สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 644

หนานซ่งมองนิ้วของเธอด้วยความรังเกียจอย่างไม่ปกปิดในสายตาของเขา

"นี่คุณทำเกี๊ยวให้ฉันเหรอ?"

ยวี่จิ้นเหวินได้ยินความคิดเห็นที่ไม่ดีเกี่ยวกับงานทางการแพทย์ของเขา "หรือจะให้ผมทำให้ใหม่อีกเอาไหม?"

เขาบอกว่าเขาจะถอดผ้าพันแผลออก หนานซ่งดึงมือออก "ช่างมัน เอาแบบนี้แหละ ฉันไม่ต้องการรับโทษซ้ำสอง"

มันจะขี้เหร่หน่อยก็ไม่เป็นไร แค่เขาหล่อก็พอ

ยวี่จิ้นเหวินมองไปที่มือที่ได้รับบาดเจ็บของหนานซ่ง แต่ก็ยังไม่สามารถซ่อนความทุกข์ของเขาได้ เขาช่วยเธอเช็ดเลือดบนมีดแกะสลัก ดูงานแกะสลักหยกที่ยังไม่เสร็จและถามว่า "ยังแกะสลักอีกเหรอ?"

หนานซ่งเหลือบมองผลิตภัณฑ์กึ่งสำเร็จรูปซึ่งเป็นภาพที่หยั่งรากลึกในความทรงจำของเขาอย่างแน่นหนา หลังจากการแกะสลัก ก็ไม่ลึกซึ้งนัก

จู่ๆก็พร่าเลือน สิ่งต่างๆถูกและผิดมันก็เป็นความรู้สึกประมาณนี้

"ไม่แกะแล้ว ก็วางลงก่อนเถอะ"

หนานซ่งมีชิปหยกอยู่บนร่างกายของเธอและมือของเธอสกปรก เธอต้องการจะลุกขึ้นไปล้างมือ แต่ยวี่จิ้นเหวินคว้าเธอไว้

เขาก้มลงและตบผงหยกบนร่างกายของเธอ ไม่ปล่อยให้เธอเปียก ใช้ผ้าขนหนูเปียกเช็ดที่มือของเธอ "ช่วงนี้อย่าเพิ่งโดนน้ำ รอให้แผลหายดีก่อน"

หนานซ่งถามว่า "ถ้าจะล้างหน้าแล้วต้องทำยังไง?"

ยวี่จิ้นเหวินตอบเรียบๆ "ผมจะล้างให้คุณเอง"

หนานซ่งถามอีกครั้ง ราวกับจงใจ "แล้วถ้าจะอาบน้ำล่ะ?"

"ผมก็จะ......." ยวี่จิ้นเหวินตอบโดยไม่รู้ตัวและก็เงยหน้าขึ้นมองดูแสงขี้เล่นในดวงตาของหนานซ่ง เมื่อเห็นว่าเธอยังคงสามารถทำเรื่องตลกได้ใบหน้าของเธอก็เรืองแสงด้วยรูปลักษณ์ใหม่ เมื่อรู้ว่าช่วงที่ยากที่สุดในใจเธอได้จบลงแล้ว เขายังถอนหายใจด้วยความโล่งอก ยกมือขึ้นและแตะศีรษะของเธอ "ผมจะให้บริการคุณเอง"

มันเป็นความรู้สึกที่ดีมาก

หัวใจของหนานซ่งนิ่งและโล่งใจ ดังนั้นจึงมีความอยากอาหารและอยากกินก๋วยเตี๋ยวหลอด

"มันเย็นหมดแล้ว ผมจะไปอุ่นในครัวให้คุณ" ยวี่จิ้นเหวินพูด

หนานซ่ง "ไม่ต้อง มันยังอุ่นอยู่เลย"

เธอใช้มือซ้ายเพื่อจะแบ่งมันออก ไม่มีส้อม เมื่อเห็นว่าเธอกำลังจะใช้มือซ้ายที่บาดเจ็บ ยวี่จิ้นเหวินก็รีบหยุดเธอ "ที่รัก เอามาเดี๋ยวผมทำเอง!"

เขากลัวเธอมากจึงหยิบจานขึ้นมาทำก๋วยเตี๋ยวหลอดให้เธอและป้อนให้เธอ

ภายใต้การเลี้ยงดูของแฟนหนุ่ม หนานซ่งทำหน้าที่เป็นหนูแฮมสเตอร์ตัวน้อยของเธอ อ้าปากของเธอและหยิบม้วนข้าวมากินให้หมด

"ค่อยๆกิน ระวังสำลัก"

ยวี่จิ้นเหวินรู้สึกว่าหนานซ่งรู้สึกผ่อนคลายมากขึ้นเรื่อยๆหลังจากที่ได้อยู่กับเขา ในอดีตเขายังคงรักษาการออกแบบที่เหมือนสุภาพสตรีของทุกคนและเขามักจะกินเป็นชิ้นเล็กๆ

ตอนนี้ค่อยๆปล่อยวาง และก็กินคำโตๆ ปากของเธอโปนเหมือนหนูแฮมสเตอร์ และเธอก็พอใจเมื่อได้กิน

แค่ดูก็ทำให้คนอื่นอยากกินแล้ว

เมื่อยวี่จิ้นเหวินเห็นว่าเธอกินข้าวอย่างมีความสุขก็ยิ่งทำให้เขามีความสุข

—

ตอนอาบน้ำ หนานซ่งยกมือขึ้นอย่างตรงไปตรงมา ยวี่จิ้นเหวินถือหัวฝักบัวไว้ในมือข้างหนึ่งและปรับอุณหภูมิของน้ำและการไหลของน้ำที่เหมาะสมสำหรับเธอ อีกมือหนึ่งถือลูกบอลอาบน้ำและป้ายโฟมบนร่างกายของเธอ เนื่องจากกลัวว่าจะทำร้ายเธอ การเคลื่อนไหวจึงเบาราวกับตุ๊กตากระเบื้องที่เปราะบาง

ถึงอย่างนั้น เขาก็พยายามกลั้นไว้

เพราะตุ๊กตากระเบื้องบางตัวกำลังกะพริบตาคู่ใหญ่ที่มีน้ำตาจ้องมาที่เขา

"ยังจะมองผมแบบนี้อีกเหรอ"

เสียงของยวี่จิ้นเหวินเป็นลมออกมา และเขารู้สึกว่าคอของเขาร้อนกว่าอุณหภูมิของน้ำ

หนานซ่งพูดอย่างมั่นใจ "มองคุณแล้วไงเหรอ? หล่อขนาดนี้ให้คนอื่นมองไม่ได้เหรอ?"

"......."

ยวี่จิ้นเหวินยืนตัวตรง และปกคลุมไปด้วยหมอก ตอนนี้พวกเขาสองคนกำลังยุ่งเหยิง ใบหน้าของพวกเขาเบลอ มีเพียงดวงตาของพวกเขาเท่านั้นที่เป็นสีดำและขาว

ความจริงใจ

หนานซ่งพูดคำหนึ่งและยวี่จิ้นเหวินรู้ว่าเธอทำโดยเจตนา