สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 463

พอลงจากเครื่องบิน หนานซ่งกับยวี่จิ้นเหวินจึงกลับไปที่คฤหาสน์เก่าตระกูลยวี่ ไปทันเวลาอาหารพอดี

วันนี้คนอยู่พร้อมหน้ากันผิดปกติ กลับมากันหมดเลย

เหมือนจะมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้นอย่างนั้น

ยวี่เฟิ่งเจียวประกาศเรื่องงานแต่งของเธอกับติงเหมา "เราสองคน จะจดทะเบียนสมรสกันสิ้นเดือน แล้วจะจัดงานแต่งตอนสิ้นปีนี้"

ติงเหมาอยู่ข้างๆ สีหน้าเขินอาย แล้วพยักหน้าอย่างดีใจ "ครับครับครับ!"

หนานซ่งกับยวี่จิ้นเหวินก็เงยหน้าพร้อมกัน ดวงตาก็เป็นประกาย

"ดีมาก!" ทุกคนก็รู้สึกดีใจด้วย พร้อมปรบมือกัน "ยินดีด้วยยินดีด้วย!"

การดูแลเอาใจใส่ของติงเหมาที่มีต่อยวี่เฟิ่งเจียว แล้วก็การทำตัวในตระกูลยวี่ มัดใจคนทั้งตระกูลยวี่ไปตั้งนานแล้ว

ลูกเขยคนนี้ ดีกว่าลูกเขยคนเก่าหลายเท่าเลย!

"เก่งมากเลยนะคะอาจารย์" หนานซ่งเลิกคิ้วให้ติงเหมา

ติงเหมาจับมือยวี่เฟิ่งเจียวไว้ แล้วยิ้มดีใจ ผู้ชายตัวใหญ่กลับเขินอายเหมือนเด็ก กลับไม่ทำให้คนอื่นรู้สึกปัญญาอ่อน แต่รู้สึกน่ารักแทน

แต่คงจะเป็นเสน่ห์ของติงเหมา ดูแล้วไร้เดียงสา แต่ความจริงกลับเป็นคนจริงใจ

ผ่านลมฝนมาทั้งชีวิต แต่ยังมีจิตใจที่บริสุทธิ์อยู่

ยวี่เฟิ่งเจียวจ้องมองติงเหมา คล้อยตามรอยยิ้มของเขา จึงหัวเราะไปด้วยกัน "ซื่อบื้อ"

ยวี่จิ้นเหวินมองภาพเหตุการณ์ แค่รู้สึกแสบจมูก จึงรีบก้มหน้าลง แกล้งทำเป็นกินข้าว

พอหนานซ่งเห็น จึงแอบดึงทิชชูมา แล้วยื่นให้เขาใต้โต๊ะ

แต่ยวี่จิ้นเหวินกลับจับมือเธอไว้ จับไว้แน่นมาก

"……"

หนานซ่งมองท่าทางที่เขาพยายามห้ามน้ำตา ในใจก็รู้สึกเอ็นดู จึงไม่ได้ดึงมือกลับ ปล่อยให้เขาจับอยู่อย่างนั้น

วินาทีนี้ ในใจเขาคงซับซ้อนมากสินะ

ทุกข์ทรมานกับการแต่งงานมาครึ่งชีวิต จนคุณแม่เขาเกือบเสียชีวิต แต่สุดท้ายก็เจอคนที่ใช่ แล้วเจอความสุขของตัวเอง

"ความจริง ฉันไม่คิดที่จะจดทะเบียนสมรส หรือว่าจัดงานแต่ง อายุขนาดนี้แล้ว ยังจะจัดงานพวกนี้อีกทำไมกัน?"

ยวี่เฟิ่งเจียวส่ายหน้าแล้วถอนหายใจ

ติงเหมาที่อยู่ข้างๆรีบเอ่ยว่า "ผมว่าไม่ได้ ผมต้องการสถานะ!"

ทุกคนหลุดขำกับคำพูดของติงเหมา

ผู้ชายตามตื๊อผู้หญิงอยากได้สถานะ ทำให้คนอื่นรู้สึกว่าพวกเขาหยิบบทละครสลับกัน แต่เกิดขึ้นบนตัวพวกเขา กลับไม่ดูแปลกเลย

เมื่อก่อนเสิ่นซูหลิวอยู่ตระกูลยวี่ ถึงแม้ทุกคนจะไม่ชอบเขา แต่ก็ให้เกียรติรักษาศักดิ์ศรีเขา ไม่กล้าพูดอะไรรุนแรง กลัวว่าจะกระทบความรู้สึกของสองสามีภรรยา แต่พวกเขาก็ไม่กลัวที่จะมีเรื่องกับเขา แต่แค่กลัวว่าการกระทำของพวกเขา จะทำให้เสิ่นซูหลิวไม่ดีกับยวี่เฟิ่งเจียว ถึงแม้จะเป็นแบบนั้น เสิ่นซูหลิวก็ยังน้อยใจ แล้วทำตัวรังเกียจยวี่เฟิ่งเจียวที่แข็งกร้าว

ความแข็งกร้าวของผู้หญิง ไม่ได้เกิดจากการที่ผู้ชายบีบบังคับเหรอ?

ถ้าทั้งชีวิตได้รับความรัก การดูแลเอาใจใส่ ผู้หญิงคนไหนไม่อยากเป็นหญิงสาวที่มีความสุขล่ะ?

ติงเหมากับเสิ่นซูหลิวไม่เหมือนกัน เพราะนิสัยเขาดี ใจกว้าง รักใครก็จะรักเดียวใจเดียว ในใจมีแต่เธอ กลัวว่าเธอจะไม่มีความสุข

ยวี่เฟิ่งเจียวคบหากับติงเหมามาครึ่งปีกว่า นอกจากชีวิตวัยรุ่นของเธอ นั่นเป็นช่วงเวลาที่มีรอยยิ้มมากที่สุด

รอยตีนกาที่หางตา คือเครื่องพิสูจน์ความสุขของเธอ

เพราะฉะนั้น เธอที่สูญเสียความมั่นใจกับการแต่งงาน กลับยอมลองอีกครั้งกับติงเหมา

แล้วให้สถานะเขา

แล้วให้ชีวิตใหม่กับตัวเองด้วย

ไม่ว่าเมื่อไหร่ ผู้หญิงก็ยังคงคาดหวังการแต่งงานแล้วก็ความรักอยู่ดี

ขอแค่เป็นคนที่ใช่ เมื่อไหร่ก็ไม่ถือว่าสาย

……

พอกินข้าวเสร็จแล้ว ยวี่เฟิ่งเจียวก็เรียกหนานซ่งกับยวี่จิ้นเหวินไปที่ห้องเธอ

พอเปิดประตูเข้าไป เธอก็พูดตรงๆกับพวกเขา "ผู้อำนวยการช่องหวนย่าไถ กี่วันนี้ เปลี่ยนคนได้แล้ว"