สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 504

"เพิ่งอาบน้ำเสร็จเหรอ?"

เสียงอู้อี้เล็กน้อยของยวี่จิ้นเหวินมาจากอีกด้านหนึ่ง

"อืม"

หนานซ่งจับเสียงของเขาไม่ถูกทีเดียว "เสียงของคุณเป็นอะไรไป?"

"ไม่เป็นไร" ยวี่จิ้นเหวินกระแอมในลำคอ ดื่มน้ำสองสามจิบเพื่อให้ความชุ่มชื้น แล้วพูดว่า "วันนี้ผมพูดมากเกินไปหน่อยนะ"

"......."

จู่ๆหนานซ่งก็อยากจะหัวเราะ "ใครขอให้คุณจัดการงานหลายอย่างพร้อมกัน?"

หลังการพบกันที่ฝั่งตระกูลยวี่เธอได้รับการร้องเรียนจากกลุ่มคนจำนวนมาก โดยบอกว่าประธานยวี่ถูกปีศาจร้ายเข้าสิง และเขากลับบิดเบือนมากกว่าเดิม!

เขายังกล่าวหาว่าเขาให้อาหารสุนัขแก่พวกเขาทันทีโดยบอกว่าเขาไม่สามารถมีความสัมพันธ์ทางไกลได้ซึ่งจะส่งผลต่อความสัมพันธ์ มันจะทำให้เขาสูญเสียภรรยา?

ยวี่จิ้นเหวินยกคิ้วขึ้นเล็กน้อย "มีคนเอาเรื่องผมมาฟ้องเหรอ?"

"ประธานยวี่ คุณคิดดูดีๆนะ ตอนนี้ฉันเป็นประธานของตระกูลยวี่ ซึ่งเป็นเจ้านายของคุณทันที"

หนานซ่งพูดอีกว่า "ตอนนี้ตระกูลยวี่ก็เป็นคนเหมือนกัน ทุกย่างก้าวของคุณอยู่ใต้จมูกของฉัน ดังนั้นระวังตัวด้วย"

เมื่อถูกคุกคามโดยเธอ ยวี่จิ้นเหวินก็หัวเราะขึ้นมา

"ครับ ประธานหนาน สัญญาว่าจะทำงานให้หนักและไม่กล้าอู้งาน"

"รู้แล้วก็ดี"

หนานซ่งอดไม่ได้ที่จะหุบปาก "รีบกินเกี๊ยวซะ ไม่งั้นมันจะหายร้อนนะ"

"อืม" ยวี่จิ้นเหวินตอบ แต่ก็ยังลังเลที่จะวางสาย "ลุงหนานและป้าลั่วทั้งคู่หลับอยู่เหรอ?"

"ยัง มื้อเย็นยังไม่หมด"

"มื้ออาหารเย็นของพวกพี่น้อง?" ยวี่จิ้นเหวินเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย

หนานซ่งได้ยิน "พวกพี่น้อง" ที่เป็นธรรมชาติอย่างยิ่งนี้และไม่คิดว่าจะมีอะไรผิดปกติ จึงส่ายหัว "วันนี้ฉันเชิญพี่ใหญ่เหยียนมาทานอาหารเย็นที่บ้าน"

เมื่อได้ยินเช่นนี้ การแสดงออกของยวี่จิ้นเหวินก็หยุดลง "เหยียนหยวน?"

"ใช่"

หนานซ่งอดไม่ได้ที่จะบ่นว่า "คุณนายลั่วแนะนำคู่ให้บุคคลนี้รู้จัก และเธอก็น่ารำคาญมาก เธอเป็นเหมือนมนุษย์ป้าคนหนึ่ง"

"แนะนำคู่เหรอ?" ยวี่จิ้นเหวินรู้สึกว่าเส้นประสาททั่วร่างกายของเขาตึงเครียด

หนานซ่งวางมือจับบนวงเล็บ ขณะที่คุยกับยวี่จิ้นเหวิน เขาไม่ได้สังเกตรูปลักษณ์ของเขา

"ใช่ ฉันไม่รู้จะพูดยังไงแล้ว คุณว่าเธอว่างเกินไปไหม เงื่อนไขของเหยียนหยวนดีขนาดนี้ เขาอยากมีแฟนจริงๆ ทำไมถึงหาไม่เจอล่ะ?"

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ยวี่จิ้นเหวินก็กลืนน้ำลายอย่างประหม่าอีกครั้ง "เงื่อนไขของเขา ดีมากไหม?"

"ดีมากเลย"

หนานซ่งตอบโดยไม่รู้ตัวโดยสังเกตว่าเสียงของยวี่จิ้นเหวินผิดปกติ เขาเงยหน้าขึ้นและจ้องไปที่คนที่ประหม่าอย่างเห็นได้ชัดในกล้องและตกตะลึง

"คุณเป็นอะไร? ทำไมเครียดขนาดนี้?"

หนานซ่งมองไปที่ยวี่จิ้นเหวิน เธอไม่เข้าใจเหรอ "คุณกลัวเขาเหรอ?"

ยวี่จิ้นเหวินเม้มปาก ทันทีที่เขากำลังจะพูดว่า "ไม่กลัว" เขาก็ฟังหนานซ่งเพื่ออธิบายอย่างจริงจัง "คุณเข้าใจอะไรผิดไหม เหยียนหยวนไม่ใช่พี่ชายของฉัน ลั่วจวินหังต่างหากที่เป็น ลั่วจวินหังคือบุคคลที่อยู่บนสุดของห่วงโซ่อาหารของเรา อย่าว่าแต่คุณเลย ฉันกลัวเขา คิดหาวิธีจัดการกับเขา"

เธอกังวลเกี่ยวกับยวี่จิ้นเหวินจริงๆ

เมื่อยวี่จิ้นเหวินเห็นเธอเตือนเขาเกี่ยวกับบางสิ่งบางอย่าง เมื่อเห็นความกังวลบนใบหน้าของเธอ ความตึงเครียดในใจของเธอก็คลายขึ้นทันที และหัวใจของเธอก็สงบลง

เขาประหม่า ไม่ใช่เพราะเขากลัวเหยียนหยวน แต่เพราะเขารู้ว่าหยานหยวนชอบหนานซ่ง

เหยียนหยวนเคยพูดกับเขาอย่างจริงจังต่อหน้าเขาว่า "ฉันจะติดต่อและพัฒนาความสัมพันธ์ต่อกับหนานซ่ง"