สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 633

หลังจากเรื่องเมื่อครู่จบไปไม่ได้นาน กู้เหิงก็มาเคาะประตู และบอกว่าการประชุมได้ถูกจัดเตรียมเอาไว้เรียบร้อยแล้ว ขอเชิญประธานหนานไปที่ห้องประชุมด้วย

หนานซ่งรับคำ แล้วลุกออกไปจากโซฟา เพื่อเติมเครื่องสำอาง

กู้เหิงที่มองหนานซ่งเติมลิปสติกอยู่ ก็เกิดความรู้สึกบางอย่างขึ้นมา เขาหันไปบ่นกับยวี่จิ้นเหวิน "อิจฉาประธานยวี่จังเลยครับที่ได้อยู่กับประธานหนานทุกวันแล้วก็ทั้งวัน ผมเองก็อยากอยู่กับภรรยาของผมบ้าง"

ถ้าไม่ได้เกิดเหตุการณ์ถึงแก่ชีวิตในครั้งนี้ ตอนนี้เขากับหนานหลินก็คงจะอยู่ระหว่างฮันนีมูนกันแล้ว ไม่ต้องมานั่งทำงานหนักแบบในตอนนี้

ยวี่จิ้นเหวินมองกู้เหิง "ฉันเองก็อิจฉานายเหมือนกัน ที่ได้ทำให้ความรักของตัวเองถูกต้องตามกฎหมาย"

ทางเขาเองยังไม่รู้เลยว่าความสัมพันธ์ของพวกเขาจะเป็นทางการปีไหนเดือนไหน ไม่รู้ว่าหนานซ่งจะยอมให้สถานะนั้นกับเขาเมื่อไหร่!

ได้ฟังสองชายหนุ่มที่ผลัดกันอิจฉาไปอิจฉามา หนานซ่งก็ปิดกระจกเข้าหากัน แล้วหันไปพูดกับกู้เหิง: "อย่าเสียใจไปเลยนะ ช่วงเวลาสำคัญแบบนี้มันไม่มีทางเลี่ยงจริง ๆ รอให้ช่วงเวลาสำคัญแบบนี้ผ่านไปก่อน ฉันจะชดเชยให้นายกับหลินหลินด้วยการให้วันหยุดยาวเพิ่ม"

ได้ยินแบบนี้ ดวงตาของกู้เหิงก็เป็นประกายทันที "คุณเป็นคนพูดเองนะครับ ต้องทำตามที่พูดนะครับ!"

หลังจากเติมหน้าเสร็จ หนานซ่งก็เปลี่ยนมาสวมรองเท้าส้นสูง หญิงสาวที่ดูอ่อนแอต่อหน้ายวี่จิ้นเหวินเมื่อครู่ กลายเป็นท่านประธานสาวที่มีอำนาจล้นมือในทันที

หนานซ่งหันไปพูดกับยวี่จิ้นเหวิน: "ฉันไปประชุมก่อนนะคะ คุณอยู่คนเดียวไปก่อนนะ"

"ได้ เธอไปเถอะ"

ยวี่จิ้นเหวินพยักหน้า

ปากพูดบอกให้เธอไป แต่เขากลับไม่ยอมปล่อยมือ ตอนที่หนานซ่งกำลังจะเดินออกไป ก็โดนเขาดึงกลับไปอีก

?

เธอชะงักไปเล็กน้อย พอสบตากับดวงตาที่ทั้งสีเข้มและเป็นประกายของเขา เธอก็เข้าใจได้ในทันที ริมฝีปากของเธอยกยิ้มขึ้น เธอเข้าไปจูบเขา

กู้เหิงร้อง "โอ๊ะโอ" ออกมา แล้วเอามือปิดตาพร้อมขอตัวออกไปก่อน

"เด็กดี" หนานซ่งลูบศีรษะของยวี่จิ้นเหวิน

ยวี่จิ้นเหวินมองมือของเธอแล้วค่อย ๆ ก้มศีรษะลงมา เหมือนกับสุนัขโกลเด้นรีทรีฟเวอร์ตัวโต ที่กำลังใช้สายตาส่งคำอำลาให้แก่เจ้าของ

-

วันนี้เป็นวันที่หยางเคอเข้ามารับตำแหน่งผู้อำนวยการวันแรก หนานซ่งในฐานะประธานใหญ่แล้วก็คนที่แนะนำให้เขาเข้ามาทำงาน ก็เลยต้องมาช่วยดูแลเขาก่อน

ในที่ประชุม เธอแนะนำหยางเคอให้บอร์ดผู้บริหารฟัง เธอรู้จักประสบการณ์ในชีวิตของเขาดีราวกับว่าเขาเป็นคนในครอบครัว

หยางเคอที่นั่งอยู่ข้าง ๆ ยกยิ้มอยู่ตลอด เขายังพูดขึ้นเบา ๆ ว่าหนานซ่งรู้จักชีวิตของเขาดีกว่าที่เขารู้จักตัวเองอีก ดูเหมือนว่าเธอเองจะทำการบ้านมาอย่างดี

รอจนหนานซ่งแนะนำจบ หยางเคอเองก็ลุกขึ้นมาแนะนำตัวเองอีกครั้ง เพื่อแสดงให้เห็นถึงอนาคตที่เขาวาดหวัง และความมั่นใจของเขา

การประชุมในครั้งนี้เป็นไปอย่างราบรื่น

หลังจากที่การประชุมจบลงแล้ว ทุก ๆ คนก็ต่างพากันเดินออกไป หนานซ่งถามหยางเคอ "พอใจกับห้องทำงานของคุณไหมคะ?"