สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 727

“คุณลองคำนวณดู เงินนี้สามารถเหมาคุณได้กี่คืน” เหลิ่งเชียนเสวี่ยยกยิ้มขึ้น

“คืนละห้าพันบาท” เยี่ยเจิ้นถิงคำนวณอย่างจริงจัง “ไม่สิ ต้องหักเงินค่าโทรศัพท์ด้วย ถ้าอย่างนั้นก็จะเป็น 999คืน!”

“ตกลงตามนี้” เหลิ่งเชียนเสวี่ยพูดอย่างเอาแต่ใจ “เริ่มตั้งแต่วันนี้ นายบริการให้ฉันได้แค่คนเดียวเท่านั้น อย่าแตะต้องหญิงอื่นอีก”

“มีข้อกำหนดอะไรอีกไหมครับ” เยี่ยเจิ้นถิงมองไปที่เธออย่างลึกซึ้ง

“เรียกเมื่อไรต้องมาเมื่อนั้น” เหลิ่งเชียนเสวี่ยโยนโทรศัพท์ไปให้ขา “เมมเบอร์ของนายไว้”

“ได้ครับเจ้านาย!” เยี่ยเจิ้นถิงให้เบอร์ตอนที่เป็นหนุ่มขายบริการเมมไว้ในโทรศัพท์ของเหลิ่งเชียนเสวี่ย ตอนที่พิมพ์ชื่อ เขาลังเลไปครู่หนึ่ง และนึกถึงชื่อที่เฟิงเชียนเสวี่ยเคยเมมไว้ตอนนั้น ‘โฮสหนุ่มลูกหนี้’

เขาจึงเมมชื่อเดิมไว้ให้เป็นชื่อที่คุ้นเคย

“ทำไมต้องตั้งเป็นชื่อนี้ด้วย”

เหลิ่งเชียนเสวี่ยขมวดคิ้ว เธอไม่รู้ว่าทำไมถึงได้คุ้นชื่อนี้นัก

“นี่เป็นชื่อที่คุณเคยตั้งให้ผม” เยี่ยเจิ้นถิงพูดถึงเรื่องในอดีตขึ้นมา “ตอนนั้นผมติดเงินคุณอยู่ก้อนหนึ่ง คุณให้ผมโอนเงินที่ผมหาได้แต่ละคืนไปให้คุณครึ่งหนึ่ง ถือเป็นเงินใช้หนี้”

“ฮ่าๆ ไม่หรอกมั้ง” เหลิ่งเชียนเสวี่ยหัวเราะออกมาเสียงดัง “คืนหนึ่งคุณหาเงินได้เท่าไร ฉันจะไปสนใจเงินเท่านี้ทำไม”

“ตอนนั้นคุณจนมาก...” เยี่ยเจิ้นถิงนึกไปถึงตอนนั้น ในใจก็รู้สึกซับซ้อนขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก “เงินแค่ห้าพันบาท คุณก็แทบจะเอาชีวิตของผมแล้ว”

“พูดจริงหรือพูดเล่นเนี่ย” เหลิ่งเชียนเสวี่ยเลิกคิ้วขึ้นแสดงออกว่าไม่เชื่อ

“ไม่สำคัญหรอก...” เยี่ยเจิ้นถิงเก็บเช็คใบนั้นไป “ถึงอย่างไรตอนนี้คุณก็มีเงินแล้ว เงินนี้ผมจะเก็บไว้”

“อือ” เหลิ่งเชียนเสวี่ยพูดอย่างจริงจัง “ถ้าบริการดีฉันจะมีรางวัลให้”

“คุณอยากได้บริการแบบไหน” เยี่ยเจิ้นถิงเข้าไปใกล้เธอ

“ถ้าฉันอยากได้อะไรเดี๋ยวฉันจะบอกเอง” เหลิ่งเชียนเสวี่ยผลักเขาออกไปเบาๆ

“ก็ได้ครับ...”

ในใจของเยี่ยเจิ้นถิงลุกเป็นไฟ ทุกครั้งที่นึกถึงเรื่องนี้ก็แทบจะบดขยี้เธอให้แหลก

เหลิ่งเชียนเสวี่ยชะลอความเร็วลงและเปิดประทุน