"ครับ" คุณชิวไม่พูดพร่ำทำเพลงก็พาพวกเขาไปที่ห้องจัดเลี้ยง
เยี่ยเจิ้นถิงชำเลืองมองรถที่ลานจอดรถ แต่ก็ไม่มีรถโรลส์-รอยซ์สีเงิน ดูเหมือนว่าเหลิ่งเชียนเสวี่ยจะไม่อยู่ที่นี่
แล้วคิ้วที่ขมวดเล็กน้อยของเขาผ่อนคลาย เขาสามารถจัดการกับเรื่องต่างๆ ได้อย่างสบายใจ
ทันทีที่เขาเข้าไปในโถงจัดเลี้ยง เสียงเปียโนที่เปี่ยมไปด้วยอารมณ์ก็ดังขึ้นพร้อมกับเสียงปรบมืออย่างอบอุ่น
แต่เยี่ยเจิ้นถิงก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร เพราะดยุคหลุยส์เป็นนักเปียโนที่เก่งมาก และเขาต้องแสดงทักษะการเล่นเปียโนของเขา ในงานเลี้ยงทุกครั้งอยู่แล้ว
เพียงแต่ว่า พอเขาเข้าไปใกล้และก็เห็นผู้หญิงผู้ชายที่นั่งอยู่ตรงเปียโน เขาก็อดอึ้งไม่ได้!
“คุณเหลิ่งอยู่ที่นี่จริงๆ!” เยี่ยฮุยก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย
“เมื่อกี้ผมไม่เห็นรถพวกเขาเลยนี่หน่า” อาไห่รู้สึกแปลกๆ
"คุณเหลิ่งมาถึงก่อนพวกคุณยี่สิบนาทีแล้วก็ขับรถตรงไปที่วิลล่าสไตล์จีนและมาที่นี่พร้อมกับดยุคหลุยส์" คุณชิวอธิบายเสียงเบา
“ไม่เลิกราวีจริงๆ” อาไห่จ้องอย่างเฉยเมย
"ต่อไปก็ลำบากแล้ว" เยี่ยฮุยขมวดคิ้วและมองไปที่เยี่ยเจิ้นถิง
“หุบปากซะ!” เยี่ยเจิ้นถิงตะคอก
แล้วทั้งสองก็ก้มหน้าลงทันที ไม่มีใครไม่กล้าพูดอะไรอีก
"เกิดอะไรขึ้นเหรอครับ" คุณชิวรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย
"คุณชิว..." เยี่ยฮุยกระซิบข้างหูคุณชิว
แล้วคุณชิวก็พยักหน้ารัวๆ "เข้าใจแล้ว ผมแล้วรู้ว่าต้องทำอะไร"
ในเวลานี้ หลังจากเพลงจบลง ห้องจัดเลี้ยงก็ส่งเสียงปรบมืออย่างเนืองแน่น
แล้วดยุคหลุยส์ก็จับมือเหลิ่งเชียนเสวี่ยอย่างสง่างามและทำความเคารพทุกคน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก
แอด..กลับบ้านด่วน...ยังรออยู่นะคะ😁😁...
ขอบคุที่ลงให้อ่านนะคะ สนุกมากเลย อย่าลืมมาลงต่อนะคะ 👍🏻...
อย่าหายไปนานนะแอด😁😁...
แอด..กลับมาอัพเดทแล้ว..น่ารักที่สุด👍👍👍...
แอด..อย่าเทกันเลย..กลับมาลงต่อหน่อยจ้า😂😂😂...