สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 501

ปกติหนานซ่งจะนอนหลับบนเครื่องบิน แต่วันนี้แค่หลับตาลง ลั่วอินก็รู้สึกอึดอัด

"ช่วงเวลาสดใสแบบนี้หลับอะไรกัน ตื่นขึ้นมาทักทาย!"

หนานซ่งส่งเสียงกึกก้อง "ทักทายอะไรกัน แม่บอกให้พ่อลุกขึ้นมาทักทายเป็นเพื่อนสิ"

"ถ้าพ่อแกอยู่เป็นเพื่อนแม่ แม่คงไม่เรียกแกหรอกใช่ไหม?"

ลั่วอินตื่นตระหนก พ่อและลูกสาวไม่รู้จักยีนใดๆ พอขึ้นเครื่องก็ง่วงนอนทันที ดูเหมือนจะเสียใจสำหรับตั๋วเครื่องบินนี้โดยไม่ได้นอนในความมืด ไม่รู้ว่าปัญหาอยู่ที่ไหน หนานหนิงซ่งผล็อยหลับไปในไม่กี่วินาที หลับเหมือนหมูตาย และไม่ว่าจะเรียกยังไงก็ไม่ตื่น

ไม่มีทาง เธอต้องทำอันตรายกับลูกสาวของเธอ

"ลูกสาว เรามาคุยกันหน่อยไหม"

ลั่วอิน 'บอกฉันเกี่ยวกับความผิดพลาดของอากาศเมื่อแกไปประเทศ Y ครั้งล่าสุดที่มีโจรมันน่าตื่นเต้น"

"......."

หนานซ่งมองดูเธออย่างไม่พูด "แม่ ลูกสาวของแม่เกือบจะตายนะ ตื่นเต้นอะไรกัน อีกอย่างมันควรพูดเรื่องนี้บนเครื่องไหม?"

ผู้โดยสารคนอื่นๆ ในห้องโดยสารชั้นหนึ่งมองมาที่พวกเขาด้วยสีหน้าที่ชั่วร้าย สีหน้าของพวกเขาเริ่มประหม่าอย่างอธิบายไม่ถูก และพวกเขาตรวจสอบเข็มขัดนิรภัย

"นี่แกก็ยังไม่ตายนะ ยังใช้ชีวิตแบบกระโดดโลดเต้นอยู่เลย"

ลั่วอินสนใจหัวข้อนี้อย่างมาก "แม่ได้ยินมาว่ากัปตันในขณะนั้นเป็นเพื่อนของพี่ชายแก ชื่อเหยียนหยวน?"

"อืม"

หนานซ่งง่วงเล็กน้อยและพูดว่า "นั่นคือเหยียนหยวน เขาไม่ใช่แค่เพื่อนของพี่ชายเท่านั้น แต่ยังเป็นลูกพี่ลูกน้องของพี่สะใภ้และพี่เขยของพี่ชายด้วย"

"น้องชายของเหยียนซีเหรอ?" เมื่อลั่วอินได้ยินก็จมูกบานออกมา

หนานซ่งพยักหน้า

"นั่นมันของตัวเอง"

ลั่วอินถือว่าเหยียนหยวนเป็นของตัวเองในทันที "เขาเคยช่วยแก ชวนเขามากินข้าวที่บ้านสิ และขอบคุณเขาเป็นอย่างดี"

"ได้สิ" หนานซ่งพูด "จะชวนเขามาวันอื่น"

"ตอนนี้เขาอยู่ที่เมืองหนานไหม?"

"น่าจะ.......อยู่แหละ"

"แล้วจะรออะไรล่ะ ชวนมาวันนี้เลย"

หนานซ่งตกใจกับแม่ของเธอเมื่อเธอหาวและมองดูลั่วอินอย่างช่วยไม่ได้ "ทำไมแม่ถึงไม่รักษาคำพูด ก็ได้ ฉันจะถามให้"

"ก็ค่อนข้างจะเหมือนกันนั่นแหละ"

ลั่วอินพอใจ แต่ก็ยังไม่ยอมปล่อยหนานซ่งไป เธอลากเธอไปดูรายการวาไรตี้ "ผู้ชายคนนี้หล่อและตลกมาก"

หนานซ่งเหลือบมองแล้วพูดเบาๆ "นี่คือซ่งเซียว หลานชายของป้าฟาง ตอนนี้เขาเป็นศิลปินภายใต้บริษัทหนานซิงเอ็นเตอร์เทนเม้นท์ของเราด้วย"

"อะไรนะ?หลานชายของกู้ฟางเหรอ? "ลั่วอินตกตะลึง

หนานซ่งไม่ชอบการแสดงออกของแม่ "แม่เบาเสียงหน่อย......ซ่งเซียวก็อยู่ที่งานเลี้ยงฉลองครั้งที่แล้วด้วย ป้าฟางไม่ได้แนะนำให้แม่รู้จักเหรอ?"

"อ้อ เขาเองเหรอ ว่าแล้วทำไมถึงคุ้นหน้า"

ไม่แปลกที่ลั่วอินจะจำซ่งเซียวไม่ได้ ในวันงานเลี้ยงฉลองซ่งเซียวก็แต่งตัวหยาดเยิ้มเกินความพอดี ใส่สูทก็เก่ามาก หนุ่มน้อยในรายการวาไรตี้?

ทันทีที่หนานซ่งคิดว่านี่คือเหตุผล เธอได้ยินแม่ของเธอพูดว่า "ฉันคิดว่าเขาเป็นแฟนเด็กของกู้ฟางสะอีก"

"? ? ?"

คราวนี้ถึงคราวของหนานซ่งที่ต้องตกใจและมองไปที่ลั่วอิน "ทำไมแม่ถึงมีความคิดที่ชั่วร้ายเช่นนี้?"

ลั่วอินมองและพูดเบาๆ "นี่มันก็ปกติไม่ใช่เหรอ? อาฟางก็หย่ามานานแล้ว ควรจะแต่งงานใหม่ได้แล้ว ตอนนั้นแม่ถามเธอ เธอบอกว่าชอบที่เด็กกว่า แม่เลยแนะนำเหล่ามู่ให้เธอ สองคนนี้เข้ากันได้ดี ทั้งเก่ง ทั้งสวย แถมยังเหมาะสมกันมาก"

หนานซ่งถอนหายใจอย่างลับๆ การเสพติดของแม่สื่อก็กลับมาอีกครั้ง

"เหล่ามู่? แม่หมายถึงอาจารย์ของยวี่จิ้นเหวินเหรอ?"

"อืม เขาเอง"

ลั่วอินพูดว่า "พอชายชราคนนี้กลับมาก็ไม่รู้จะไปที่ไหน เลยขอให้พี่ใหญ่ของแกหาคนมาจับตัวไปนัดบอด"