สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 890

เมื่อเห็นฟู่จื่อลงบันไดมาเพียงลำพัง ซูรุ่ยก็รู้สึกประหม่าทันที

เขาพยายามทำให้ดีที่สุดเพื่อให้ดูสงบ แต่ดวงตาของเขาจับจ้องอยู่ที่นาฬิกา หลังจากห้านาที เขาก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป เขาลืมตาขึ้นและมองขึ้นไปชั้นบนด้วยแสงเย็นวาบจากดวงตาของเขา สัตว์ร้ายตัวน้อยนั่นต้องทำอะไรแน่!

ซูรุ่ยกำลังเตรียมจะขึ้นไปชั้นบนเพื่อทุบประตู พอดีกับที่ฟู่ยวี่พาซูยินลงมา

ใบหน้าของทั้งสองค่อนข้างเป็นธรรมชาติ

ซูรุ่ยมองดูสิ่งนี้ และในที่สุดก็ระงับหัวใจที่ต้องการจะฆ่าคน

ลั่วจวินหังดูเหมือนจะมองผ่านจิตใจของซูรุ่ยออกและตบไหล่ของเขา “ใจเย็นๆ”

จู่ๆ ซูรุ่ยก็รู้สึกถึงความผันผวนของชีวิต ฉันจะไปทำอะไรได้ นอกจากสงบ

หลังได้รับการเตือนจากฟู่จื่อ สีหน้าของฟู่ยวี่ไม่ได้ดูน่าเกลียดนักหลังจากที่เขาลงมา เขาก็พบว่าเขาเคยอยู่คนเดียวในครอบครัวตระกูลหนาน แต่ตอนนี้มีผู้ช่วยเป็นฟู่จื่ออย่างน้อยก็มีคนของเขา

ในตอนเย็น ครอบครัวรวมตัวกันเพื่อทานอาหารเย็น พูดคุยกันถึงงานแต่งงานครั้งต่อไปในคราวเดียว

ตอนนี้เฮ่อเสี่ยวเหวินกำลังตั้งท้องลูกอยู่ เธอจึงต้องจัดงานแต่งงานก่อนที่ท้องเธอจะโตไปกว่านี้ พวกเขากลับไปที่บ้านตระกูลเฮ่อก่อน พ่อแม่เฮ่อมีความสุขมากเมื่อรู้ว่าเธอท้องและวางแผนที่จะ ' แต่งงานใหม่' โดยบอกว่าต้องขอสินสอดทองหมั้นให้พอ แต่เฮ่อเสี่ยวเหวินยิ้มและพูดว่า: "ไม่จำเป็นต้องมีสินสอดทองหมั้นแค่จัดงานก็เพียงพอแล้ว"

ชายชราทั้งสองตกตะลึงครู่หนึ่ง

เฮ่อเสี่ยวเหวินแต่งงานและหย่าสามครั้ง ซึ่งนำผลประโยชน์มหาศาลมาสู่ตระกูลเฮ่อ แต่สิ่งที่เธอได้รับคือรูปลักษณ์ที่สดใสและสวยงามในสายตาของคนอื่น ๆ เธอเป็นหญิงสาวและภรรยาที่เป็นทางการเท่านั้น เธอรู้ว่าเธอไม่มีอะไรจริงๆ

เพียงแต่ในตอนนั้น เธอไม่ได้รู้ถึงความสำคัญของเงิน และไม่รู้ว่าคุณค่าที่แท้จริงของเธอคืออะไร เธอเป็นเครื่องมือของตระกูลเฮ่อและเธอก็ยอมแพ้ในตัวเองและถือว่าตัวเองเป็น เครื่องมือที่ไร้อารมณ์

แต่ตอนนี้ เธอต้องเผชิญการถูกว่าร้ายในสังคมหลายครั้ง และมีสติมากขึ้น รู้ว่าอะไรควรและอะไรไม่ควร

ในอดีต เธอไม่ค่อยต่อสู้เพื่ออะไรหรือเพื่อตัวเอง นับประสาอะไรกับคำว่า 'สามี'

แต่ตอนนี้ ความคิดของเธอ ต่างออกไป เนื่องจากเธอมีค่า เธอจึงต้องแลกเปลี่ยนสิ่งที่มีค่าเท่ากัน

เฮ่อเสี่ยวเหวินไม่สวมหน้าปลาตายเหมือนเมื่อก่อน แต่ยิ้มและต่อรองกับพ่อและแม่เลี้ยงของเธอ หารือเรื่องสินสอดทองหมั้นของเธอเอง อย่างไรก็ตาม ตราบใดที่หวังผิงอยู่ข้างเธอ พวกเขาไม่กล้าทำอะไรเธอ .

จิ้งจอกจอมพลังจอมปลอม ไม่ใช่แค่แม่เลี้ยงเท่านั้นที่ทำได้ เธอก็ทำได้

ในช่วงเวลาวิกฤติ เฮ่อเสี่ยวเหวินแอบจับมือหวังผิง และหวังผิงเหลือบมองที่พ่อของเฮ่อและแม่เฮ่อ

ดวงตาของเขาสงบ แต่เขามักจะให้ความรู้สึกที่น่ากลัว

พ่อเขาถึงวัยเกษียณและเขาไม่ค่อยมีประโยชน์ ตราบใดที่เขาสามารถเกษียณได้อย่างปลอดภัยและราบรื่นแม้ว่าจะเป็นพรของพระเจ้าที่จะค่อยๆผลัดกันถึงเวลาที่พวกเขาจะต้องพึ่งพาหวังผิง

ใครจะไปกล้าทำอะไรเฮ่อเสี่ยวเหวิน?

ตราบใดที่คำขอของเธอไม่มากเกินไป พวกเขาจะเห็นด้วยมากที่สุด

หวังผิงและเฮ่อเสี่ยวเหวินคุยกันว่าทุกอย่างในงานแต่งงานควรจะเรียบง่าย ลั่วอินกลัวว่าเฮ่อเสี่ยวเหวินน้อยใจ แต่เฮ่อเสี่ยวเหวินยิ้มและกล่าวว่า “ไม่เป็นไร กระบวนการแต่งงานนั้นซับซ้อนและยุ่งยาก ฉัน ไม่อยากยุ่งยาก แค่ถ่ายรูปชุดแต่งงานสองสามชุดพอ”

เธอมองไปที่หวังผิงและถามความคิดเห็นของเขา หวังผิง ยิ้มและพยักหน้า "ตามใจคุณ"

ฟู่จื่อและ ไป๋ลู่ยวี๋นั้นง่ายกว่าและประกาศว่าพวกเขาจะเดินทางและแต่งงานกัน

พูดตรงๆ ก็คือการแต่งงานพร้อมกับการเดินทางท่องเที่ยว

เดินทางรอบโลกด้วยมอเตอร์ไซค์และใช้เวลาฮันนีมูนร่วมกันขณะจัดงานแต่งงาน ฆ่านกสองตัวด้วยหินก้อนเดียว

ตาของ ไป๋ฉงซานเบิกตากว้างเมื่อได้ยินเรื่องนี้ และเขาเกือบจะตะโกนว่า "พวกเธอจะฉันไปไว้ที่ไหน"

ขณะที่เขากำลังจะมีอาการชัก ลั่วอินก็รั้งเขาไว้

“ตามความคิดของพวกเธอเลย งานแต่งงานเป็นของพวกเธอเอง พวกเธอต้องเลือกเอง”

หนานซ่งมองจากด้านข้างและรู้สึกว่าแม่ของเธอไม่ควรใจกว้างเกินไป เธอจึงเปิดปากพูดขึ้นว่า "ดีจังที่ได้ไปเที่ยวและแต่งงาน คิดว่าเราก็อยาก..."

“อย่าแม้แต่จะคิดเรื่องนี้!”

ก่อนที่เธอจะพูดจบ ลั่วอินปฏิเสธ เธอมองไปทางด้านข้าง “พวกเธอผ่านเวลาฮันนีมูนของพวกเธอไปแล้ว และฉันยังไม่เป็นโรคสมองเสื่อม อย่าไปคิดเรื่องพวกนั้น เธอกับอาจิ้น รีบๆจัดงานแต่งงาน สไตล์จีนและตะวันตกขึ้นอยู่กับพวกเธอ แต่เมืองเป่ยและเมืองหนานต้องจัดเมืองละครั้ง ฉันจะต้องเอาเงินใส่ซองไปหลายปีคืนมาให้หมด!”

หนานซ่งมุ่ยและมองไปที่ ยวี่จิ้นเหวิน

ยวี่จิ้นเหวินจับหัวหนานซ่งด้วยรอยยิ้มและพูดด้วยเสียงต่ำกว่า "ทำตามที่พ่อแม่ของคุณวางแผนไว้ มันนานมากแล้ว ให้พวกเขาจัดการ ถ้าเราอยากฮันนีมูนเราก็มีเวลาอนาคตอีกมาก."