สามีเก่า...มาขอแต่งงานอีกแล้ว นิยาย บท 52

เพ้ยซานซานมีความรู้สึกว่าโจวฉือเซินหมายถึงเธอ เธอจึงมองไปทางหร่วนซิงหว่าน “ซิงซิง มีอะไรเหรอ?”

ความคิดในหัวของหร่วนซิงหว่านวุ่นวายไปหมด “เปล่า ฉัน......”

โจวฉือเซินยิ้มเยาะออกมา เขาผละสายหนีพร้อมกับก้าวยาวๆออกไป

หร่วนซิงหว่านอยากจะเล่นงานตาหมาบ้าคนนี้ให้พังพินาศกันไปข้าง！มาทิ้งคำพูดก่อชนวนเอาไว้ แล้วก็จากไปทั้งอย่างนี้นี่นะ！

เพ้ยซานซานเองก็ไม่ได้โง่ พอประกอบคำพูดของโจวฉือเซิน การยั่วยุของหยางเจียวเจียว อาการแปลกๆของหลี่อ๋างในวันนี้ และเรื่องที่หร่วนซิงหว่านเอ่ยเตือนก่อนหน้านี้เข้าด้วยกันแล้ว.......

เธอตั้งสติได้อย่างรวดเร็ว “ซิงซิง เอาวิดีโอมาให้ฉันดู”

คนที่ลนลานที่สุดเห็นจะเป็นหลี่อ๋าง เขาไม่คาดคิดเลยว่าหร่วนซิงหว่านจะถ่ายวิดีโอไว้เป็นหลักฐาน จึงรีบเข้าไปดึงเพ้ยซานซานเอาไว้ “ที่รัก เรากลับกันเถอะ.....”

เพ้ยซานซานสะบัดเขาออก “อย่ามาจับ！”

เธอมองหลี่อ๋างพร้อมกับยิ้มเยาะออกมา “เห็นคุณลนลานแบบนี้แล้ว ฉันคงไม่จำเป็นต้องดูวิดีโอแล้วล่ะ เลือกเอาว่าคุณจะเป็นคนบอกเอง หรือจะให้ฉันลากมือที่สามออกมาเอง?！”

“ที่รัก มันไม่ใช่อย่างที่คุณคิดนะ ผมกับเธอไม่มีอะไรจริงๆ ผมแค่.......”

“แค่ควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้? หลี่อ๋างคุณพอได้แล้ว นอกใจฉันต่อหน้าต่อตาขนาดนี้”

“คุณฟังผมอธิบายก่อน......”

เพ้ยซานซานสูดลมหายใจเข้าลึกๆ แล้วพูดเสียงเย็นว่า “เลือกเอาว่าจะไสหัวออกไปตอนนี้ หรือจะให้ฉันป่าวประกาศเรื่องคาวๆของพวกคุณสองคนให้ทุกคนรู้ ถ้าเลือกอย่างหลังคุณไม่มีงานทำแน่”

หลี่อ๋างกัดฟัน แล้วเลือกเดินออกไปอย่างรวดเร็ว

หลังจากที่เขาเดินออกไป หร่วนซิงหว่านก็ส่งเสียงออกมาแผ่วเบา “ซานซาน.......”

เพ้ยซานซานมองมาที่พวกเขา แล้วฝืนยิ้มออกมา “ไม่ต้องห่วง ฉันไม่เป็นไร ตอนนี้ได้รู้ว่าเขาเป็นคนยังไงก็พอแล้ว ฉันจะได้ไม่........”

หร่วนซิงหว่านรู้ว่าเธออยากพูดอะไร ช่วงเวลานี้เพ้ยซานซานเฝ้ารอการแต่งงานมาตลอด

เพ้ยซานซานเอ่ยพูดออกมาว่า “งั้นฉันกลับก่อนนะ คงต้องกลับไปเก็บของของหลี่อ๋างทั้งคืนเลย จี้หวยเจี้ยน ฝากส่งซิงซิงด้วยนะ”

“ได้”

หร่วนซิงหว่านจับเธอเอาไว้ “ซานซาน เดี๋ยวฉันกลับกับแก”

“ไม่เป็นไร” เพ้ยซานซานยิ้ม “ก็แค่ถูกนอกใจเอง ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรสักหน่อย แกรีบกลับไปพักผ่อนเถอะ ฉันจัดการเองได้”

พูดจบ เธอก็โบกมือพร้อมกับเดินจากไป

หร่วนซิงหว่านมองออกว่าเธอกำลังจะร้องไห้ เพราะขอบตาของเธอแดงไปหมด

จี้หวยเจี้ยนเอ่ยปลอบใจขึ้นมาว่า “ไม่ต้องห่วงหรอก เธอจัดการเองได้อยู่แล้ว”

หร่วนซิงหว่านพยักหน้า แต่ก็ไม่รู้ว่าต้องพูดอะไรออกมาถึงจะดี

ความรักของเพ้ยซานซานกับหลี่อ๋าง เธอเป็นผู้รู้เห็นมาตลอด แต่คิดไม่ถึงว่าผลสุดท้ายมันจะออกมาในรูปแบบนี้

ในตอนนี้เอง จู่ๆเสียงโทรศัพท์ของจี้หวยเจี้ยนก็ส่งเสียงดัง เป็นโจวอานอานที่โทรมา คงเพราะหาเขาไม่เจอ

จี้หวยเจี้ยนขมวดคิ้ว แล้วกดตัดสายอย่างรวดเร็ว

หร่วนซิงหว่านเก็บความคิดทุกอย่างเอาไว้แล้วพูดขึ้น “คุณไม่ต้องไปส่งฉันหรอก ฉันกลับเองก็ได้”

“ซิงหว่าน......”

หร่วนซิงหว่านยิ้ม “ฉันกลับก่อนนะ”

จี้หวยเจี้ยนกำลังจะเดินตามไป แต่เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นมาอีกครั้ง เขาถูกขัดจังหวะ จนหร่วนซิงหว่านขึ้นลิฟต์ไปแล้ว

……

หลินหนานยืนอยู่ในสวนของร้านอาหาร เมื่อเห็นแผ่นหลังของหร่วนซิงหว่านก็รีบเดินเข้าไปหา “คุณหร่วน”

“ประธานโจวล่ะ”

เมื่อสัมผัสได้ถึงไอคุกรุ่นที่แผ่กระจายออกมาจากแววตาของเธอ หลินหนานจึงแอบก้าวถอยหลังอย่างแนบเนียน “ประธานโจวรอคุณอยู่ที่รถครับ”

ได้ยินแบบนั้นหร่วนซิงหว่านก็ตรงไปยังรถโรลส์-รอยซ์คันสะดุดตาในทันที

โจวฉือเซินกำลังก้มหน้าก้มตาสะสางเอกสาร ขนาดประตูรถถูกเปิดออก เขายังไม่เงยหน้าขึ้นมามอง

หร่วนซิงหว่านถลึงตาใส่เขาอยู่ชั่วครู่ จากนั้นก็ย่อตัวเข้าไปนั่งข้างใน พร้อมกับปิดประตูรถเสียงดัง