สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 827

กลิ่นแบบนี้รู้สึกคุ้นเคยเป็นอย่างมาก

การฝึกซ้อมหลายปีทำให้การได้ยินการได้กลิ่นของฟู่ยวี่เฉียบคมกว่าคนปกติทั่วไป ในทันทีที่เขาได้กลิ่นหอม เขาก็ระดมความทรงจำในสมองได้อย่างรวดเร็ว จากนั้นก็ล็อกภาพในความทรงจำ ที่โรงยิมเทควันโด เขาถูกผู้หญิงคนหนึ่งเดินเฉียดไหล่

ตอนนั้นกลิ่นหอมแบบนี้ทำให้เขาตกอยู่ในภวังค์ และผู้หญิงคนนั้นก็ใช้ช่วงเวลานี้โจมตีเขา

เขาได้รับบาดเจ็บที่ขาโดยตรง ภายหลังไปรักษาตัวที่คลินิกแพทย์แผนจีนซูฉือ ซูยินเข้ากระดูกให้เขา เกือบจะทำให้เขาตาย

รสชาติของความเจ็บปวดแพร่กระจายในทันที และก็ทำให้ฟู่ยวี่จำคนตรงหน้าได้

“ซ่งซี!”

ฟู่ยวี่ใช้สติปัญญาทั้งหมดของร่างกาย จากนั้นก็ก้าวถอยหลังโดยสัญชาตญาณ

เขารู้ว่ากลิ่นหอมบนร่างกายของซ่งซีไม่ปกติ กลิ่นหอมในวันนี้เข้มข้นกว่าวันนั้นสามเท่า ไม่ใช่แค่เขา ผู้ชายข้างตัวซ่งซีท่าทางก็เปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม สายตามองไปทางซ่งซี สายตาแบบนั้นราวกับหมาป่าเห็นเนื้อ ร่างกายก็ขยับเข้าไป…

ซ่งซีคิดไม่ถึงว่าเธอสวมใส่หน้ากาก ฟู่ยวี่จะจำเธอได้เร็วขนาดนี้ ดูท่าทางเธอจะทิ้งความประทับใจไว้ให้เขาไม่น้อย

เธอยิ้มมุมปากอย่างพึงพอใจ ในเมื่อ เขาคือผู้ชายที่เจอผู้หญิงมามากมาย พวกเขาเคยเจอกันเพียงแค่ครั้งเดียว เขาก็สามารถจำตัวเองได้อย่างแม่นยำ แถมยังเรียกชื่อของตัวเอง แสดงว่าเธอคือผู้หญิงในหมู่ผู้หญิง มีความได้เปรียบในหมู่ผู้หญิง

วันนี้ซ่งซีใช้ยาเยอะกว่าปกติสองเท่า เมื่อเห็นว่าผู้ชายรอบ ๆ ตัวเธอเข้ามาใกล้เหมือนกับหมาป่าหิวเนื้อ เธอก็รู้แล้วว่าอยู่ที่นี่นานไม่ได้

ในตอนที่ฟู่ยวี่ก้าวถอยหลัง เธอกลับเดินหน้าเข้าไป แล้วเอนตัวพูดข้างหูเขา: “อยากให้ซูยินมีชีวิตอยู่ ก็ไปกับฉัน”

สมองที่สับสนวุ่นวายของฟู่ยวี่ ในตอนที่ได้ยินชื่อของซูยิน ก็ได้สติขึ้นมา

เขาจ้องมองซ่งซี ดวงตาสีพีชของเขาก็เฉียบคมขึ้นมาในทันที

ไม่ไกลนัก มีเงาสีฟ้าแวบผ่านไปต่อหน้า เขาเงยหน้าขึ้นทันที แล้วเห็นคนในชุดสีดำแบกผู้หญิงคนหนึ่งออกไป

เด็กหญิงสวมเดรสกระโปรงสายเดี่ยวสีฟ้า ผมดำหนาสยาย เธอถูกพาดไว้บนบ่าของคนชุดดำ แขนของเธอห้อยลงมา เชือกสีดำที่ข้อมือทำให้ฟู่ยวี่ถลึงตาโตในทันที ซูยินเคยชินที่เอายางมัดผมสีดำสวมไว้ที่ข้อมือ

พวกเขาลักพาตัวยินยินจริง ๆ ด้วย!

สายตาเย็นเยือกของฟู่ยวี่ภายใต้หน้ากากมองไป

มือที่อยู่ข้างลำตัวค่อย ๆ กำแน่น เขามองไปทางซ่งซี แล้วยิ้มให้เธอ

“ได้สิ ฉันไปกับเธอ”

ทันทีที่เขาพูดจบ เขาก็ผลักซ่งซีไปด้านหลัง ซ่งซีไม่ทันระวัง เธอตกไปอยู่ในอ้อมแขนของชายคนหนึ่ง

ชายคนนั้นกอดซ่งซี เมื่อได้กลิ่นหอมบนตัวของเธอ ก็เริ่มหายใจหอบอย่างแรง เขาฝังหน้าลงที่ลำคอของเธอแล้วแทะเล็มเธอ และกัดเธออย่างแรง ซ่งซีเจ็บจนขมวดคิ้ว เมื่อเงยหน้าขึ้น ฟู่ยวี่เหมือนกับเสือชีตาห์ในยามค่ำคืน วิ่งตามไปทางที่ซูยินถูกลักพาตัวไปอย่างรวดเร็ว ในไม่ช้าเขาก็หายไปต่อหน้าเธอ ซ่งซีกัดฟันอย่างขมขื่น คิดไม่ถึงว่าฟู่ยวี่ดมกลิ่นบนตัวของเธอแล้วสามารถถอนตัวออกมาได้ ไม่รู้ว่าวันนี้ “เสน่ห์” ของเธอไม่มากพอ หรือว่าตอนนี้เขามีความพัฒนาที่สามารถต้านทานไว้ได้?

ชายหนุ่มยังคงกัดและลูบคลำไปทั่วตัวของเธอ ซ่งซีรู้สึกรำคาญเป็นอย่างมาก เธอแทงศอกเข้าที่ซี่โครงของชายหนุ่ม เขาเจ็บจนร้องครางแล้วโค้งตัวลงด้วยความเจ็บปวด ซ่งซีกำลังจะก้าวไปข้างหน้า ผู้ชายที่อยู่ข้าง ๆ ก็พากันล้อมเข้ามา แต่ละคนสีหน้าหื่นกระหาย

ซ่งซีหัวใจเย็นชา เธอไม่เสียดายที่ทำร้ายร่างกายตัวเอง กินยาเข้าไปมากกว่าปกติสองเท่า แต่ไม่ใช่เพื่อให้พวกเขาเอาเปรียบ!

เธอผิวปาก แม้ภายใต้เสียงเพลงการผิวปากนี้ก็เสียงแหลมแสบหู ในไม่ช้ากลุ่มชายหนุ่มที่ย้อมผมสีเขียวเดินล้อมรอบเข้ามา แล้วลากผู้ชายที่ล้อมซ่งซีออกไป แขกเหรื่อที่สวมใส่หน้ากากยังคงเต้นรำยักย้ายส่ายหัวอยู่ที่ลานเต้นรำ หมกมุ่นอยู่ในแสงสี พวกเขาไม่รู้เลยว่ารอบด้านเกิดอะไรขึ้น ไม่ใช่ว่าพวกเขามึนเมาเกินไป เพียงแต่เครื่องดื่มและเหล้าที่พวกเขาดื่มมีของอย่างอื่นเพิ่มเข้าไป

ซูยินเมื่อเห็นแก้วก็รู้ว่าเครื่องดื่มไม่ปกติ กำลังอยากจะเตือนฟู่ยวี่ว่าอย่าดื่ม แต่เมื่อหันหน้าไปก็ไม่พบเงาของฟู่ยวี่แล้ว

เมื่อรู้สึกเจ็บที่หลังคอ ก็หน้ามืดเป็นลมไป

ในตอนนี้ ฟู่ยวี่กำลังไล่ตามชายชุดดำอยู่ด้านหลัง ระหว่างทางเขาโทรหายยี่จิ้มเหยิน