สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 474

เลือดพร่างพรายไหลลงมาจากโคนต้นขาของโจ๋เยว่ ไหลไปถึงข้อเท้า รองเท้าส้นสูงบนเท้าของเธอเต็มไปด้วยเลือด

รถพยาบาลรีบมารับตัวเธอไปที่โรงพยาบาล เสิ่นหลิวซูนั่งข้างๆด้วยใบหน้าที่กังวล และจับมือเธอ

“เจ็บ เจ็บมาก...”

โจ๋เยว่บีบมือของเสิ่นหลิวซูไว้แน่น "ที่รัก ฉันกลัว ลูกของเราจะเป็นอะไรไหม?”

เสิ่นหลิวซูมองไปที่ใบหน้าที่เจ็บปวดของโจ๋เยว่ ด้วยเหตุผลบางอย่าง เขาไม่รู้สึกถึงความทุกข์ใจแม้แต่น้อย แต่กลับรู้สึกว่าเธอสมควร

เขาเคยบอกเธอหลายครั้งว่าเธอไม่ควรยั่วยุยวี่เฟิ่งเจียว อย่าไปหาเรื่องเธอที่บ้านตระกูลยวี่ แต่เธอไม่ฟัง!

เธอไม่เคยดูตัวเองเลยว่าเธอเป็นใคร ถึงจะไปยั่วยุคนตระกูลยวี่!

เวลาผู้หญิงโกรธมันน่ากลัวมาก และน่ารำคาญที่สุด

เธอทำแบบนี้ครั้งแล้วครั้งเล่า แต่แค่เห็นแกลูกในท้องของเธอ ว่าแต่เด็กคนนี้...

เสิ่นหลิวซูจ้องมองไปที่ท้องของโจ๋เยว่ ดวงตาของเขาหรี่ลง

จะเก็บเด็กคนนี้ไว้ดีหรือเปล่า?

แม้ว่าจะคลอดลูกออกมา แต่สถานการณ์ของเขาในตอนนี้ จะสามารถมอบชีวิตที่ดีให้ลูกได้หรือเปล่า?

เธอถูกพาเข้าไปในห้องผ่าตัด เสิ่นหลิวซูนั่งรออยู่ด้านนอก

ร่างกายและผมของเขาเต็มไปด้วยขี้เถ้าจากไม้กวาด ทั้งตัวดูมอมแมม มีรอยฟกช้ำที่ถูกป้าๆทุบตี สภาพดูไม่ได้

“คุณลุง เอาน้ำแข็งประคบหน้าหน่อยดีไหม” โจ๋เซวียนยื่นถุงน้ำแข็งให้เสิ่นหลิวซู

เสิ่นหลิวซูเอื้อมมือรับไว้ ส่วนพ่อโจ๋และแม่โจ๋ก็ยังคงด่าไม่หยุด

“ทำเกินไปแล้วจริงๆ แบบนี้จะฆ่าโจ๋เยว่ชัดๆ! ทำกับน้องสาวของฉันขนาดนี้ ฉันไม่ปล่อยพวกมันไว้แน่!”

“จริงด้วย! พวกตระกูลยวี่ก็เก่งแต่รังแกคนอื่น คิดว่าตัวเองเป็นจักรพรรดิแห่งเมืองเป่ยหรือไง อยากทุบตีใครก็ได้? เพราะพวกเราใจดีกับพวกมันมากไปสินะ ฉันจะจ้างทนายฟ้องพวกมัน!”

เสิ่นหลิวซูนั่งฟังอย่างเฉยเมย แต่เมื่อได้ยินประโยคหลัง เขาก็อดไม่ได้ที่จะยกริมฝีปากขึ้นอย่างเยาะเย้ย

ตอนนี้ปากเก่ง ตอนที่เขาถูกพวกคนบ้าตระกูลยวี่ทุบตี พวกเขาไม่กล้าแม้แต่จะเข้าใกล้ ยืนดูเขาถูกทุบตีอยู่ห่างๆ เพราะกลัวตัวเองจะโดนไปด้วย

เขารู้สันดานของตระกูลโจ๋มานานแล้ว บอกว่าตัวเองเป็นตระกูลนักปราชญ์ ทำดีเอาหน้า เทียบกับตระกูลยวี่ไม่ได้เลยสักนิด

ตอนนั้นเขาโดนพวกมันหลอก เขาคิดว่า อูฐผอมแห้งตัวใหญ่กว่าม้า แท้จริงแล้วอูฐตัวนี้เป็นแค่เปลือกเปล่าที่ยัดแกลบ

หลังจาดด่าเป็นเวลานาน พ่อโจ๋ก็นึกถึงเรื่องสำคัญ

“เอ่อ ฉันเกือบลืมถามนาย เกิดอะไรขึ้นกับบ้านที่เขตชุมชนลู่หมิง? บ้านหลังนั้นเป็นของนายไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงกลายเป็นของยวี่เฟิ่งเจียว? และกำลังจะยึดคืน ตกลงมันยังไงกันแน่?”

ในที่สุด เสิ่นหลิวซูก็รู้เหตุผลที่พวกเขาไปโวยวายที่บ้านตระกูลยวี่ เมื่อวานเขาขอให้โจ๋เยว่และโจ๋เซวียนกลับไปที่บ้านโจ๋ แต่พวกเธอไม่ฟัง

ยังคงหน้าด้านอยู่ที่นั่นต่อไป จนนิติและนายหน้าต้องไปแจ้งให้ออกถึงหน้าประตู

ชั่วขณะหนึ่ง เสิ่นหลิวซูรู้สึกอายและเสียหน้ามาก

เขาไม่อยากเสวนากับคนตระกูลโจ๋ จึงตอบอย่างเย็นชา: "โจ๋เยว่ยังอยู่ในห้องผ่าตัด นายคิดว่าเหมาะที่จะคุยเรื่องนี้ไหม?”