สะใภ้เศรษฐี กับสามีผู้หลงภรรยา นิยาย บท 233

กู้ฉางฉิงเห็นข่าวเหล่านี้ ก็ตกตะลึง เกิดอะไรขึ้นกับมู่เฉาเกอ?

กู้ฉางซินบ้าไปแล้วหรอ?

เธอนึกถึงตรงนี้ อดไม่ได้ที่จะนึกถึงเมื่อคืน

ที่เฟิงจิ่งเหยากลับมา สีหน้าย่ำแย่ขนาดนั้น ถึงกับไม่อยากเห็นเธอ

ต้องโกรธเธออย่างแน่นอน

เธอคิดๆดูแล้ว ก็โทรไปหากู้หงเซิน

"ข่าวบนอินเตอร์เน็ตเห็นแล้วหรือยัง? เมื่อคืนกู้ฉางซินไปทำอะไรไว้?"

เมื่อโทรศัพท์ถูกรับ เธอก็เอ่ยถามทันทีทันใด

"นี่คือท่าทีของคุณที่คุยกับพ่อหรอ?"

ใครจะคิดว่าถูกกู้ฉางฉิงรับสาย

เธอพูดตำหนิกู้ฉางฉิงก่อน จึงกลับไปพูดถึงเรื่องเมื่อคืน

"ฉันก็ไม่ได้ทำอะไร ก็แค่สั่งสอนผู้หญิงที่ไม่มีตาคนนั้น ให้เธอเลิกยุ่งกับสามีคนอื่น"

กู้ฉางฉิงได้ฟังคำนี้ ก็ปวดหัวขึ้นมาทันที

ทั้งหมดนี้เป็นข่าวขึ้นมา ยังเรียกว่าไม่ได้ทำอะไรอีกหรอ

"คุณเคยนึกถึงผลของการทำเช่นนี้ไหม?"

เธออดไม่ได้ที่จะบ่นว่า

ทว่าเดิมทีกู้ฉางซินก็ไม่ได้ฟังเลย กลับกันยังรังเกียจนิสัยขี้ขลาดขี้ระแวงของเธอ

"ผลที่ตามมา ผลอะไรล่ะ? นี่ฉันก็ปกป้องเป็นธรรมดา ก็คุณ มันไร้ประโยชน์ขนาดนี้ จึงถูกคนอื่นฉวยโอกาส ทั้งลู่ซือหยี่ แล้วก็มู่เฉาเกอ คุณก็ไม่สามารถหยิบการกระทำของคุณฐานะของคุณออกมาเลยหรอ?"

กู้ฉางฉิงได้ฟังคำพูดเถียงข้างๆคูๆนี้ ก็พูดไม่ออกเลย

"เดิมทีนี่มันไม่ใช่เรื่องเดียวกันนะ ถูกไหม? ฉัน……”

เธออยากจะพูดแก้ตัว แต่กู้ฉางซินก็ไม่อดทนอีกแล้ว

"ก็รู้ว่านิสัยอ่อนแอของตุณนี้ไม่ได้ช่วยอะไร ช่างเถอะ ฉันขี้เกียจพูดกับคุณแล้ว ฉันต้องขึ้นเครื่องแล้ว แค่นี้นะ"

พูดจบ เธอก็วางสายไป

กู้ฉางฉิงนอนอยู่บนเตียง มองโทรศัพท์ที่หน้าจอมืดไปแล้ว ได้แต่รู้สึกปวดหัวกับเรื่องนี้มาก สมองจะระเบิด

กู้ฉางซินไปแล้ว ทว่าทิ้งเรื่องยุ่งๆไว้ที่ให้เธอ

มู่เฉาเกอเป็นหัวหน้ากองบรรณาธิการที่มีชื่อเสียงมากในแวดวงการแฟชั่น แต่เธอเป็นักออกแบบที่มีชื่อเสียงเพียงเล็กน้อย

เธอเทียบกับมู่เฉาเกอได้ซะที่ไหนกัน?

ในทันที เธอก็คลุมด้วยเองไว้ในผ้าห่มอย่างหมดสภาพ ก็ไม่รู้ว่าเป็นเวลานานแค่ไหนถึงได้สงบลงมาได้

เรื่องที่เกิดขึ้นในขณะนี้ เธออยากจะหลบหนีก็เป็นไปไม่ได้ ได้แต่หาวิธีแก้ไขก็เท่านั้น

เธอคิดแล้ว ก็หยิบโทรศัพท์มาดูว่าเรื่องคืบหน้าถึงไหนแล้ว

ทว่าไม่คาดคิด เพิ่งจะเข้าweibo หน้าเพจของเธอถูกยึดไปแล้ว

ความคิดเห็นด้านล่างล้วนแต่ด่าเธอ อีกทั้งความเห็นเหล่านี้ยังคงเพิ่มขึ้นไม่หยุด

กู้ฉางฉิงเห็นก็ร้อนรนใจ

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเธอคิดถึงว่ามู่เฉาเกอมีแฟนคลับจำนวนมากหลายล้านคน เรื่องนี้หากว่าไม่ได้รับการจัดการที่สมบูรณ์แบบ เธอก็นับว่าจบสิ้นแล้ว

เธอนึกถึงตรงนี้ ก็นึกถึงกู้ฉางซินที่จากไปแล้ว โกรธจนอยากจะทุบโทรศัพท์ทิ้ง

แต่สติปัญญายังคงทำให้เธอสงบลงมา

สิ่งสำคัญในตอนนี้คือการหาวิธีแก้ไขเรื่องนี้

เพียงแต่ชั่วขณะนี้ยังคิดหาวิธีที่ดีๆไม่ออก สุดท้ายเธอก็วางมันไว้ข้างๆชั่วคราว คิดว่าลุกขึ้นก่อนแล้วค่อยว่ากัน

รอเธออาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้วลงไปชั้นล่าง เฟิงจิ่งเหยาก็เริ่มทานอาหารที่ห้องอาหารแล้ว

เฟิงจิ่งเหยาได้ยินเธอลงมาชั้นล่าง ก็หยุดทานอาหารชั่วขณะ แล้วก็ทานต่อ เหมือนไม่เห็นเธอ

กู้ฉางฉิงเห็นเช่นนี้ รู้ว่าเขายังคงโกรธกับเริ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืน ชั่วขณะก็ทั้งน้อยใจทั้งจนปัญญา แต่เรื่องนี้เธอจำเป็นต้องแก้ไข

เธอกัดๆริมฝีปาก เดินไปข้างๆเฟิงจิ่งเหยาอย่างระมัดระวัง