สามี(ไร้)รัก นิยาย บท 68

"อื้อออ.." นักรบไม่ได้ถามเปล่าแต่เขายังขยับสะโพกงามกระแทกกับท่อนเอ็นของตัวเอง

"ทนหน่อยนะจ๊ะคนดี..ไม่นานหรอก" เพราะความเสียวซ่านมันยังคงมีอยู่มาก ถ้าเขากระแทกต่ออีกไม่นานก็คงจะเสร็จ

"ลุง..อืออ"

"เรียกใหม่สิ"

"อ๊อยยลุง..เบาก่อนค่ะ" ตอนนี้คนตัวเล็กที่อยู่ด้านบนเริ่มจะจุก เพราะเวลาเธอเรียกลุงทีไรเขาจับกดแช่ไว้ ให้มันได้ลึกที่สุดเธอก็เลยจุก

"ซี๊ดดด..อ้าา..ดาวจ๋าา" แต่เขาก็กดไว้ไม่ได้นาน จำเป็นต้องได้รีบจับสะโพกงามโยกขึ้นลง เพราะมันเสียวหัวมาก

"ดาวไม่ไหวแล้วค่ะ" นี่มันหลายยกเกินไปแล้วจนเธอรับไม่ได้

"ซี๊ดดด.. เรียกลุงอีกสักคำนะคนดี.."

หญิงสาวสังเกตได้ว่าถ้าเธอเรียกลุงทีไรเขาจะจับกดทุกที ก็เลยไม่กล้าเอ่ยปาก

เช้าวันต่อมา.. ที่คอนโด

"ลุกไหวไหม"

"ปวดหัวค่ะ" ที่จริงไม่ได้ปวดแค่หัวหรอก ตอนนี้ปวดไปทั้งตัว

ชายหนุ่มรีบเข้าไปในครัวพอได้ของที่ต้องการแล้วก็เดินกลับออกมา "อ้าปาก"

เธออ้าปากขึ้นอย่างว่าง่าย แต่ก็ไม่ได้ลืมตา เพราะลืมขึ้นมาทีไรห้องมันหมุน

"อืมมม..คุณทำอะไร" ดวงตางามเปิดกว้างขึ้นทันที

"ก็ไหนดาวบอกว่าเวลาแฮงค์ทีไรชอบใช้วิธีนี้ไง"

"ก็ใช้วิธีนี้แต่มันเยอะเกิน..จะเค็มหรือเปรี้ยวก่อนดีเนี่ย" คนตัวเล็กรีบเข้าไปบ้วนปากในห้องน้ำ

"อ้าวเหรอ" ใบหน้าหล่อคมยกยิ้มขึ้นเมื่อเห็นเธอโวยวาย "ถ้าวันนี้เข้าบริษัทไม่ไหวก็ไม่ต้องไปนะนอนพักสะ"

"ไหวค่ะ" ไม่ไปไม่ได้หรอกตอนนี้แผนกยิ่งขาดหัวหน้าต้องได้ทำงานช่วยกัน

[บริษัท]

"ไม่ต้องไปส่งดาวหรอกค่ะอายพี่ๆ เขา" หญิงสาวเห็นว่าเขาเดินตามมาก็เลยห้ามไว้

"ไม่ต้องทำงานหนักนะ ในแผนกมีคนตั้งเยอะแยะ อย่าให้เห็นว่าวิ่งทำงานอยู่คนเดียวจนหัวหมุน"

"ค่ะ..คุณพ่อ"

"ไม่เรียกลุงแล้วเหรอ" ใบหน้าหล่อคมกระตุกยิ้มขึ้น

"ไม่!!"

ห้องท่านประธาน..

"กลับมาถึงเมื่อไรวะ" พอนักรบได้ข่าวว่าอาทิตย์กลับมาจากไปดูที่ดินต่างจังหวัดก็เลยเข้ามาหา

"ยังเจรจาไม่เสร็จเลย พรุ่งนี้ต้องได้เดินทางกลับไปใหม่" พูดกับเพื่อนแต่ก็ไม่ได้เงยหน้าขึ้นจากกองเอกสารที่อยู่ตรงหน้าเลย

"ถ้ามันยากนักก็ไม่ต้องซื้อสิวะ"

"ไม่ได้หรอกที่ตรงนี้ทำนิคมอุตสาหกรรมได้เลยนะ" ที่เขากำลังวุ่นอยู่เพราะมีที่หลายแปลงต้องได้เจรจาร่วมกัน

"มึงมีโครงการทำนิคมอุตสาหกรรมเลยเหรอวะ"

"กูอยากจะลองดู"

"แต่มันยุ่งยากมากเลยนะ"

"มันจะยากสักแค่ไหนเชียว..แต่พรุ่งนี้มึงต้องเดินทางไปกับกูนะ"

"กูไม่ไปไม่ได้เหรอ"

"ไอ้นักรบ!"

"เอ๊อไปก็ได้" จบคำพูดนักรบก็ออกมาจากห้องของเพื่อน แล้วตรงมาที่ห้องเอกสาร เพื่อเตรียมเอกสารที่ต้องใช้ในการเจรจา

"น้องดาวไปส่งเอกสารอยู่ค่ะ" พนักงานในแผนกตกใจที่เห็นนักรบเข้ามาและเวลานี้ภรรยาของเขาก็ไปส่งเอกสารยังไม่กลับ

"เตรียมเอกสารให้ผมตามโน้ตนี้ แล้วก็บอกให้เธอไปหาผมที่ห้องด้วย" เขาพูดออกไปแบบไม่พอใจ อุตส่าห์บอกว่าอย่าทำงานหนักแล้ว

"ค่ะ"

ก๊อก ก๊อก

"เข้ามา"

"เอกสารที่คุณต้องการค่ะ"

"ผมไม่ได้ให้คุณเอาเอกสารมาส่ง ให้คุณเดินมาแค่ตัว" ชายหนุ่มรีบเดินไปรับเอกสารที่เธอหอบมาเต็มไม้เต็มมือ

"แค่นี้ดาวทำไหวค่ะ"

"จะไปไหน" เขาถามขึ้นไม่เห็นเธอเดินกลับไปที่ประตู

"กลับไปทำงานสิคะ"

"ไม่ต้องไปทำแล้ว..กลับมานั่งนี่" คนตัวสูงเดินไปเลื่อนเก้าอี้ด้านหน้าของตัวเองให้เธอมานั่ง