สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 726

“ดูท่าจะเคยรู้จักกันมาก่อนจริงๆ...” เหลิ่งเชียนเสวี่ยหาคำตอบจากสายตาของเขา

“นึกไม่ถึงว่าคุณจะยังจำผมได้” เยี่ยเจิ้นถิงเล่นตามน้ำไป “ผมคิดว่าคุณลืมผมไปแล้วเสียอีก!”

“หมายความว่าอย่างไร” เหลิ่งเชียนเสวี่ยยักคิ้วขึ้นและมองไปที่เขาด้วยความสงสัย

“คุณเป็นลูกค้าคนแรกของผม!” เยี่ยเจิ้นถิงกัดริมฝีปากเบาๆ อย่างเซ็กซี่ และกระซิบข้างหูเธอ “เมื่อหกปีก่อนคุณสั่งผมที่บาร์เยี่ยเซ่อ จากนั้นเราก็ไปต่อกันที่โรงแรม...”

“หกปีก่อน” เหลิ่งเชียนเสวี่ยคิดอย่างละเอียดถี่ถ้วน แต่กลับนึกอะไรไม่ออก “ทำไมฉันจำอะไรไม่ได้เลย...”

“คนรวยก็ลืมเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ไปง่ายๆ ทั้งนั้นแหละครับ” เยี่ยเจิ้นถิงตั้งใจหยั่งเชิงเธอ จากนั้นก็กัดไปที่ติ่งหูเธอพร้อมกับพูดขึ้น “คืนนั้นเราทำกันตั้งเจ็ดครั้ง...”

เหลิ่งเชียนเสวี่ยถอยไปข้างๆ เพื่อหลบการเย้ายวนของเขา

การเคลื่อนไหวของเขาเป็นราวกับไฟฟ้า ทำให้ร่างกายส่วนที่โดนสัมผัสของเธอซาบซ่าและทำให้เธอทำตัวไม่ถูกอย่างบอกไม่ถูก...

“คืนนี้...ยังอยากทำอีกไหม”

เยี่ยเจิ้นถิงลูบคอของเธอเบาๆ

เหลิ่งเชียนเสวี่ยไม่ได้พูดอะไรแต่หักศอกมาทันที

ร่างกายของเยี่ยเจิ้นถิงหลบไปด้านข้างทันทีจนเกือบจะชนกระจกรถ แต่โชคดีที่เขาตอบสนองได้ทันเวลาและวางมือไว้บนกระจกรถ

เขาขมวดคิ้วขึ้น ในใจโกรธมากจนแทบหายใจไม่ออก ครั้งหนึ่ง สิ่งเหล่านี้เป็นเพียงกลอุบายของเขาที่เอาไว้แกล้งเธอ แต่ตอนนี้เธอกลับไม่สนใจอะไรและทำแบบนี้กับเขา

นี่เป็นการแก้แค้นเขาหรือ

“กลัวแล้วหรือ” เหลิ่งเชียนเสวี่ยเลิกคิ้วมองเขา “ถ้ากลัวก็เชื่อฟังหน่อย”

“...”

เยี่ยเจิ้นถิงขมวดคิ้ว ประวัติศาสตร์กำลังจะซ้ำรอย แต่สถานะของพวกเขาแค่สลับกันเท่านั้นเอง

เหลิ่งเชียนเสวี่ยยกยิ้มขึ้นและเร่งความเร็วรถขึ้นอีก

“ไปที่ไหนหรือ” เยี่ยเจิ้นถิงรู้สึกว่าถนนดูคุ้นตา

“จะพาคุณไปที่ดีๆ”

เหลิ่งเชียนเสวี่ยเร่งความเร็วรถขับไปทางเขาชิวหมิง

เยี่ยเจิ้นถิงมองดูถนนที่คุ้นตาและรู้สึกมึนงงอยู่ในใจ เธอคงไม่ได้จะพาเขากลับบ้านหรอกใช่ไหม

หรือว่าเธอจะรู้สถานะของฉันแล้วลองหยั่งเชิงดู

ที่หูหลูขายยาอะไรกันแน่