เห็นฟู่ยวี่ถูกแหย่ หนานซ่งหัวเราะอย่างเงียบ
ฟู่ยวี่อยู่รักษาที่คลินิกแพทย์แผนจีนซูฉือช่วงเวลานี้ ทันเวลากับปัญหาบ้าบอของตระกูลโจ๋ แต่ก็ทำให้เขารู้สึกได้ถึงการมีชีวิตอยู่
ซูอินพูดกับหนานซ่ง วันนั้นตระกูลโจ๋พานักข่าวมาสร้างเรื่องที่โรงพยาบาล พวกเขายังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ฟู่ยวี่ก็พาคนมากลุ่มหนึ่ง ทำโรงพยาบาลให้เป็นถังเหล็ก กันนักข่าวไว้อยู่ด้านนอก ควบคุมนักข่าวได้อย่างมีประสิทธิภาพ ไม่อย่างนั้นก็ไม่รู้จะเดือดร้อนขนาดไหน
หนานซ่งพูด: “นายปฏิกิริยาเร็วดีนะ”
“ใช่ ปฏิกิริยาเร็วมาก”
ซูยินพูดอย่างอิสระ “คุณป้าไม่เห็น เขายังคงใช้ไม้ค้ำอยู่ หนึ่งวินาทีก่อนหน้านี้ยังยิ้มอยู่กับฉัน หลังจากนั้นก็สีหน้าเปลี่ยน มีนักข่าวคนหนึ่งปลอมเป็นคนไข้เข้ามาในโรงพยาบาล ถูกสายตาที่เฉียบคมของเขาจับได้ แล้วใช้ไม้ค้ำดังทางเขาไว้ จับคอเสื้อแล้วผลักเขาออกไป ท่าทางนั้น...ไม้ค้ำไม่ได้กระทบต่อความหล่อของเขาเลย ฉันยังพูดในใจ: เฮ้ย นายเจ้าชู้คนนี้ยังมีหน้าด้านนี้ด้วยเหรอ!”
หนานซ่งถ่ายทอดสิ่งที่ซูอินพูดกับเธอให้ฟู่ยวี่ฟัง
ฟู่ยวี่ฟังครึ่งแรก กำลังดื่มด่ำกับภาพลักษณ์ที่หล่อเหลาและกล้าหาญของตัวเอง เมื่อได้ยินประโยคสุดท้าย หน้าตาเปลี่ยนไป มุมปากกระตุก
“คนเจ้าชู้?”
เขาถลึงตาโต ถามอย่างไม่อยากจะเชื่อ “ในสายตาของเธอฉันเป็นคนแบบนี้เหรอ?”
“ไม่อย่างงั้นล่ะ”
ยวี่จิ้นเหวินเอาเอกสารที่จัดการเสร็จเรียบร้อยวางไว้ด้านข้าง จากนั้นก็เงยหน้ามองเขา “นายคิดว่านายยังมีภาพลักษณ์ที่รุ่งโรจอีกเหรอ?”
“...นายหุบ หุบ หุบปาก!”
ฟู่ยวี่ตัดคำพูดของยวี่จิ้นเหวิน มองไปทางหนานซ่ง ดวงตาดอกพีชสั่นไหว “เธอยังพูดอะไรอีก?”
“ไม่ได้พูดอะไรแล้ว” หนานซ่งค่อย ๆ เงยหน้าขึ้น “นายไม่ได้มีอะไรน่าพูดถึงขนาดนั้น”
“พูดอะไรน่ะ! ตอนนี้ฉันเป็นคนดังในคลินิกแพทย์แผนจีนซูฉือ ให้เกียรติกันหน่อย” ฟู่ยวี่ท่าทางจริงจัง
หนานซ่งอดหัวเราะไม่ได้ “มีชื่อเสียงอะไร? สุดหล่อไม้ค้ำนั่นเหรอ?”
“!”
ฟู่ยวี่ตะลึง “เธอรู้ฉายาใหม่ของฉันได้ยังไง?”
ยวี่จิ้นเหวิน “ชิ”
ฟู่ยวี่เหลือบมองไป: ทำไม นายมีปัญหาเหรอ?
มีปัญหาก็อั้นไว้!
“สุดหล่อไม้ค้ำ?” ยวี่จิ้นเหวินคิดถึงฉายาใหม่นี้ แล้วก็พูดออกมา “ไม่ดีเท่ากับปลาแห้ง”
หนานซ่งพยักหน้าอย่างชื่นชม “ฉันก็คิดแบบนั้น”
ฟู่ยวี่ “...”
เพื่อน!
*
เดือนมิถุนายนกำลังจะผ่านไปอย่างรวดเร็ว วันนี้เป็นวันที่กลางวันยาวนานกว่ากลางคืน หนานซ่งกับยวี่จิ้นเหวินไปดูหนังรอบปฐมทัศน์เรื่อง 《You Are My Secret Garden》
ภาพยนตร์เรื่องนี้เฮ่อเซินกับซูอิงถ่ายทำก่อนที่จะแต่งงานกัน ผ่านไปหนึ่งปีเข้าฉายได้อย่างราบรื่น ในฐานะสมาชิกในครอบครัวเป็นเรื่องปกติที่ต้องสนับสนุน
เฮ่อเซินกับซูอิงเป็นพระเอกนางเอกของภาพยนตร์ ก็ต้องร่วมงานประชาสัมพันธ์ของกองถ่าย ไปประชาสัมพันธ์ที่เมืองต่าง ๆ
สถานีนี้ก็คือเมืองเป่ย
ก่อนหน้านี้ไม่กี่วันเฮ่อเซินบอกหนานซ่งไว้แล้ว “ฉันกับเสี่ยวซูอีกไม่กี่วันจะไปประชาสัมพันธ์หนังที่เมืองเป่ย ไปเจอกับเธอพอดี ได้ข่าวว่าเธออ้วนแล้ว”
“พูดมั่ว!” หนานซ่งถลึงตา “พี่นั่นแหละอ้วน!”
คำว่า “อ้วน” สำหรับเด็กผู้หญิง รู้สึกขอบคุณแต่ไม่อาจรับไว้ รู้สึกอ่อนไหวมาก
“ฉันอ้วนขึ้นนิดหน่อย” เฮ่อเซินยิ้มด้วยใบหน้าที่อบอุ่นสดใส “นี่เรียกว่าอ้วนเพราะความสุข”
นี่อวดความรักซะ...
หนานซ่งไม่ยอมแพ้ “งั้นฉันก็ด้วย!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สอนรักอดีตภรรยา
อยากอ่านเร็วๆทำไงดี...
มีถึงตอนจบมั๊ยค่ะ อ่านสนุกมากเลย อ่านจบตอนทีลง 940 แล้วค่ะมีต่ออีกม่ะค่ะ รอๆอยู่ค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ...
ทำไมตั้งแต่บทที่ 57 ขึ้นไปมี 4-5 บรรทัดตอนสั้นๆล่ะ...
แอด..ช่วยกลับมาลงต่อหน่อยจ้า .อย่าเทกันแบบนี้😄😄...
1...
1...
พี่ยวี่..ตายจริงไหม.ใครเป็นพระเอกอ่ะ😂😂...
สนุกมาก.....
นางเอกไม่น่าให้อภัยนะ เพราะผู้ชายใจดำ ดูแลมาตั้งสามปี ไม่เคยทำดีด้วยแล้วจู่ๆก็ทิ้ง นี่ถ้าไม่ถูกเปิดโปง เขาก็จะแต่งกับนังโจ๋...
น่าจะตอบโต้ด้วยการขุดประวัติมาประจานนังโจ๋นะ...