สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 66

ยวี่จิ้นเหวินออกจากร้านขายวัตถุดิบญี่ปุ่นแล้วก็กลับไปยังซุ่ยอวินบาร์ในทันที

เหอจ้าวมองรถของหนานซ่งค่อย ๆ แล่นออกไปไกลเรื่อย ๆ เลยถามขึ้น "บอสยวี่ พวกเราไม่ตามไปเหรอครับ?"

"ไม่ต้อง" ยวี่จิ้นเหวินรู้สึกว่าถ้าทำแบบนี้ต่อไปตัวเองคงจะได้เป็นสตอล์กเกอร์จริง ๆ แน่ "ให้คนที่นายจ้างไว้ตามไปก็พอ"

เขาหงุดหงิดเล็กน้อย จึงเปิดกระจกลงมาครึ่งหนึ่ง จากนั้นก็จุดบุหรี่ขึ้น จุดสีแดงที่เกิดจากการเผาไหม้ติด ๆ ดับ ๆ ยวี่จิ้นเหวินสูบบุหรี่อย่างไม่รีบร้อน ตรงหน้าเขาคือภาพที่หนานซ่งกำลังโอบคอของไป๋ลู่ยวี๋เพื่อถ่ายภาพกับเขา

แต่ก่อนเธอนั้นไม่ชอบการถ่ายรูป ถึงขนาดที่ว่าไม่เคยทิ้งรูปของตัวเองให้เขาดูต่างหน้าสักใบ นอกจากรูปบนทะเบียนสมรส พวกเขาทั้งสองคนก็ไม่เคยถ่ายรูปคู่กันมาก่อน

แต่พออยู่ต่อหน้าไป๋ลู่ยวี๋ หนานซ่งมักจะเข้าไปอยู่ใกล้ ต่อให้เป็นเพื่อนที่โตมาด้วยกันตั้งแต่เด็ก ก็คงจะไม่มีทางสนิทสนมกันขนาดนี้หรอก

ยิ่งเป็นแบบนี้ ในใจของยวี่จิ้นเหวินก็ยิ่งหึง ความหึงหวงของเขามันพอกพูนขึ้นเรื่อย ๆ

เสียงโทรศัพท์ของเขาดังขึ้น เป็นเบอร์แปลก มันขึ้นว่าโทรมาจากเมืองเป่ย

เขารับสาย น้ำเสียงทุ้มต่ำแหบแห้ง "ฮัลโหล ใครครับ?"

"พี่จิ้น~"

โจ๋เซวียนพอได้เริ่มพูด น้ำเสียงของเธอก็ดูเหมือนคนที่กำลังจะร้องไห้ เธอเอามือปิดปากทำเหมือนน้ำตาจะไหล หลายวันมานี้เธอโทรหาเขาไม่รู้กี่สายต่อกี่สาย แต่ว่าโดนเขากดวางสายใส่ทุกครั้ง หลัง ๆ เขาก็บล็อกเบอร์ของเธอไปเลย เลยทำได้แค่ลองใช้เบอร์อื่นโทรไป ไม่นึกเลยว่าจะโทรติด!

ได้ยินเสียงของโจ๋เซวียน ใบหน้าของยวี่จิ้นเหวินไม่ได้มีสีหน้าดีใจเลยแม้แต่น้อย เขาถามขึ้นอย่างเย็นชา "อ๋อ เป็นเธอนี่เอง มีเรื่องอะไร?"

น้ำเสียงที่ทั้งเย็นชาทั้งห่างเหินแบบนี้ ทำให้หัวใจของโจ๋เซวียนบีบรัด เหมือนกับว่าเขานั้นไม่รู้จักกับเธออย่างไรอย่างนั้น

"พี่จิ้น พี่ยังโกรธเซวียนอยู่เหรอคะ?"

โจ๋เซวียนถามขึ้นอย่างระมัดระวัง จากนั้นก็รีบสารภาพออกมา "ขอโทษค่ะ ขอโทษจริง ๆ ค่ะ เป็นความผิดของเซวียนทั้งหมดเลย! แต่ก่อนเซวียนทั้งโง่ทั้งใสซื่อ ถึงได้โดนผู้ชายคนอื่นหลอก แต่ว่าเซวียนรู้ตัวแล้ว เซวียนอยากจะอยู่กับพี่ไปตลอดชีวิต!"

"โจ๋เซวียนอะไรที่ควรพูด ฉันก็พูดไปหมดแล้ว ต่อไปไม่ต้องโทรมาหาฉันอีกแล้ว"

ยวี่จิ้นเหวินขอโทษแต่ไม่ได้รู้สึกผิดแม้แต่น้อย ไม่ว่าเธอนั้นจะโง่หรือใสซื่อจริง ๆ หรือว่าจะแกล้งโง่แกล้งทำตัวใสซื่อ เรื่องพวกนี้ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับเขาอีกแล้ว

เธอเล่นสนุกจนพอแล้ว อยากจะหาใครสักคนดี ๆ ที่มีความรับผิดชอบมาเลี้ยงเธอต่อ เรื่องนี้ไม่มีอะไรที่จะต้องไปว่าเธอ แต่ว่าเขานั้นไม่ใช่คนดี ๆ

ในตอนที่รู้ว่าเธอนั้นวางแผนจะใช้โรคที่ไม่อาจรักษาได้มาหลอกเขา เขาก็ตัดใจจากเธอทันที ความรู้สึกดี ๆ ที่เคยมีให้กันในช่วงเวลาที่ผ่านมาหายไปหมดสิ้น ที่จริงเขาก็เป็นคนที่ไร้ความเมตตาคนหนึ่ง

เห็นว่าเขากำลังจะวางสาย โจ๋เซวียนก็รีบพูดออกมา: "พี่จิ้น พี่จิ้น เซวียนเข้าใจ เซวียนขอโทษพี่จริง ๆ เซวียนหลอกพี่ แต่ว่า แต่ว่าลู่หนานซ่ง เธอเองก็หลอกพี่เหมือนกัน! เธอไม่ใช่ผู้หญิงที่มาจากชนบท เธอคือลูกสาวคนโตที่ตายไปแล้วของบริษัทตระกูลหนาน!"

เรื่องนี้ โจ๋เซวียนก็เพิ่งจะได้รู้เมื่อไม่นานมานี้เอง

ตอนแรกที่ยวี่จิ้นเหวินไม่สนใจเธอ เธอก็ยังไม่ได้ร้อนใจเท่าไหร่ เธอก็แค่คิดว่าเขานั้นกำลังโกรธเธอ รอเขาใจเย็นลงแล้วก็กลับมาดีกันแล้ว ยวี่จิ้นเหวินรักเธอมาตั้งหลายปี ไม่มีทางที่พอพูดว่าเลิกก็จะเลิกรักได้ในทันทีหรอก

หลังจากนั้นเธอโทรหายวี่จิ้นเหวิน ไม่ว่ายังไงเขาก็ไม่ยอมรับสาย เธอเลยตัดสินใจไปหาเขาที่ยวี่กรุ๊ป พวกผู้ช่วยของเขาดักทางเอาไว้ บอกไม่ว่าใครก็ห้ามเข้าไปรบกวนยวี่จิ้นเหวินทั้งนั้น หลังจากนั้นเธอก็เลยไปหาเขาที่คฤหาสน์ เธอค่อนข้างที่จะสนิทกับพ่อบ้าน แต่พ่อบ้านบอกเธอว่าคุณผู้ชายนั้นเดินทางไปเมืองหนานแล้ว