สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 639

ข่าวเจี่ยงฟานโดนจับกุมดำเนินคดี แพร่มาถึงหนานซ่งอย่างรวดเร็ว

อย่างที่คิดไว้ หนานซ่งพูดเสียงทุ้มว่า “รู้แล้ว” แล้ววางสายไป

“ซ่งซีล่ะ? หนีไปแบบนี้เลยเหรอ? ” ลั่วอินกอดอก ถามเสียงเย็นชา

หนานซ่งพูด “ตำรวจเคลื่อนกำลังพลไปที่สนามบินกับสถานีรถไฟแล้ว ถึงเจี่ยงฟานจะรับโทษแทนเธอ ซ่งซีก็หนีการรับผิดชอบไม่ได้”

กู้ฟางอยู่ข้างๆ ได้ยินสิ่งที่พวกเขาพูด ก็ขมวดคิ้วอย่างอดไม่ได้ “พวกคุณกำลังคุยอะไรกัน? รับโทษอะไร? ”

ลั่วอินพูดอย่างไม่สบอารมณ์ “ลูกศิษย์ที่รักที่แซ่มู่รับมา เชี่ยวชาญในการฆ่าชิงทรัพย์ ก็ไม่รู้ว่าตอนอยู่กับศิษย์คนนี้ตาบอดหรือเปล่า รับคนไหนไม่รับไปรับคนแบบนี้มา แถมยังพาเจี่ยงฟานแย่อีก คิดๆ แล้วฉันก็หงุดหงิดชะมัด”

เธอคลำที่หัวใจ ทำท่าทางเคียดแค้นชิงชัง แล้วหันไปจ้องเขม็งมู่โจวที่หมดสติ

กู้ฟางยังคงสับสนงุนงง ยวี่จิ้นเหวินอธิบายเรื่องที่เกิดขึ้นกับเธอสั้นๆ เธอถึงเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น

ที่ใส่ร้ายป้ายสีหนานซ่งในคดีฆาตกรรมก่อนหน้านี้ ซ่งซีเป็นคนทำ

“เวรกรรมจริงๆ ” กู้ฟางส่ายหน้าถอนหายใจ บอกว่าไม่ใช่ศิษย์ของตัวเอง ตัวเองก็เลี่ยงไม่ได้

หนานหนิงซงที่เงียบอยู่ตลอดจู่ๆ ก็เอ่ยปาก “เจี่ยงฟานเด็กคนนั้น เป็นคนดื้อรั้นตั้งแต่เด็ก เรื่องที่ตัดสินใจไปแล้วยังไงก็โน้มน้าวไม่ได้ ในเมื่อเขาเลือกที่จะทำแบบนี้ แสดงว่ามีเหตุผลของเขาแน่ๆ ล่ะ เราไม่มีสิทธิ์เข้าไปยุ่ง ส่วนซ่งซี เธอเป็นศิษย์กตัญญูไม่ใช่เหรอ อาจารย์ของเธอจะตายแล้ว เธอไม่มาดูหน่อยหรือไง? ”

การแสดงออกของหนานหนิงซงยังคงเหมือนเดิม สิ่งที่พูดออกมาเต็มไปด้วยความเย็นยะเยือก ทุกคนเงยหน้าขึ้นทีละคน

กู้ฟางควักโทรศัพท์โทรหาซ่งซี อีกฝ่ายไม่รับสาย

ผ่านไปสักพัก จู่ๆ ก็มีโทรศัพท์เข้า “ฮัลโหล อาจารย์แม่”

ภายใต้ความสนใจของทุกคน กู้ฟางก็พูดกับซ่งซีว่า “ซ่งซี อาจารย์ของเธอ เขาคงทนไม่ไหวแล้ว เธอมาดูเขาเป็นครั้งสุดท้ายเถอะ”

“เป็นไปได้ไง? ไหนบอกว่าอยู่ได้อีกสองสามวันไง? ” เสียงซ่งซียังคงสงบนิ่ง

กู้ฟางถอนหายใจ “อาการแย่กว่าที่คิดไว้ ตอนนี้มีแค่การกระจายลมชี่ออกมา ไม่มีลมชี่เข้าไป”

“อย่างนั้นเหรอ แต่ฉันไม่ใช่หมอ ฉันอยู่ที่นั่นจะทำอะไรได้? ” ซ่งซีทำตัวไร้เดียงสา

เปิดสปีกเกอร์โฟน หน้ากู้ฟางหดหู่ลง “นี่เธอหมายความว่าไง? ”

“อาจารย์แม่ ไม่ใช่ฉันไม่อยากกลับไปนะ ฉันอยู่บนเครื่องแล้ว เครื่องบินกำลังจะขึ้นแล้ว”

หนานซ่งมีสีหน้าเปลี่ยนแปลง รีบแจ้งพวกจ้าวซวี่: 【เธออยู่สนามบิน ต้องหยุดไว้ให้ได้!】

กู้ฟางยังคงเถียงกับซ่งซีอยู่ “เธอจะไปเหรอ? อาจารย์เธอป่วยขนาดนี้ เธอไปตอนนี้ ใช้ได้เหรอ? ”

“อาจารย์แม่ คุณอย่าโกรธสิ รุ่นพี่ก็อยู่ไม่ใช่เหรอ รุ่นพี่ช่วยดูแลเขาไปจนแก่ตายได้อยู่แล้ว”

ซ่งซีเหมือนจงใจยั่วโมโห น้ำเสียงมีความผ่อนคลายเล็กน้อย “คุณไม่ต้องห่วง ประสบความสำเร็จแล้ว อาจารย์จะตายตาหลับ”

สิ้นเสียง เธอก็บอกว่าเครื่องจะบินขึ้นแล้ว วางสายไป

และทำให้ความโกรธที่เต็มอกนั้นหยุดลง

“นี่มันเรื่องไร้สาระอะไรกัน? ” กู้ฟางกำโทรศัพท์ แล้วด่าอย่างรุนแรง

ลั่วอินหัวเราะเยาะ “ไม่ใช่แม้กระทั่งเรื่องไร้สาระ”

หนานซ่งโทรหาจ้าวซวี่ ถามว่าหยุดได้หรือเปล่า จ้าวซวี่ก็รีบร้อน “ช้าไปก้าวเดียว เครื่องบินบินขึ้นไปแล้ว”