สามี....เซ็นใบหย่าไปเลย นิยาย บท 519

ในเวลาเดียวกัน ณ ลอนดอน ประเทศอังกฤษ

การประชุมถูกระงับชั่วคราวเป็นครั้งที่สาม หลังจากผู้รับผิดชอบของอีกฝ่ายออกไป หลินหนานก็พูดเสียงเบา "ประธานโจว"

โจวฉือเซินพิงเก้าอี้ มือข้างหนึ่งวางบนโต๊ะทำงาน นิ้วยาวเคาะโต๊ะเบาๆ แล้วเอ่ยเรียบๆ "พวกเขากำลังถ่วงเวลา"

"ถ่วงเวลา?" หลินหนานไม่ค่อยเข้าใจ "แต่เราอยู่ที่นี่แล้ว พวกเขายังถ่วงเวลาอีกทำไม"

โจวฉือเซินหรี่ตา มองโทรศัพท์ที่ปิดเครื่อง "ตอนนี้นายออกไป แล้วโทรไปที่เมืองหนานเฉิง ดูสิว่าเกิดเรื่องอะไรหรือเปล่า"

หลินหนานพยักหน้า "ได้ครับ"

เนื่องจากความสำคัญของการประชุมครั้งนี้ บุคลากรทั้งสองฝ่ายที่เข้าร่วมการประชุม จำเป็นต้องปิดโทรศัพท์

และละแวกนี้ ก็ไม่มีสัญญาณด้วย

หลินหนานออกไปได้ไม่นาน ผู้รับผิดชอบของอีกฝ่ายก็กลับมาอีกครั้ง ไม่เข้มงวดจริงจังเหมือนก่อนหน้านี้ ยิ้มอย่างสดชื่น "ให้ประธานโจวรอนานเลย ขออภัยจริงๆ ครับ"

โจวฉือเซินมองเขาอย่างไม่แยแส ไม่พูดแม้แต่ประโยคเดียว

จอนรับเอกสารฉบับหนึ่งจากมือผู้ช่วยมา ดันไปตรงหน้าโจวฉือเซิน "ฉันให้คนไปพิมพ์สัญญาใหม่ ประธานโจวคุณลองดู ถ้าไม่มีปัญหาอะไรก็เซ็นได้เลย"

โจวฉือเซินกวาดตามอง ทำเสียงเย้ยหยัน ปิดแฟ้มเอกสารแล้วโยนกลับไป พูดด้วยน้ำเสียงไม่แยแส "ทำไมนายไม่ให้ฉันยกโจวซื่อกรุ๊ปให้นายไปเลยล่ะ"

"ประธานโจวพูดอะไรกันเนี่ย เราเป็นนักธุรกิจ ก็ต้องคุยธุรกิจกันอยู่แล้ว แล้วถ้าประธานโจวมอบโจวซื่อกรุ๊ปให้ผม ผมก็เอาไม่ได้หรอกครับ"

"ฉันว่านายเสนอเงื่อนไขนี้ ไม่เห็นตัวเองเป็นมนุษย์เลย"

จอนได้ยินดังนั้น ก็ไม่โกรธ แค่ยิ้มแล้วพูดว่า "ประธานโจว เราทำธุรกิจ นอกจากดูกำไรสูงสุดที่ได้แล้ว ยังต้องดูอีกว่าเบี้ยในมือมีเท่าไรไม่ใช่เหรอครับ"

ดวงตาดำของโจวฉือเซินหรี่เล็กน้อย เสียงมีความเย็นยะเยือก "นายมีเบี้ยเท่าไร"

จอนกล่าวอย่างสงบนิ่ง "นี่เหรอ......"

ในเวลานี้ ประตูห้องประชุมก็ถูกเปิดออก หลินหนานเดินเข้ามาอย่างรีบร้อน พูดเสียงทุ้มข้างๆ โจวฉือเซินไม่กี่คำ

ทันใดนั้น สีหน้าโจวฉือเซินก็มัวหมองทันที โครงหน้าหล่อเย็นชาเหมือนปกคลุมไปด้วยน้ำค้างแข็ง มันเย็นยะเยือกอย่างรุนแรง

หลินหนานยืนเงียบอยู่ด้านหลังเขา

จอนถึงได้พูดสิ่งที่เมื่อครู่ยังพูดไม่จบต่อ "ประธานโจวคิดว่า เบี้ยในมือผม มากพอที่จะให้คุณเซ็นสัญญานี้ไหม?"

โจวฉือเซินมองเขาด้วยดวงตาเย็นชา "ใจกล้ามาก กล้าขู่ฉัน"

"ประธานโจวตลกแล้ว ทำธุรกิจ ก็เป็นแบบนี้หมด ยิ่งอันตรายมากเท่าไร กำไรก็ยิ่งสูง ไม่เดิมพันสักหน่อย ใครจะไปรู้ว่ามีผลลัพธ์ยังไงล่ะ"

จอนมองเอกสารฉบับนั้นที่โจวฉือเซินโยนมา ดันมันกลับไปอีกครั้ง รอยยิ้มไม่ลด "แต่วันนี้ได้เจอประธานโจว ผมรู้สึกว่าคุณต่างกับที่ผมจินตนาการไว้มาก เมื่อก่อนผมศรัทธาคุณมาก นึกว่าคุณเป็นคนที่เด็ดเดี่ยวไม่เห็นแก่หน้าใคร ไม่งั้นจะนั่งตำแหน่งนี้ตอนอายุน้อยได้ไง แต่ไม่คิดเลยนะไม่คิดเลย ว่าคุณจะเสียสละตัวเองครั้งใหญ่เพื่อผู้หญิงคนหนึ่งจริงๆ"

โจวฉือเซินไม่พูดอะไรทั้งนั้น หยิบปากกาขึ้นมาตรงหน้า

หลินหนานเห็นเช่นนั้นในใจก็ตกใจ อดไม่ได้ที่จะเอ่ยปาก "ประธานโจว......"

เขายังพูดไม่จบ โจวฉือเซินก็เซ็นชื่อตัวเองในสัญญาไปแล้ว

จอนปรบมือ "ประธานโจวไม่ลังเลจริงๆ ด้วย น่าชื่นชมจริงๆ"

โจวฉือเซินเซ็นชื่อเสร็จ วางปากกาลง เสียงธรรมดาไม่มีความสั่นไหว แต่มีความเย็นยะเยือกแทรกซึมเข้ากระดูก ทำให้แผ่นหลังเย็นวาบ

เมื่อเขาออกจากห้องประชุมไป รอยยิ้มที่มุมปากจอนก็ค่อยๆ หุบ แล้วหยิบเอกสารบนโต๊ะ

เขาไม่คิดเลยจริงๆ ว่าโจวฉือเซินจะรวดเร็วขนาดนี้

ควรบอกว่าเขาโง่เกินเยียวยา หรือว่า......เขามีแผนอื่นอะไรอีก?

แต่ตอนนี้ยังไงภารกิจเขาก็เสร็จสมบูรณ์แล้ว