ตอนที่ถูกจูบนั้น จี้อวิ๋นยังเกิดมโนในใจ คิดว่าทนายเฉิงของเขาคงเห็นแก่ที่เขาจงใจ ‘ตั้งใจแต่งตัว’ แล้วปล่อยเขาไปสักครั้ง เขาแค่ปล่อยฉันไปแป๊บเดียวเท่านั้น ใครจะไปคิดว่าจะถูกเขาจับได้ล่ะ?
จี้อวิ๋นก็รู้สึกงุนงงเช่นกัน หลังจากเขาคบกับเฉิงเซี่ยน ก็เหมือนกวนอูพ่ายแพ้ให้กับเมืองไป่——เสียเปรียบทุกอย่าง
แต่ทุกครั้งที่เขาไม่ระวังทำอะไรบางอย่าง “แย่ๆ” ออกไป ก็จะไปละเมิดเฉิงเซี่ยน และเป็นไปได้สูงว่าจะถูกเขาจับได้
และเขามักจะใช้วิธีเรียบง่ายและหยาบๆ ให้เขา ‘เข้าเรียน’ ให้เขาได้รับการสั่งสอนเต็มที่
ตอนนี้เขาเชื่อฟังขึ้นมากแล้ว แน่นอนว่าบางครั้งก็จะเอาอกเอาใจบ้าง เห็นพี่เฉิงหึงก็ไม่แย่เหมือนกัน
จี้อวิ๋นยิ้มชั่วร้าย รู้สึกได้ถึงฝ่ามือใหญ่ข้างหนึ่งสัมผัสเอวเขา
เขาขยับเอว ให้สอดคล้องกับการเคลื่อนไหวของเขา
เข็มขัดกระโปรงทรงAถูกปลดออก วินาทีต่อมา ข้อมือเขาก็ถูกมัดผูกไว้กับหัวเตียง
“พี่เฉิง……”
เห็นเฉิงเซี่ยนที่ลุกพรวดขึ้นมา จี้อวิ๋นก็ตะลึง มองเขาด้วยใบหน้างุนงง
เฉิงเซี่ยนลงจากเตียง ควักบุหรี่ออกมาหนึ่งมวน จุดให้ตัวเอง เปิดม่านเล็กน้อย หันหลังให้เตียงยืนสูบบุหรี่ริมหน้าต่างเงียบๆ
จี้อวิ๋นขยับตัว หันศีรษะไปมองแผ่นหลังเฉิงเซี่ยน
เขาเหมือนกล้วยที่โดนปอกเปลือก เหลือแค่เนื้อ แต่เขายังไม่ถูกกิน ก็ปล่อยเขาให้แห้งในอากาศแบบนี้เหรอ?
เทียบกับจี้อวิ๋น เสื้อผ้าเฉิงเซี่ยนยังสวมบนร่างกายไม่บุบสลาย เสื้อเชิ้ตสีดำ กางเกงขายาวสีดำ ทั้งร่างเปล่งออร่าเข้มงวดและไม่ให้คนเข้าใกล้ เหมือนตอนที่พบเขาครั้งแรกเลย แต่เขากล้ากระตุกหนวดเสือ
แต่ในวันนี้ จี้อวิ๋นกลับค่อนข้างขี้ขลาด
จากแผ่นหลังเขามองออกได้ว่า เฉิงเซี่ยนอารมณ์ไม่ดี เขากำลังโกรธ
ถึงแม้เฉิงเซี่ยนเป็นคนที่เคร่งขรึม แต่จริงๆ แล้วเป็นคนที่อารมณ์ดีมาก ปกติไม่ค่อยโกรธ เวลาโกรธครั้งหนึ่งก็จะทำให้จี้อวิ๋นกลัว
จี้อวิ๋นนอนบนเตียง ในใจเต้นตึกตักๆ ถึงขนาดกลืนน้ำลายด้วย
ในเวลานี้เขาถึงรู้ว่า เกรงว่าจะไปแตะโดนเกล็ดมังกรพี่เฉิงเข้าแล้วจริงๆ ที่วันนี้เขาชมว่าดวงตาฟู่ยวี่สวย? หรือที่เขาพุ่งเข้าหาอ้อมแขนหลินเจวี๋ยกันนะที่ทำให้เฉิงเซี่ยนไม่พอใจ? คิดว่าคงไม่มีแค่เรื่องพวกนี้ ช่วงนี้เขาโดนเอาอกเอาใจจนหยิ่งจริงๆ ก็เลยทำอะไรบางอย่างที่……
“สามี……”
จี้อวิ๋นตระหนักได้ถึงความผิดพลาดตัวเอง รู้ว่าคืนนี้ใช้มุกตลกไม่ได้ผลแล้ว รีบมุ่งมั่นทำทัศนคติให้ดี
เมื่อเรียกว่าสามี ก็เรียกอย่างขี้อายและหลงใหล และทำให้เฉิงเซี่ยนหันตัวมาได้สำเร็จ
เห็นเขาหันตัวมา จี้อวิ๋นก็รีบเดินไปหาเขา แต่น่าเสียดายข้อมือถูกมัดเอาไว้ ขยับได้ไม่ไกล ได้แค่จ้องมองเฉิงเซี่ยนอย่างอ่อนแรง อ้าปากเริ่มยอมรับผิด “ฉันผิดไปแล้ว ฉันรู้ว่าฉันผิดไปมาก พี่ตีฉันด่าฉันก็ได้ แต่อย่าเมินฉันเลยนะสามี”
พูดถึงด้านหลัง เจ้าหญิงน้อยจี้อวิ๋นก็น้อยใจ เสียงสะอื้นเล็กน้อย
เฉิงเซี่ยนถอดแว่นออกแล้ว ดวงตาดำสนิทมองเด็กน้อยที่น้อยใจอยู่บนเตียงอย่างเงียบๆ ในใจก็ขำ
เขาอยากปล่อยให้แห้งจริงๆ แต่ไม่อยากทำจี้อวิ๋น กลัวว่าตัวเองจะจะทำเจ้าหญิงน้อยของเขาบาดเจ็บตอนที่เขาเกิดอารมณ์ตื่นเต้น
ก็เลยสูบบุหรี่ เพื่อให้ตัวเองสงบสติอารมณ์
ไม่คิดว่า จะเกิดผลลัพธ์อีกอย่างหนึ่ง
ทนายเฉิงผู้มีเล่ห์เหลี่ยมมองเขาเงียบๆ แล้วพูดขึ้นเรียบๆ “เธอผิดตรงไหน?”
คราวนี้ไม่ต้องให้เฉิงเซี่ยน ‘ลงโทษ’ เอง จี้อวิ๋นสารภาพความผิดของตัวเองเป็นอย่างดี “ฉันไม่ควรชมดวงตาคนอื่นว่าสวยต่อหน้าพี่ ไม่ควรเห็นคุณอาหลินเจวี๋ยแล้วภูมิใจจนลืมภาพลักษณ์ แถมยังกระโดดเข้าหาเขาอีก ถึงเขาจะเป็นผู้ใหญ่ แต่เขาก็เป็นผู้ชาย……แล้วช่วงนี้ฉันก็ไม่ค่อยเชื่อฟังด้วย ทำทุกอย่างตามใจตัวเองเพราะพี่เอาใจฉัน ฉันไม่กล้าแล้ว สามีให้อภัยฉันเถอะ~~~”
ตอนจี้อวิ๋นโกรธเป็นอีกท่าหนึ่ง ตอนออดอ้อนน่ารักก็เป็นอีกท่าหนึ่ง
ได้ยินเสียงเขายอมรับผิดและขอความเมตตาอย่างนุ่มนวล เฉิงเซี่ยนก็ทนไม่ไหว เดินไปจูบเขาอย่างรุนแรง
และจับเขาไว้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สอนรักอดีตภรรยา
ทำไมตั้งแต่บทที่ 57 ขึ้นไปมี 4-5 บรรทัดตอนสั้นๆล่ะ...
แอด..ช่วยกลับมาลงต่อหน่อยจ้า .อย่าเทกันแบบนี้😄😄...
1...
1...
พี่ยวี่..ตายจริงไหม.ใครเป็นพระเอกอ่ะ😂😂...
สนุกมาก.....
นางเอกไม่น่าให้อภัยนะ เพราะผู้ชายใจดำ ดูแลมาตั้งสามปี ไม่เคยทำดีด้วยแล้วจู่ๆก็ทิ้ง นี่ถ้าไม่ถูกเปิดโปง เขาก็จะแต่งกับนังโจ๋...
น่าจะตอบโต้ด้วยการขุดประวัติมาประจานนังโจ๋นะ...
เนื้อเรื่องมี3-4ประโยค...เหมือนติดเหรียญ😂😂😂...