สามีเก่า...มาขอแต่งงานอีกแล้ว นิยาย บท 418

สีหน้าของโจวฉือเซินยังคงเหมือนเดิม: " ก่อนหน้านี้ได้ไม่นาน "

พ่อของจ้าวเชียนเชียนก็เดินถอยหลังไปสองก้าว ด้วยสีหน้าที่ซีดเผือด

ในช่วงที่ผ่านมานี้ เรื่องพวกนั้นที่จ้าวเชียนเชียนได้ก่อเอาไว้ จะเป็นไปได้ยังไงที่เขาไม่รู้เห็นเป็นใจ ยิ่งไปกว่านั้นยังแอบช่วยเธอในหลายเรื่อง ไม่งั้นเรื่องมันจะจบง่ายอย่างนั้นได้ที่ไหน

เดิมทีแค่อยากจะคว้าโอกาสที่ถูกโจวฉือเซินปฏิเสธจนทำให้ต้องอับอาย อีกอย่างถึงพวกเขาจะสงสัยว่าเชียนเชียนเป็นคนทำ ก็ไม่มีหลักฐานที่จะสาวมาถึงตัวพวกเขาได้ พักนี้โจวฉือเซินเองก็กำลังรับมือกับตระกูลโจวและหลินซื่อกรุ๊ป แน่นอนว่าคงไม่มีเวลาว่างให้คอยมาจัดการบาดแผลที่เท้าเส้นขนแบบเรื่องนี้หรอก ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อคืนเขายังแสดงความจริงใจมาให้อยู่เลย

ที่จริงก็คิดว่าเรื่องมันจะจบแบบนี้

แต่ใครจะคิดล่ะว่า จู่ๆ ท่านจิ้นจะให้หร่วนซิงหว่านเป็นหลานสาว

ถ้าเป็นแบบนี้แล้วละก็ หากหร่วนซิงหว่านบ่นต่อหน้าท่านจิ้นคำสองคำ แม้ว่าท่านจิ้นจะไม่มีหลักฐาน เพียงแค่สั่งคำเดียว จ้าวซื่อในตอนนี้ที่กำลังดำเนินการเข้าร่วมโครงการพวกนั้น ก็เกรงว่าจะไม่ราบรื่นได้เท่าเมื่อก่อน

Williamมองไปทางเขาแล้วถามขึ้นมาประโยคหนึ่ง: " ท่านประธานจ้าวไม่สบายตรงไหนหรือเปล่าครับ? "

พ่อของจ้าวเชียนเชียนยิ้มออกมาอย่างยากลำบาก: " ไม่...ไม่มีครับ คุณWilliam ประธานโจว พอดีผมมีเรื่องนิดหน่อย ขอตัวสักครู่นะครับ "

เมื่อพูดจบแล้วก็รีบเดินออกไปอย่างไว

โจวฉือเซินละสายตากลับมา ก่อนจะพูดเนิบๆ : " คุณWilliamทำไมถึงมาปรากฏตัวที่นี่ได้ล่ะครับ "

Williamตอบ: " ประธานโจวล่ะ? "

" ผมมาเพื่อคู่หมั้นของผม คุณWilliamก็เหมือนกันเหรอครับ? "

Williamเปิดปากพูดโดยไม่รีบร้อน: " จะเรียกว่าคู่หมั้นก็คงจะดูเร็วเกินไป ประธานโจวขอแต่งงานหรือยังล่ะ ฉันคิดว่าคุณหร่วนคงจะไม่ตกลงง่ายๆ สินะ "

" เธอจะตกลงหรือไม่คุณWilliamตัดสินได้ยังไงล่ะครับ "

Williamตอบ: " ผมคิดว่าช่วงเวลาในชีวิตแต่งงานที่ไม่มีความสุขตอนนั้น มันกระทบกับความรู้สึกเธออย่างรุนแรง เพราะไม่อย่างนั้นพวกคุณก็คงกลับมาแต่งงานกันตั้งแต่แรกแล้ว แล้วก็ไม่ได้อยู่ด้วยกันแบบนี้ "

ในขณะที่Williamพูดอะไรแบบนี้ออกมา น้ำเสียงก็ฟังดูเยือกเย็น

ริมฝีปากบางของโจวฉือเซินสั่นเทิ้ม แต่ก็ไม่สามารถพูดโต้แย้งอะไรได้

ตอนนี้เขายังไม่สามารถแน่ใจได้ว่าจะทำให้หร่วนซิงหว่านงั้นยอมแต่งงานกับเขา แล้วอีกอย่างของขวัญชิ้นที่สามที่เขาจะให้เธอ ยังเตรียมไม่เสร็จเลยด้วยซ้ำ

อีกฝั่ง

หลังจากที่จ้าวเชียนเชียนออกมาแล้ว เธอก็ไปหาเฉิงเว่ย จากนั้นก็พูดด้วยท่าทียโสโอหัง: " เมื่อกี้ฉันเพิ่งจะได้ยินใครบางคนพูดว่าคุณเคยจีบหร่วนซิงหว่านมาก่อนงั้นเหรอ? "

เฉิงเว่ยพยักหน้า: " คุณจ้าวมีอะไรหรือเปล่าครับ? "

จ้าวเชียนเชียนก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว: " คุณชอบผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ยังไง ฉันคิดว่ารสนิยมคุณจะดีกว่านี้ซะอีก แต่สุดท้ายก็เป็นแบบนั้นไปเสียได้ "

เมื่อได้ยินดังนั้น เฉิงเว่ยก็ยิ้มออกมาอ่อนๆ

จ้าวเชียนเชียนไม่ยินดีเท่าไหร่นัก: " ยิ้มอะไรน่ะ? "

เฉิงเว่ยตอบ: " ถ้าในสายตาของคุณ ซิงหว่านน่ารังเกียจขนาดนั้น คนที่ชอบเธอสายตาก็คงจะมีปัญหา ถ้าอย่างนั้นคุณจ้าวไม่ควรสำรวจตัวเองหน่อยเหรอว่าทำไมคนตั้งมากมายถึงได้ชอบเธอ แต่ไม่ได้ชอบคุณน่ะ หรือว่าคุณในสายตาของคนอื่น ก็ยังสู้คนที่คุณเองได้ดูถูกเอาไว้ไม่ได้? "

" นาย..... "

เมื่อจ้าวเชียนเชียนถูกเขาพูดแบบนั้นใส่ก็พูดไม่ออก สีหน้าที่ดูไม่ได้ยังไงก็ดูไม่ได้อย่างนั้น

เฉิงเว่ยจึงทำราวกับว่าไม่ได้สังเกตถึงอะไรที่เกิดขึ้น แต่ก็พูดต่อ: " คุณจ้าวเป็นถึงเศรษฐินีผู้ร่ำรวย สายตาก็คงสูงส่งกว่าคนทั่วไป แต่ได้โปรดอย่าเอามาตรฐานของคุณไปตัดสินคนอื่น "