สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 626

"ตายแล้ว?"

หนานซ่งไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้ ดวงตาของเธอปรากฏแววตาประหลาดใจ "ทำไมถึงตายคะ? ตายได้ยังไง? เขาเองก็หักหลังเราเหมือนกันเหรอ?"

คำถามมากมายลอยมาหาลั่วอิน แต่ลั่วอินนั้นไม่อยากจะตอบคำถามอะไรอีก

ใบหน้าเย็นชาของเธอมีสีหน้ารำคาญ "ตายแล้วก็คือตายแล้ว มีคำถามว่าทำไมถึงตายด้วยหรือไง? ไป ๆ ๆ มีอะไรให้ทำก็ไปทำไป!"

ลั่วอินไล่ลูกสาวออกไปด้านนอก

หนานซ่ง: "เดี๋ยว หนูยังถามไม่จบเลย แม่เปลี่ยนอารมณ์ไวกว่าหนูพลิกหน้ากระดาษอีก......"

"ถ้ายังไม่ไปแม่จะตีแล้วนะ"

พอเห็นว่าภรรยาของตนกำลังจะใช้กำลังในการไล่ลูกสาวออกไป หนานหนิงซงที่ยืนอยู่หลังลั่วอินก็รีบส่งสายตาให้ยวี่จิ้นเหวินทันที

ยวี่จิ้นเหวินน้อมรับคำสั่ง จากนั้นก็รีบอุ้มหนานซ่งออกไป

ป้องกันไม่ให้เกิด 'สงครามแม่ลูก' ขึ้นมาอีก

ประตูปิดลง แต่สีหน้าของลั่วอินยังคงไม่ดีขึ้น เธอกุมหัวใจที่เต้นรัวของตัวเองไว้ แล้วเธอก็ทรุดตัวลงไป

"อาอิน......" หนานหนิงซงตกใจ เขารีบย่อตัวลงไปดูอาการของเธอ

ลั่วอินจับมือของเขาเอาไว้ จากนั้นก็บอกเขา "ชู่ ฉันไม่เป็นไร ขอฉันพักหน่อย"

เธอหลับตาลง แต่กลับเห็นภาพเด็กหนุ่มผู้มีใบหน้าหล่อเหลา

ผิวที่ขาวสว่างมากของเขา ผมที่ดำสนิท ใบหน้าที่จะไม่แสดงอารมณ์ แต่เขากลับเรียกเธอด้วยเสียงหวานว่า 'พี่สาว'

"พี่ ไม่เจ็บเหรอ?"

"พี่ ถ้าทำแบบนี้พี่อาจจะทำให้ตัวเองเจ็บตัวได้นะ พี่จะต้องเล็งไปที่หัวใจของอีกฝ่าย เอาให้แม่น ๆ แล้วก็แทง ออกกระบวนท่าแค่ครั้งเดียวก็ทำลายจุดสำคัญ"

"พี่ ในเมื่อตัดสินใจแล้วว่าจะไป อย่างนั้นก็อย่าหันหลังกลับมา ผมเหรอ? ผมเองก็คงต้องไปเหมือนกัน"

"พี่ ต้องมีสักวันที่ผมได้กลับไปที่ประเทศจีน ที่นั่นต่างหากที่เป็นบ้านของผม"

แต่ว่าเขา......

ในขณะที่ไฟกำลังลุกโหม เผาไหม้ไปบนใบหน้าและร่างกายของเขา มันเผาไหม้ผิวหนังของเขา แต่เขากลับยิ้มและบอกกับเธอว่า:

"เดินไปข้างหน้า อย่าหันหลังกลับมา!"

น้ำตาที่ไหลเป็นสายออกมาจากดวงตาของลั่วอิน หนานหนิงซงไม่ได้เห็นเธอร้องไห้หนักขนาดนี้มานานแล้ว เขากอดเธอเอาไว้ในอ้อมแขนด้วยความเป็นห่วง

"ที่รัก" ลั่วอินพิงศีรษะไปที่ไหล่ขอหนานหนิงซง แล้วสะอื้นออกมา: "ฉันคิดถึงหลานอวี้"

หนานหนิงซงลูบศีรษะของเธอ แล้วถามขึ้นเบา ๆ "น้องชายคนนั้นของคุณน่ะเหรอ?"

"อืม"

ลั่วอินพยักหน้าเล็กน้อย จากนั้นก็ลุกขึ้นมานั่งตัวตรง พร้อมเช็ดน้ำตาออกไปจากใบหน้าให้หมด "น้องชายอะไรกันเล่า......ถ้าตอนนี้เขายังมีชีวิตอยู่ ก็คงจะกลายเป็นคุณน้าคนหนึ่งแล้ว"

ถ้าเกิดว่าหลานอวี้ยังมีชีวิตอยู่ ตอนนี้เขาก็คงอายุสี่สิบปีได้แล้วมั้ง

*

หนานซ่งกับยวี่จิ้นเหวิน พาหลินลู่กับเสิ่นเหยียนไปที่สุ่ยอวิ๋นบาร์

หลินลู่เล่าเรื่องซ่งซีให้หนานซ่งฟัง ตอกย้ำความทรงจำที่ตัวเธอมีต่อซ่งซี

"ซ่งซี ถ้าให้พูดจากมุมใดมุมหนึ่งของชีวิตเธอ ก็เรียกได้ว่าชีวิตของเธอนั้นคือแรงบันดาลใจ สำนักข่าวหลายแห่งของเมืองกั่ง เรียกเธอว่า 'บทละครของเวินดี้ เติ้ง' ภูมิหลังของเธอไม่ได้ดีนัก แม่ของเธอนั้นเป็นสาวขายบริการ เธออยากจะใช้เด็กในท้องมัดใจคุณซ่งเอาไว้ เพราะตอนแรกนึกว่าตัวเองจะคลอดเด็กผู้ชายออกมา แต่ไม่นึกเลยว่าจะกลายเป็นเด็กผู้หญิง และอย่างที่รู้ก็คือคุณซ่งนั้นมีลูกสาวอยู่แล้ว พอเห็นว่าตัวเองนั้นคงไม่มีโอกาสที่จะได้เป็นคุณนายของคุณซ๋ง หลังจากที่คลอดซ่งซีออกมา แม่ของเธอก็ไม่ได้ใส่ใจเธอมากเท่าไหร่ เธอยังคงเตร็ดเตร่นอนกับผู้ชายไปเรื่อย"

หลินลู่เองก็เป็นลูกสาวที่เกิดมาจากครอบครัวที่อยู่บนยอดพีระมิดของสังคม เธอได้เห็นเรื่องราวพวกนี้มามากแล้ว เช่นตระกูลหลินของเธอเอง พวกลุงป้าน้าอาก็แต่งงานเพื่อการปรองดอง ถึงแม้ว่าจะดูเหมือนรักกันมากแต่ความจริงแล้วกลับไม่มีความรักระหว่างสามีภรรยาเลยด้วยซ้ำ ตั้งแต่ยังเด็ก เธอจึงตั้งปณิธานเอาไว้ว่า ถ้าตัวเองจะแต่งงาน ก็จะแต่งกับคนที่ตัวเองรักเท่านั้น มิฉะนั้นเธอยอมอยู่เป็นโสดไปทั้งชีวิตดีกว่า และเธอก็ได้แลกอะไรไปตั้งมากมายเพราะเรื่องนี้

เธอดึงสติของตัวเองกลับมา หลินลู่เล่าต่อ "ซ่งซีไม่เหมือนกับแม่ของเธอ เธอเองก็มีชีวิตวนเวียนอยู่กับผู้ชายหลายคน เคยมีแฟนมามากมาย แถมยังเป็นคนที่รวยมาก ๆ อีกด้วย แต่สิ่งที่เธอต้องการนั้นไม่ใช่เงิน แต่เป็นทรัพยากรแล้วก็คอนเนคชั่น แถมคนพวกนั้นยังเป็นผู้ร่วมอุดมการณ์ที่มีประโยชน์ต่อตระกูลซ่งด้วย ดังนั้นเธอก็เลยได้รับการยอมรับว่าเป็นลูกสาวของคุณซ่งภายในเวลาไม่นาน แล้วเธอก็ได้เข้าไปอยู่ในสังคมคนรวยของเมืองกั่งอย่างเป็นทางการนับตั้งแต่นั้น แถมยังไปได้สวยด้วย จนกระทั่งเมื่อปีก่อน อยู่ ๆ เธอก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย......"

หนานซ่งฟังอย่างตั้งใจ คิ้วเรียวของเธอขมวดเข้าหากันเล็กน้อย และรอฟังต่อ

หลินลู่เล่าต่อว่า: "ปีที่แล้วฉันไม่ได้อยู่ที่เมืองกั่ง ก็เลยไม่ค่อยแน่ใจเท่าไหร่ คนที่นั่นก็เล่าต่างกันไป ตอนนั้นเธอกับสือเป่าหวากำลังรักกันดี แล้วอยู่ ๆ เธอก็หายตัวไป บางคนก็บอกว่าเธอนั้นท้อง ก็เลยหนีไปคลอดลูกที่ต่างประเทศ แถมยังมีบางคนพูดว่าเธอนั้นขนเงินของสือเป่าหวาหนีไปแล้ว เพราะว่าหลังจากนั้นไม่นานการเงินของสือเป่าหวาก็เกิดวิกฤติ......ฉันเองก็ไม่คิดเหมือนกันว่าเธอนั้นจะหนีมาเปิดโรงยิมที่เมืองหนานจากนิสัยของเธอ แบบนี้มันดูธรรมดาไปหน่อย"