สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 829

เจี่ยงฟานเป็นหนึ่งในแฟนหนุ่มของซ่งซี

เธอมีแฟนมาเยอะมาก จนจำไม่ได้แล้วว่าเจี่ยงฟานคือแฟนคนที่เท่าไหร่ของเธอ แน่นอนว่ามันไม่สำคัญ

เจี่ยงฟานถูกเธอสั่งคนไปจัดการ เขาไม่ใช่ผู้ชายคนแรกที่เธอฆ่า และแน่นอนว่าเขาไม่ใช่คนสุดท้าย

เหตุผลที่เธอเข้าหาเขาในตอนแรก ก็เพื่อจะหลอกใช้เขา การตายของเขาเป็นส่วนหนึ่งของแผนการของเธอ ดังนั้นตอนที่ส่งคนไปฆ่าเขา เธอไม่รู้สึกลังเลใจใด ๆ เธอใช้ชีวิตอยู่บนคมมีด เห็นเลือดมาเยอะ เธอไร้ความรู้สึกตั้งนานแล้ว ก็แค่เสียหมากไปหมากหนึ่งแค่นั้น

ไม่มีอะไรน่าเสียดาย

แต่ไม่รู้ว่าทำไม หลังจากที่เจี่ยงฟานตาย กลับกลายเป็นฝันร้ายของเธอ เธอมักจะฝันเห็นเขา

หลังตื่นจากความฝัน ในใจรู้สึกเจ็บแปลบ

เธอนึกถึงช่วงเวลาแห่งความสุขตอนที่เธออยู่กับเจี่ยงฟานบ่อย ๆ เขาดีกับเธอ รายละเอียดทุกอย่างเธอจำได้อย่างชัดเจน

เป็นแค่การแสดง แค่รักจอมปลอม แต่ทำไมจำมันได้ชัดเจนขนาดนั้น ทำไมเขาถึงได้อ่อนโยนกับเธอขนาดนั้น รอยยิ้มของเธอทำไมถึงได้อ่อนหวานขนาดนั้น…ทุกอย่างดูปลอมเกินไป ปลอมจนเหมือนว่าแค่ฝันไป แต่เมื่อตื่นขึ้นกลับรู้สึกซาบซึ้ง

แม้กระทั่งบางครั้งมีอะไรกับผู้ชายอื่น ใบหน้าของเจี่ยงฟานก็ปรากฏตรงหน้าเธอ

นี่มันน่าเหลวไหลเกินไป

บางทีอาจเป็นเพราะ คนอื่นดีกับเธอก็เพื่อหลอกใช้เธอหรือปรารถนาในตัวเธอ แต่ที่เจี่ยงฟานดีกับเธอ คือดีจริง ๆ

เขาอยากจะแต่งงานกับเธอด้วยซ้ำ

ผู้ชายโง่คนนั้น อยากจะแต่งงานกับเธอ!

ซ่งซีแอบจับมือฝ่ามือ ฝ่ามือเย็นเฉียบ เธอกินยาไปเยอะขนาดนั้น ตอนนี้น่าจะรู้สึกร้อนมากถึงจะถูก

เธอเงยหน้าขึ้นมองฟู่ยวี่ ต้องโทษเขา อยู่ดี ๆ พูดถึงเจี่ยงฟานทำไม!

ซ่งซียิ้มเย็นเยือก “รีบร้อนอะไร หนานซ่งหนีเงื้อมมือของฉันไม่พ้น จับพวกคุณได้ หนานซ่งยังจะไกลแค่เอื้อมเหรอ?”

ฟู่ยวี่เห็นสีหน้าที่เปลี่ยนไปของซ่งซีอย่างเห็นได้ชัด ในตอนที่พูดถึงเจี่ยงฟาน เธอไม่ปกติอย่างเห็นได้ชัด และก็ไม่ยอมพูดถึงเจี่ยงฟาน แสดงว่า การตายของเจี่ยงฟานไม่ใช่ว่าไม่ทิ้งรอยแผลเป็นไว้ในใจเธอ คนเราเมื่อมีความอ่อนแอ ก็แสดงว่ามีจุดอ่อน

“อ้อ เธออยากจะใช้พวกเราล่อหนานซ่งออกมา?”

ฟู่ยวี่พูดคุยกับซ่งซีต่อ “เฮ้ เธอบอกกันตั้งแต่แรกก็ได้

นี่เป็นเรื่องระหว่างเธอกับหนานซ่ง ไม่เกี่ยวกับพวกเรา พวกเราให้ความร่วมมืออย่างดีแน่ เธอไม่จำเป็นต้องทำศึกใหญ่ขนาดนี้ ทำให้ฉันตกใจแทบแย่… เอาอย่างนี้ เธอแกะเชือกให้ฉันก่อน พวกเราค่อยๆ คุยกัน”

ซ่งซีเห็นรอยยิ้มไร้เดียงสาของฟู่ยวี่ รู้สึกว่าผู้ชายคนนี้สามารถปรับตัวเข้าได้กับทุกสถานการณ์ เหมือนกับเหวยเสี่ยวเป่าในเรื่อง “The Legend of the Deer”

พ่อพวงมาลัยเสเพลไปเรื่อย ไม่เป็นการเป็นงาน แต่กลับเป็นที่ชื่นชอบของเด็กผู้หญิง

เธอนั่งไหล่ตกอยู่ที่ขอบเตียง เดรสส่ายเดี่ยว “หลุดลง” พอดี “คุณชายฟู่ อยากจะคุยอะไรกับฉัน?”

นี่เป็นการบอกใบ้ที่ชัดเจนเป็นอย่างมาก

ฟู่ยวี่รู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ได้ร่านธรรมดา ๆ กลิ่นหอมบนตัวของเธอก็ทำให้แทบจะทนไม่ไหว เขาพยายามอย่างมากที่ใช้การพูดคุยเบี่ยงเบนความสนใจของตัวเอง พยายามรักษาตัวเองให้พ้นจากการรบกวนของกลิ่นนี้ บอดี้การ์ดที่อยู่ด้านข้างพวกนั้นมองดูจนเหงื่อไหลออกมาแล้ว น่าจะเป็นเพราะบีบบังคับตัวเองไว้ คุณชายฟู่เคยไปสถานบริการ รู้ว่าผู้หญิงพวกนี้ใช้กลิ่นหอมแบบนี้ทาตัว

แต่กลิ่นหอมที่รุนแรงขนาดนี้บนตัวซ่งซี หาเจอได้ยาก เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอทาอะไรกันแน่