สอนสวาท คุณครูพยาบาล นิยาย บท 4
“คุณจะทำอะไร ปะ ปล่อยนะ...”
ดวงหน้างามแดงก่ำในขณะที่ร่างสาวร้อนวูบในช่องท้อง มือบางพยายามผลักไสดันแผงอกแน่นหนั่นแต่มันกลับไม่เป็นผล
“อย่ามาสะดีดสะดิ้งทำเป็นไม่เคย ยังไงเธอก็ต้องรับงานช่วงเย็นอยู่แล้วไม่ใช่หรือไง”
ดวงตากลมโตเบิกกว้าง...นี่เขาเข้าใจว่าหล่อนเอาตัวเข้าแลกอย่างนั้นจริงๆ หรือ
“ไม่นะคุณกำลังเข้าใจผิด”
แต่เหมือนว่าคำพูดของหล่อนมันจะไร้ความหมายเพราะไม่ว่าจะพยายามอธิบายอย่างไรเขากลับไม่เชื่อแม้แต่น้อย
หล่อนฉวยโอกาสหลบเขาไปที่ปากประตูเพื่อหวังจะหนีออกจากห้องพยาบาล แต่ทว่าข้อมือบางกลับถูกคว้าเอาไว้เพียงแค่เขาออกแรงดึงหล่อนก็เซถลาปะทะ อกแกร่ง
“อ๊ะ ยะ อย่าค่ะ อื้อ....”
ปากหนาหนักกระแทกลงมาอีกครั้งซึ่งหนนี้มันเต็มไปด้วยความดุดันเดือดดาลจนหล่อนได้กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งในอุ้งปาก
“อย่าขัดใจฉัน ช่อแก้ว....”
ร่างอรชรถูกเหวี่ยงลงบนเตียงสำหรับผู้ป่วยในขณะที่เขาถลกกระโปรงของหล่อนขึ้นอย่างหยาบคาย
“แฉะขนาดนี้ยังมีหน้ามาปฏิเสธ...”
“ไม่....ไม่นะคะ”
ใบหน้างามแดงก่ำด้วยความอับอายในขณะที่กลางร่างสาวร้อนฉ่าเพียงแค่ถูกสายตาคมกริบมองอย่างโลมเลีย
มือหนากระชากแพนตี้ตัวจิ๋วจนมันขาดวิ่นไม่ต่างจากเศษผ้า มือบางรีบตลบกระโปรงปิดของสงวน
ร่างสาวพยายามหยัดกายขึ้นแต่ถูกเขากดทับเอาไว้ทั้งตัว
“ยะ อย่าได้โปรด ช่อแก้วกลัว อย่าทำแบบนี้”
แม้หล่อนจะรู้สึกดีกับเขาไม่น้อยแต่ทว่าเรื่องสัมพันธ์สวาทมันเป็นสิ่งไม่ควรสำหรับเด็กสาวอย่างหล่อน
“อย่า อะไร อย่าช้าหรือเปล่า เด็กใจแตกร่านร้อน แบบเธอน่ะ”
เขาแค่นยิ้มหยันไม่อยากจะเชื่อว่าเด็กผู้หญิงในวันวานเติบโตขึ้นมาจะไม่ต่างจากผู้หญิงหิวเงินทั่วไป ทำได้ทุกอย่างเผื่อความสุขสบาย เขาผิดเอง...ที่คาดหวังมากเกินไป
“ช่อแก้วเปล่านะคะ อ๊ะ อย่า...”
“ให้ร่างกายเธอพูดแทนจะดีกว่า....ช่อแก้ว อ่า...ให้ฉันเช็คของหน่อย ไหนใช้งานมานานหรือยังหลวมหมดแล้วมั้ง”
ริมฝีปากอิ่มเม้มแน่นสนิทไม่น่าเชื่อว่าประโยคเหล่านี้มันจะออกจากปากของผู้ชายเช่นเขา
“หลวมค่ะ หลวมมากฉะนั้น อย่ามายุ่งกับช่อแก้วเลยค่ะ”
มือหนาที่จับชายกระโปรงสาวถลกขึ้นอย่างหยาบคายแต่ครั้งนี้หล่อนไม่สามารถปกปิดมันได้อีกเพราะมือทั้งสองข้างถูกเขารวบเอาไว้
“โฮ้ววว...ทำไมอูมแบบนี้ อ่า..โหนกนูนมาก”
ชายหนุ่มตะลึงงันอ้าปากค้างทันทีเมื่อเห็นกลีบอูมของเด็กสาว ไม่เพียงแค่บริเวณหัวหน่าวที่โหนกนูนแต่กลีบของหล่อนก็อวบอูมเช่นกัน
อ่า....น่ากระแทกชะมัด มันคือสิ่งแรกที่แล่นเข้ามาในหัว ริมฝีปากแห้งผาด สิ่งที่สองที่แล่นเข้ามาในโสตประสาทคือน่าเลียเป็นที่สุด
“อ่า...ทำไม อูมม....แบบนี้”
เขาพูดซ้ำราวกับคนละเมอในขณะที่ฝ่ามืออีกข้างนั้นกอบกุมเนินอลังเอาไว้ก่อนจะขยำเต็มแรงจนหญิงสาวแอ่นหยัดเพราะความตื่นตะหนกระคนเสียวเสียด
“อ๊ะ อย่า....อย่าจับ ค่ะ อ๊ะ”
กายสาวร้อนรุ่มราวกับจับไข้หล่อนไม่เข้าใจปฏิกิริยาของร่างกายนัก มันคือความอับอายที่ชายหนุ่มได้เห็นของสงวนหรือมันเป็นเพราะความต้องการบางอย่างที่กำลังกัดกินอย่างรุนแรง
“ฉันจะทำมากกว่าจับอีก”
สายตาที่เต็มไปด้วยความชื่นชมมันแปรเปลี่ยนไปเป็นเดือดดาลเพียงเสี้ยววินาที
“มีของดีก็เลยเที่ยวเร่ขาย ว่างั้นสินะ”
เขาแค่นยิ้มหยันน้ำเสียงเต็มไปด้วยความริษยาเมื่อคิดว่าชายคนแรกไม่ใช่ตน
หล่อนไม่เข้าใจว่าทำไมถึงได้เจ็บปวดนักกับคำ ดูแคลนของคนตรงหน้า หากจะมีใครเกลียดหล่อนมันคงไม่สำคัญเท่ากับเขาที่พยายามยัดเยียดความเลวร้ายให้หัวใจสาวเจ็บแปลบอย่างไม่ควร
“ของดี ก็ต้องมีไว้ใช้งานถูกไหมคะ”
“ทำไมนมเธอ....อ่า ใหญ่แบบนี้”
เด็กสิบแปดมันจำเป็นต้องอวบอัดถึงเพียงนี้หรือหน้าอกอวบที่ล้นทะลักเขามองปราดเดียวก็รู้ดีว่ามันปราศจากการเสริมแต่ง ความอวบอิ่มเบื้องล่างอีกเล่าที่ทำให้เขาแทบลืมหายใจ
“โอ้ววว...เธอมันน่านัก อ่า....”
มือหนาบีบเคล้นหน้าอกอวบแม้มันจะมีบราเซียร์ขวางกั้นแต่เขาสัมผัสได้ถึงความนุ่มหยุ่นเด้งสู้ฝ่ามือ
“อื้อ...อ๊า”
มันไม่สมควรจะเป็นเสียงของหล่อน ปากอิ่มพยายามเม้มแน่นสนิทแต่ทว่าร่างสาวรุ่มร้อนความกำหนัดกำลังโจมตีหล่อนอย่างสาหัส
นิ้วแกร่งแหวกบราเซียร์ตัวสวยก่อนจะเห็นความอมชมพูของปลายถันที่เป็นสีเดียวกับกลีบปาก
“โอ้ว...น่าเลียไปทั้งตัวโอ้ว....”
มือหนากระชากบราเซียร์ตัวสวยออกก่อนจะจ้องมองหน้าอกอวบอิ่มเปลือยเปล่าซึ่งปราศปราการ มันกลมเป็นกระเปาะได้ทรงสวยจนเขาแทบอยากขยี้มันให้แหลกเละ
มันเป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกเลือกไม่ถูกว่าจะปรนเปรอช่วงล่างหรือช่วงบนก่อนดี เรือนร่างบอบบางแต่กลับมีสัดส่วนอวบอัดที่พึงมีหล่อนเกิดมาเพื่อบำเรอบุรุษเพศเช่นเขา
“อ่า....”
“ยะ อย่า....อ๊ะ”
ปากหนาหนักครอบงำปลายถันอมชมพูทันทีลิ้นแกร่งตวัดเลียถี่ระรัวสลับกับการไล้วนรอบปานนมอย่างยั่วเย้า ในขณะที่มือหนานั้นเลื่อนลงกอบกุมความโหนกนูนเอาไว้พร้อมกับนวดคลึงแผ่วเบา
“อา อ๊ะ....อูยยส์ อ่า....คุณขุนพล อ่า”
ความร้อนฉ่าระอุขึ้นในร่องกลีบมันหน่วงกระสันไปหมดยิ่งเขาเคล้นคลึงมากเท่าไหร่มันยิ่งบรรเทาความปวดหนึบแต่กลับเสียวกระสันยิ่งยวด
“อ๊า อ๊ะ....อ่า ทรมาน อ๊ะ เสียว อ่า....”
เขายังคงขยับงาบงับปลายถันเข้าอุ้งปากไม่หยุดราวกับหิวกระหายไม่ต่างจากทารกวัยแรกเกิด ความรุ่มร้อนทรมานมันทำให้หล่อนต้องแอ่นหยัดขึ้นหาปากและลิ้นแกร่ง
“อือ...อ่า อ๊ะ ซี๊ดดด....”
ความกำหนัดที่เกิดขึ้นทำให้หล่อนหลงลืมทุกสิ่งรับรู้เพียงแค่ความต้องการให้เขาสัมผัสอย่างล้ำลึก
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สอนสวาท คุณครูพยาบาล