สะใภ้เศรษฐี กับสามีผู้หลงภรรยา นิยาย บท 256

เมื่อการสนทนาสิ้นสุดลง ในห้องก็ตกอยู่ในความเงียบสงัด

เพียงไม่นานก็ถูกเฟิงจิ่งเหยาตัดบท

"ฉันเก็บของเสร็จแล้ว ลงไปข้างล่างก่อน"

เขาพูดจบ ก็ออกจากห้องไป

เขาเดินออกไปไกลแล้ว กู้ฉางฉินจึงหันกลับมา จ้องมองไปที่ประตูที่ว่างเปล่า ในแววตาเต็มไปด้วยความสลับซับซ้อน

เธอไม่ปล่อยให้เฟิงจิงเหยารอนาน ไม่นานก็ลงไปชั้นล่าง

ทั้งสองคนรับประทานอาหารกันโดยไม่ได้พูดอะไร

ทานอาหารเสร็จ เฟิงจิ่งเหยาคิดว่าจะไปที่บริษัท ผลปรากฏว่ากู้ฉางฉิงก็แต่งตัวออกไปข้างนอกเช่นกัน จึงขมวดคิ้วถามว่า : "คุณจะไปไหน?"

กู้ฉางฉิงพยักหน้า : "ไม่ได้ไปบริษัทหลายวัน จะไปดูสักหน่อย"

อันที่จริงกู้ฉางฉิงไม่อยากอยู่ที่ตระกูลเฟิงคนเดียว ดังนั้นจึงตัดสินใจไปบริษัท

ถึงแม้ว่ามือของเธอยังไม่หายดี แต่ก็ไม่ได้กระทบกับงาน

เดิมเฟิงจิ่งเหยาต้องการให้เธอพักผ่อนอยู่ที่บ้าน เพียงแต่เห็นแววตาที่มุ่งมั่นของเธอแล้ว ก็เปลี่ยนคำพูด : "งั้นฉันจะไปส่ง"

"ไม่ต้องหรอก ฉันเรียกรถไปเองได้ คุณไปก่อนเถอะ"

กู้ฉางฉิงปฏิเสธโดยไม่ต้องคิด

พูดจบ เธอก็ไม่สนใจสีหน้าอารมณ์ของเฟิงจิ่งเหยา เดินตรงออกไป

เมื่อคืนเธอคิดมาก

ตอนนี้กลับมาแล้ว เธอก็ไม่สามารถมีชีวิตอยู่ในจิตนาการได้ ควรจะเผชิญหน้ากับความเป็นจริง

อีกทั้งเมื่อเร็วๆนี้ เธอเป็นเดือดเป็นร้อนในเรื่องส่วนได้ส่วนเสียตลอด ทำให้เธอรู้สึกว่าชีวิตไม่เหมือนของตนเองเลย

จะเริ่มต้นตั้งแต่วันนี้ เธอต้องการจะยืนหยัดด้วยตัวเองอีกครั้ง ทุ่มเทแรงกายแรงใจในการทำงาน เช่นนี้ต่อไปในอนาคต บางทีเธออาจจะไม่บาดเจ็บมากจนเกินไป

เฟิงจิ่งเหยาไม่รู้ว่าเธอคิดอะไรในใจ เพียงแต่สังเกตท่าทีของเธอที่เปลี่ยนไป รับรู้ได้ถึงความเหินห่างของเธอ

เขาไม่เขใจเห็นได้ชัดว่าเมื่อวานก็ยังดีๆอยู่ วันนี้ทำไมถึงเป็นเช่นนี้

ท้ายที่สุดเขาก็ปล่อยวางลงชั่วคราวโดยที่ไม่เข้าใจ

สองวันต่อมา ทั้งสองคนก็กลับไปใช้ชีวิตที่สงบเงียบเหมือนกับเมื่อก่อน

กู้ฉางฉิงไปทำงานทุกวัน ถึงแม้ว่าเรื่องการตบตีก่อนหน้านี้จะสงบลง แต่ก็มีหลายคนที่ยังคงกีดกันเธอเป็นอย่างมาก ทุกๆวันปฏิบัติกับเธอโดยการมองอย่างดูถูกเหยียดหยาม

กู้ฉางฉิงก็ไม่ได้สนใจ ยิ่งพวกเขามีท่าทีเช่นนี้ เธอก็ยิ่งต้องการพิสูจน์ตัวเองอย่างมืออาชีพ

โชคดีที่การทุ่มเทของเธอกับผลกำไรยั้นเท่ากัน

ถึงแม้ว่าเธอไม่ได้รับการต้อนรับที่บริษัท แต่เสื้อผ้าที่เธอออกแบบนั้นขายดีในบริษัท

หลายคนเห็นผลลัพธ์นี้ ก็อิจฉาเธอมากขึ้น

แต่พวกเขาไม่กล้าทำอะไร ไม่ต้องพูดถึงศักยภาพของกู้ฉางฉิงที่อยู่ที่นี่ ก็คือแม้ว่าเธอจะสร้างเรื่องวุ่นวายสองครั้งบริษัทก็ต้องรักษาเธอไว้ ทุกคนรู้ว่ามีคนอยู่เบื้องหลังกู้ฉางฉิง เป็นธรรมดาที่จะไม่กล้าล่วงง่ายๆ

ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าเธอยังคงเป็นหนึ่งในผู้ถือหุ้นของบริษัท

แน่นอนว่า พวกเขาไม่รู้เรื่องนี้ มิเช่นนั้นพวกเขาก็ไม่กล้ากีดกันกู้ฉางฉิงเช่นนี้หรอก

วันนี้ ก็ถึงการประชุมใหญ่เดือนละครั้งของแผนกออกแบบ

จีอี้จัดให้ทุกคนของแผนกออกแบบมาเปิดประชุมที่ห้องประชุม กล่าวถึงวัตถุประสงค์หลักของการประชุมครั้งนี้

"บริษัทที่นี่วางแผนจะให้แผนกออกแบบของเราสานต่อหนึ่งโครงการ ว่ากันว่าเป็นชุดป้องกันทางการแพทย์ และข้อกำหนดเกี่ยวกับผ้าของชุดป้องกันนี้เข้มงวดมาก ถ้าเราทำได้ดี เมื่อถึงเวลาชุดป้องกันนี้จะถูกจัดจำหน่ายไปทั่วประเทศ อาจจะส่งออกไปต่างประเทศด้วย บริษัทจะดูจากผลสำเร็จที่ได้รับแผนกออกแบบของเราจัได้เป็นโบนัสผลประกอบการหนึ่งแต้ม"

เมื่อเธอพูดแบบนี้ คนในห้องประชุมก็คึกคักกันขึ้นมา

โบนัสผลประกอบการหนึ่งแต้ม อย่ามองว่าเป็นตัวเลขเล็กๆ ทว่าผลประกอบการทั้งหมด เมื่อถึงเวลาก็จะเทียบเท่ากับรายได้ของพวกเขาเป็นเวลาสองถึงสามเดือนเลย

"ผู้จัดการวางใจเถอะ โครงการนี้พวกเรารับประกันว่าจะต้องบรรลุผลอย่างสมบูรณ์แบบแน่นอน!"