หดหู่ใจ ฉันเดาว่าพ่อลูกสองคนคงไม่ได้คุยกัน”

"ยวี่จิ้นเหวินไม่ยอมรับอาเซิ่นผู้เป็นพ่อนานแล้วมั้ง”

โจ๋เซวียนเบี่ยงหน้า แล้วพูดเสียงเบาว่า "ไม่ยอมรับก็ดีสิคะ ยิ่งตระกูลยวี่ตัดขาดเขามากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งสนใจลูกในท้องของคุณอามากขึ้นเท่านั้น ต่อไปลูกพี่ลูกน้องของฉันจะเป็นผู้สืบทอดต่อจากเขา”

เมื่อพูดถึงเด็ก หัวใจของโจ๋เยว่ก็จมดิ่งลง จากนั้นก็ลูบท้องโดยไม่รู้ตัว

เธอหวังเป็นอย่างยิ่งว่าเด็กคนนี้จะมีสุขภาพที่แข็งแรง แต่หากไม่แข็งแรงก็ไม่มีทางแล้ว และตอนนี้นี่เป็นโอกาสเดียวของเธอที่จะพลิกสถานการณ์ได้ เธอต้องจับเข้าไว้ให้แน่นๆ

"ผู้สืบทอดอะไร ก็เป็นแค่หัวหน้าสถานี”

เมื่อโจ๋เยว่พูดประโยคนี้ใบหน้าของเธอยังคงเต็มไปด้วยความภูมิใจ "ฉันหวังเป็นอย่างยิ่งว่า เขาจะสามารถเลื่อนขั้นได้ในเร็วๆ นี้ หากเขาสามารถเข้าสู่วงการการเมืองได้ หลังจากนี้ก็จะมีการรับประกัน นั่นจึงจะเหมาะสมจริงๆ”

"นี่ก็ไม่ใช่เรื่องที่ไม่ช้าก็เร็วหรอกหรือ? ด้วยพรสวรรค์ของอาเสิ่น ต้องทําได้อย่างแน่นอนค่ะ”

โจ๋เซวียนพูด "คุณอาฝันอยากเป็นคุณนายข้าราชการมาตั้งแต่เด็กแล้วเหรอ หลานสาวยินดีกับคุณอาล่วงหน้าแล้วกันนะคะ!”

การประจบสอพลอนี้ตบเข้าที่หัวใจของโจ๋เยว่จริงๆ ทําให้ใบหน้าตึงเครียดของเธอ หัวเราะออกมาได้ เธอหันกลับไปตบแก้มของโจ๋เซวียนเบาๆ "เจ้านี่ปากหวานจริงๆ”

"อิอิ"

โจ๋เซวียนตีเหล็กก็ต้องตีตอนร้อนๆ จึงรีบย่อตัวลงตรงหน้าโจ๋เยว่ เขย่ามือเธออย่างออดอ้อน "คุณอาคะ ต่อไปหนูคงต้องพึ่งคุณอาแล้วล่ะ คุณอาอย่าทำเป็นไม่สนใจหนูเลยนะ”

โจ๋เยว่คิดอยู่ครู่หนึ่ง "ได้สิ ใครใช้ให้ฉันมีแค่หลานสาวแท้ๆ คนเดียวอย่างเจ้ากันล่ะ ฉันไม่สนแล้วใครสน?”

"ฉันก็รู้ว่าอารักฉันมากที่สุดแล้ว”

โจ๋เซวียนฝืนยิ้ม "งั้นคุณอาว่า ตอนนี้ฉันควรทําอย่างไรดีล่ะ?" จะเตะเถ้าแก่จินทันที แล้วจะตามยวี่จิ้นเหวินกลับมาดีไหมคะ?”

“รีบร้อนอะไร ต้องมีความอดทนรอคอย เพื่อที่จะทำบางสิ่งบางอย่างให้สำเร็จลงได้ และระวังจะคว้าน้ำเหลว”

โจ๋เยว่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเอ่ยว่า "ด้านเถ้าแก่จินต้องนิ่งก่อน ส่วนยวี่จิ้นเหวิน ก็ดูก่อน อย่างน้อยที่สุด ต้องรอให้เขาได้ตําแหน่งประธานบริษัทยวี่กรุ๊ปกลับมาก่อนค่อยว่ากัน”

โจ๋เซวียนพยักหน้าอย่างว่าง่าย "ค่ะ! ฉันเชื่ออา”

*

หนานซ่งพาพ่อแม่ไปพักที่อพาร์ตเม้นต์เขตชุมชนลู่หมิง

การมาเมืองเป่ยของลั่วอินครั้งนี้ นับว่าได้พบเพื่อนเล่นแล้ว เธออยู่กับยวี่เฟิ่งเจียวตัวติดกันทุกวัน ทั้งๆ ที่รู้จักแค่ไม่กี่วัน แต่กลับเหมือนได้รู้จักกันมาครึ่งชีวิตแล้ว

หนานซ่งรู้สึกว่าส่วนหนึ่งของความสยองขวัญทางสังคมของตัวเอง อาจเป็นเพราะได้สืบทอดมาจากแม่แล้ว

หนานหนิงซงสนใจโครงการบูรณะโบราณวัตถุมาก เขาใช้เวลากับหนานซานไฉที่พิพิธภัณฑ์จิ่งเหวินทุกวัน เพื่อรวบรวมของเก่า

การเดินทางครั้งนี้ของเฉิงเซวียนไม่นับว่าเสียเปล่าเลย บังเอิญเห็นลูกค้าหลายคนอยู่เมืองเป่ย วันที่สองพอดีจี้อวิ๋นผู้ที่กระหายหาสามีและได้หิ้วกระเป๋าเดินทางไปที่เมืองเป่ย