สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 781

"เชียนเสวี่ย เรื่องนี้พวกเราผิดเอง จริงๆ เราควรปรึกษาเรื่องนี้กับเจิ้นถิงก่อน" ดยุคหลุยส์รู้สึกละอายใจ "เจิ้นถิง นายอย่าโกรธเลย ถ้านายไม่ชอบ ก็ถือเสียว่าคืนนี้เป็นแค่งานเลี้ยงธรรมดาก็แล้วกัน ส่วนเรื่องการเซ็นสัญญาไว้ค่อยคุยกันทีหลัง"

"ฉันถอนหุ้นที่เข้าร่วมหนึ่งพันล้าน กฎเกณฑ์ถูกต้องและสมเหตุสมผลเช่นนี้ ทำไมเราจะพูดถึงเรื่องนี้ไม่ได้" เหลิ่งเชียนเสวี่ยถามห้วนๆ

"นักธุรกิจชาวเกาหลีคนนั้นรับเงินหนึ่งพันห้าร้านล้าน ตราบใดที่มีหุ้นอยู่แค่สิบเปอร์เซ็นต์ ฉันก็ไม่สามารถให้เขาเข้าร่วมการถือหุ้นได้" เยี่ยเจิ้นถิงมองเธอด้วยสายตาเย็นชา และถามดยุคหลุยส์ "นายให้เธอเท่าไหร่"

“ฉัน...” ดยุคหลุยส์พูดเสียงอ่อน “สิบห้า!”

“สิบห้า???” เยี่ยเจิ้นถิงพูดไม่ออก “นี่นายคิดว่าการร่วมมือในโครงการเป็นทุนในการจีบสาวงั้นเหรอ”

"ไร้สาระอะไร!" เหลิ่งเชียนเสวี่ยตะโกนด้วยความโกรธ "แม้ว่าฉันจะลงทุนไม่มาก แต่ฉันก็ยังมีทุนมีทรัพย์ของตัวเอง และความแข็งแกร่งของเหลิ่งก็สามารถเป็นกำลังเสริมให้กับโครงการนี้ได้!"

"งั้นเหรอ?" เยี่ยเจิ้นถิงเลิกคิ้วขึ้นถาม "งั้นก็ได้ โครงการของเรากำลังจะขยายตลาดไปที่ประเทศอะลัวต้า คุณก็เอาหนังสือมอบอำนาจมาให้ก่อนแล้วเราค่อยพูดคุยเรื่องการซื้อหุ้นทีหลัง"

"นี่นาย..." เหลิ่งเชียนเสวี่ยถูกเขาทำให้ช็อกจนพูดไม่ออก

"เจิ้นถิง เรื่องพวกนี้เดี๋ยวเราค่อยมาคุยกันทีหลัง คืนนี้นายต้องไปเป็นหน้าเป็นตาให้ฉันก่อน โอเคไหม" ดยุคหลุยส์ดึงเยี่ยเจิ้นถิงมา แล้วพูดอย่างกังวลใจว่า "พวกเหล่าพันธมิตรผู้ร่วมหุ้นนั้นกำลังเฝ้าดูเราอยู่ มันจะน่าเกลียดเกินไปถ้าเราล้มลงคาที่ ดังนั้นพวกเราก็ไปที่นั่นก่อน แล้วทานอาหารเย็นด้วยกันในคืนนี้ ส่วนเรื่องการเซ็นสัญญาไว้ค่อยมาคุยกันทีหลัง”

ครั้งนี้เหลิ่งเชียนเสวี่ยไม่ได้พูดแย้งอะไร ตอนนี้เธอไม่สามารถกวนโมโหเยี่ยเจิ้นถิงได้ มิเช่นนั้นเขาอาจจะโกรธจริงๆ และหลุยส์รวมทั้งผู้ร่วมหุ้นคนอื่นๆ ก็จะเลือกยืนข้างเขา

เยี่ยเจิ้นถิงมองดยุคหลุยส์ด้วยสายตาเย็นชา และรู้สึกหมดคำพูดกับเขา...

ในความเป็นจริง เยี่ยเจิ้นถิงไม่ได้ขาดแคลนเรื่องสภาพการเงินของโครงการต่างๆ เลย เพียงแต่ที่เขาร่วมมือกับดยุคหลุยส์ ไม่ใช่เพราะเขาโลภในอำนาจของราชวงศ์แต่เพื่อช่วยเขาเสียมากกว่า

ผู้ชายคนนี้ได้รับการปกป้องทะนุถนอมอย่างดีตั้งแต่ยังเด็ก เขาไม่รู้จักอันตรายของโลกใบนี้ แม้จะอายุ 28 ปีแต่ยังไร้เดียงสาและอ่อนต่อโลกมาก หากเขาไม่ประสบความสำเร็จ เขาจะถูกเยาะเย้ยจากราชวงศ์อื่นๆ และตำแหน่งของเขาอาจไม่แน่นอนในอนาคต

แต่หลังจากเหตุการณ์เมื่อคืน เยี่ยเจิ้นถิงพบว่าแท้จริงแล้วดยุคหลุยส์ไม่ใช่เครื่องมือทางธุรกิจ...

พฤติกรรมของเขาในเมื่อคืนนี้ถือเป็นข้อห้ามครั้งใหญ่สำหรับเยี่ยเจิ้นถิง หากเป็นคนอื่นละก็ เยี่ยเจิ้นถิงจะไม่ให้โอกาสเลย!

แต่ท่าทางวิงวอนขอร้องที่น่าเวทนานั่น เขาหันไปมองเหลิ่งเชียนเสวี่ยอีกรอบ เยี่ยเจิ้นถิงที่ใจแข็งไร้ความปรานีมาตลอด สุดท้ายเขาก็ต้องตามดยุคหลุยส์ไป...