สะใภ้เศรษฐี กับสามีผู้หลงภรรยา นิยาย บท 117

กู้ฉางชิงมองภาพด้านหลังที่เขาเดินจากไป ดวงตาเต็มไปด้วยความยุ่งเหยิง

เธอไม่รู้ว่าผู้ชายคนนี้หมายความว่ายังไง？

โกรธหรือว่าไม่โกรธ？

เธอคิดๆแล้วสุดท้ายก็ละทิ้งความคิดเดิม แล้วคิดหาความคิดอื่น

ในเมื่อเขาไม่ซักถาม เธอก็ไม่ต้องหาคำอธิบายที่กลับจะยิ่งดูเหมือนว่ามีอะไรปกปิดอยู่

คิดอย่างนี้แล้ว เธอก็รีบเดินตามหลังเฟิงจิ่งเหยากลับไปที่ห้อง

แต่เฟิงจิ่งเหยาไม่ได้อยู่ที่ห้อง เขาไปที่ห้องหนังสือ

หลังจากเขากลับมาที่ประเทศจีนได้ไม่นาน ก็ต้องจัดการกับเรื่องมากมาย

ในขณะที่เขากำลังตรวจสอบเอกสารเกี่ยวกับบริษัท โทรศัพท์มือถือที่อยู่ข้างๆก็ดังขึ้น

เขาเหลือบไปมองและหยิบมันขึ้นมา

“ว่าไง？”

“ท่านประธาน เรื่องของคุณนายรองที่ให้ไปสืบล่าสุดได้ผลสรุปมาแล้ว”

เสียงของชวี่ยี่ดังขึ้นทางโทรศัพท์

เฟิงจิ่งเหยา‘อืม’ด้วยน้ำเสียงเย็นชา และถามว่า：“ได้ผลสรุปว่ายังไง？”

“เรื่องโรงเรียนไม่มีอะไรผิดปกติ แต่ก็มีบางอย่างที่แปลกมาก”

ชวี่ยี่พูดถึงตรงนี้แล้วก็ชะงัก：“เพื่อนนักเรียนของคุณนายรองต่างก็บอกว่าคุณนายรองดื่มเป็นพันๆแก้วก็ไม่เมา แต่อาการของคุณนายรองทั้งสองครั้ง……”

เขาพูดถึงตรงนี้ แล้วก็ไม่ได้พูดต่อ

แต่เฟิงจิ่งเหยารู้ว่าเขาต้องการจะพูดอะไร

ข่าวลือข้างนอกบอกว่ากู้ฉางซินดื่มเป็นพันๆแก้วก็ไม่เมา แต่ที่บ้านดื่มแค่สามแก้วก็ร่วงแล้ว

ไม่ ไม่ถึงสามแก้ว

เฟิงจิ่งเหยาคิดอย่างนี้ ในตาก็ดูมืดครึ้ม

“เรื่องสุขภพล่ะ？มีปัญหาเรื่องกระเพาะอาหารหรือเปล่า ？”

เขาถามอีกครั้ง

ชวี่ยี่ไม่ปิดปัง แล้วรีบบอกสิ่งที่เขาไปสืบออกมา

“คุณนายรองมีการตรวจสุขภาพเป็นประจำ และข้อมูลจากทางโรงพยาบาลยังชี้ให้เห็นว่าคุณนายรองสุขภาพร่างกายแข็งแรง ไม่เคยป่วย และยิ่งไม่มีเรื่องของโรคกระเพาะอาหาร”

ในตอนท้ายของการพูดคุย แม้แต่ตัวเขาเองก็ยังรู้สึกคิดแล้วก็ไม่เข้าใจ

ข้อมูลที่สืบมากับความใกล้ชิดของพวกเขา ทั้งหมดทั้งมวลแล้วดูเหมือนว่าจะมีคนสองคน

และความคิดนี้ไม่ใช่แค่เขาที่คิด เฟิงจิ่งเหยาก็คิดเช่นกัน

“คราวนี้ข้อมูลไม่ผิดแน่นะ？”

เขาขมวดคิ้วแน่นและถามราวกับว่าเขาไม่เข้าใจว่าทำไมมันถึงแตกต่างกันอย่างนี้

“ท่านประธานวางใจได้ ข้อมูลนี้ฉันไปหามาด้วยตัวเอง ไม่ผิดแน่”

ชวี่ยี่ตอบอย่างแน่ใจ เขาเข้าใจความหมายของท่านประธาน เขากลับเข้าเรื่องและเดาว่า：“แต่ว่าข้อมูลพวกนี้คือก่อนที่พวกเราจะกลับมาประเทศจีน เป็นไปได้ไหมว่าคุณนายรองเกิดปัญหาหลังจากที่พวกเรากลับมาที่นี่？”

เฟิงจิ่งเหยาเม้มริมฝีปากและไม่พูดอะไร

นี่เป็นการคาดเดาแต่ก็ไม่ใช่ว่าเป็นไปไม่ได้

หลังจากที่เขากลับมาประเทศจีน ก็เกิดเรื่องขึ้นไม่น้อย และผู้หญิงคนนั้นก็เข้าโรงพยาบาลหลายครั้งเพราะเหตุนี้

ไม่ได้ตัดเรื่องของโรคกระเพาะอาหารที่เกิดขึ้นในเวลานั้นออกไป

“แต่เรื่องดื่มเหล้าล่ะ？คนคนหนึ่งจะเป็นโรคกระเพาะอาหารเพราว่าความสามารถในการดื่มเหล้าเปลี่ยนไปอย่างนั้นหรือ”

ชวี่ยี่พูดแล้วก็สำลัก

“นี่……ฉันคิดว่ามันก็เป็นไปได้ อย่างไรก็ตามหลังเป็นโรคกระเพราะอาหารก็ดื่มน้อยลง ในช่วงนี้คุณนายรองไม่ได้ดื่มเหล้า หรือว่าเธอจะเลิกเหล้าแล้ว ฉันได้ยินว่าคนที่เลิกเหล้าจะมีอาการไม่สบายตัว บางทีคุณนายรองอาจจะเป็นเช่นนั้น”

เขาคิดอยู่นาน แต่ก็คิดแก้ต่างได้ไม่ดีเอาซะเลย

ไม่ต้องพูดถึงเฟิงจิ่งเหยา กล่าวได้ว่าเขารู้สึกว่าเข้าท่าจริงๆ

แต่เขาก็ยังรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ

เขามักจะรู้สึกว่ากู้ฉางซินผู้หญิงคนนี้ เธอมีความลับบางอย่างเก็บซ่อนไว้

“เรื่องนี้เป็นแบบนี้ไปก่อนละกัน ส่วนคุณก็หยุดสืบไว้ก่อน”