สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 782

“คุณเหลิ่ง คุณยังไม่รู้ใช่ไหมคะ” เมื่อเห็นว่าเหลิ่งเชียนเสวี่ยสนใจหัวข้อนี้ ผู้หญิงคนนั้นก็รีบปรี่เข้ามาและตอบว่า “แฝดสามคือมีเจ้าชายน้อยสองคนและเจ้าหญิงน้อยหนึ่งคน พวกเขาเหมือนเทวดาและนางฟ้าตัวน้อยๆ ที่ออกมาจากภาพวาด เหมือนจะเรียกกันว่า ต้าเป่า, เอ้อร์เป่า, ซานเป่า ใช่ไหมคะท่านประธานเยี่ย"

ผู้หญิงคนนั้นหันมามองเยี่ยเจิ้นถิงด้วยรอยยิ้ม

"ใช่" เยี่ยเจิ้ยถิงค่อยๆ แอบสังเกตเหลิ่งเชียนเสวี่ยอย่างใจเย็น

หลังจากได้ยินเช่นนี้ เศษเสี้ยวความทรงจำที่เรือนรางบางส่วนก็แวบเข้ามาในความคิดของเหลิ่งเชียนเสวี่ยอีกครั้ง เธออยากจะรู้ให้กระจ่างมากว่ามันคืออะไร แต่ทันทีที่เธอพยายามคิดเธอก็เริ่มปวดหัวอีกครั้ง เหลิ่งเชียนเสวี่ยยกมือขึ้นมาบังศีรษะของตัวเองอย่างไม่ต้องการให้คนอื่นเห็น...

"อ้อ แล้วที่บ้านก็ยังมีนกแก้วน้อยด้วยค่ะ" ผู้หญิงคนนั้นพูดอย่างมีความสุข "ดูเหมือนจะเรียกว่าซื่อเป่าน้อย..."

“ซื่อเป่าน้อย?” เหลิ่งปิงและเหลิ่งมั่วแอบมองผ่านช่องเล็กแล้วสงสัยว่า ทำไมชื่อมันถึงคล้ายกับชื่อสัตว์เลี้ยงของพวกเธอนัก?

“คุณหญิงหม่า นี่คุณรู้มากขนาดนี้เลยหรือ?” ภรรยาคนอื่นก็ให้ความสนใจเรื่องนี้มากเช่นกัน

“นั่นยังต้องพูดอีกเหรอ” คุณหญิงหม่าเลิกคิ้วอย่างมีชัย “ตอนนั้นฉันดูข่าวเกี่ยวกับงานแต่งงานของท่านประธานเยี่ยทั้งหมด เรื่องราวความรักของพวกเขาโรแมนติกและสวยงามยิ่งกว่าในหนังเสียอีก ฉันรู้สึกซาบซึ้งและประทับใจมาก...”

"ฉันก็เห็นเหมือนกันแต่ไม่ได้อ่านเนื้อหาอย่างละเอียด" คุณหญิงหลี่พูดเสริมขึ้นมาอีกว่า "ฉันรู้แค่ว่าเจ้าสาวเป็นลูกสาวคนโตของตระกูลเหลิ่ง..."

เมื่อได้ยินประโยคนี้เยี่ยเจิ้นถิงก็ผงะเล็กน้อยและหันไปมองเหลิ่งเชียนเสวี่ยอีกครั้ง

เหลิ่ง?

เหลิ่งเชียนเสวี่ยเงยหน้าขึ้นมองเขา ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความซับซ้อนอย่างยากที่จะอธิบาย...

"ลูกสาวคนโตของตระกูลเหลิ่ง? หรือว่าจะเป็นคนที่มีเรื่องกับคุณเหลิ่งเมื่อคราวที่แล้วคะ..."

คุณหญิงหม่ามองมาที่เหลิ่งเชียนเสวี่ยอย่างระมัดระวังและไม่กล้าพูดอะไรอีก

"ไม่ใช่คนนั้น คนนั้นชื่อหลิงหลง เธอเป็นลูกสาวนอกสมรส แต่คนที่เป็นลูกสาวคนโตนั่นเป็นลูกของภรรยาหลวง ดูเหมือนว่าจะ..."

“ถ้านี่เป็นงานเลี้ยงเรื่องซุบซิบของผู้หญิง งั้นผมขอไม่เข้าร่วม” เยี่ยเจิ้นถิงเอ่ยขัดจังหวะคุณหญิงหลี่ แล้วลุกขึ้นพร้อมกับติดกระดุมเสื้อทันที “ทุกคนค่อยๆ คุยกันไปแล้วกัน ขออภัยที่ผมต้องขอตัวไปก่อน”

"ท่านประธานเยี่ย..." ประธานหลี่รีบยืนขึ้นพร้อมกับอธิบาย "ขออภัยครับท่าน ขออภัยครับ คุณหญิงพูดมากเกินไป ผมจะสั่งสอนเธอให้ดีครับ!"

"ใช่ครับใช่ ภรรยาผมก็เหมือนกันครับ" ประธานหม่าเอ่ยรีบขอโทษ "ไม่เช่นนั้นเราปล่อยให้พวกคุณหญิงกลับไปก่อน แล้วพวกเราค่อยๆ หารือเกี่ยวกับความร่วมมือเซ็นสัญญาไหมครับ"