สามีเก่า...มาขอแต่งงานอีกแล้ว นิยาย บท 549

ในรถที่อยู่ตรงข้ามกับหลินซื่อ เจียงย่านมองไปที่ร่างของหยางเจิ้น และถามว่า "รู้ความเคลื่อนไหวของเขาเมื่อคืนนี้หรือยัง"

ลูกน้องที่อยู่ข้างๆกล่าวว่า "เมื่อคืนเขาส่งลูกสาวไปเรียนเต้น ฉันถามครูสอนเต้นแล้ว พวกเขาบอกว่าเขารออยู่ข้างนอกตลอด ไม่ออกไปไหนเลย"

"ที่นั่นมีกล้องวงจรปิดไหม"

ลูกน้องส่ายหัว "ครูที่นั่นบอกว่า สองวันก่อนกล้องวงจรปิดเสีย ช่วงนี้ยุ่งๆก็เลย ยังไม่ได้นำไปซ่อม"

เจียงย่านเงียบไปครู่หนึ่ง แล้วกล่าวว่า "ส่งคนติดตามเขา ระวังหน่อย อย่าให้ถูกจับได้"

"ครับ"

"โจวฉือเซินอยู่ที่ไหน"

"ประธานโจว ตอนนี้........."

เจียงย่านขมวดคิ้ว "ช่างเถอะ ไปที่โจวซื่อกรุ๊ปเลย"

ในเวลาเดียวกัน โจวซื่อกรุ๊ป

ผู้หญิงคนหนึ่งคุกเข่าอยู่บนพื้น สีหน้าเต็มไปด้วยความกลัวและตื่นตระหนก "ฉันไม่รู้อะไรเลยจริงๆ ตอนนั้นไฟไหม้รุนแรงมาก ฉันหาลูกของฉันไม่เจอ ฉันแค่อยากให้ใครสักคนช่วย ฉัน ......."

โจวฉือเซินโยนเอกสารฉบับหนึ่งไว้ตรงหน้าเธอ ด้วยใบหน้าที่เย็นชา ไม่ได้พูดอะไร แต่มีความรู้สึกกดดันที่มองไม่เห็นรอบตัว

ผู้หญิงคนนั้นเปิดเอกสารด้วยมือที่สั่นเทา เห็นว่าในนั้นเป็นข้อมูลส่วนตัวและที่อยู่ที่บ้านของเธอ

เลือดส่วนใหญ่บนใบหน้าของเธอจางหายไปในทันที

โจวฉือเซินพูดอย่างเย็นชา "คุณมีโอกาสเพียงครั้งเดียว ฉันไม่อยากฟังเรื่องไร้สาระอีกต่อไป"

ผู้หญิงมองดูเขา ความกลัวแผ่ซ่านอยู่ในใจ

เธอไม่กล้าที่จะปิดบังอีกต่อไป และพูดตะกุกตะกัก "ฉัน..... ฉันเป็นนักแสดงกลุ่มหนึ่ง มีผู้ชายคนหนึ่งมาหาฉันเมื่อสองสามวันก่อน ขอให้ฉันแสดงละคร และให้ค่าแสดงสองพันกับฉัน ปกติฉันรับงานก็ได้เงินเพียงไม่กี่ร้อย สองพันนี้ถือว่าเป็นเงินที่ค่อนข้างมาก ฉัน....."

สายตาของผู้หญิงมองไปที่เฉินเป่ยที่อยู่ด้านข้าง "จากนั้นชายคนนั้นก็ให้รูปถ่ายของเขากับฉัน และบอกฉันว่าเมื่อเกิดเพลิงไหม้ ถ้าเห็นเขาลงมาข้างล่าง ก็ให้จับเขาไว้ นั่นคือฉันจึง......"

โจวฉือเซินกล่าว "รูปถ่าย"

ผู้หญิงคนนั้นรีบล้วงกระเป๋าของตัวเอง และยื่นมันให้ด้วยความกลัว

โจวฉือเซินดู แล้วยื่นให้เฉินเป่ยดู "จำได้ไหมว่านี่ถ่ายเมื่อไหร่?"

เห็นได้ชัดว่าภาพถ่ายนี้ถูกแอบถ่ายจากระยะไกล

เฉินเป่ยมองดูอย่างละเอียดชั่วขณะหนึ่ง แล้วกล่าวว่า "ประธานโจว นี่น่าจะเป็นสองเดือนก่อน ตอนที่พวกเรายังไม่ได้ย้ายไปอพาร์ตเมนต์ ตอนที่อยู่ในหมู่บ้านคอนโดจิ้งอาน"

โจวฉือเซินเอารูปถ่ายกลับมา และถามหญิงสาวที่อยู่บนพื้นว่า "คุณจำได้ไหมว่าผู้ชายที่ให้รูปคุณหน้าตาเป็นอย่างไร"

ผู้หญิงคนนั้นพูดว่า "ฉัน...... จำไม่ได้แล้ว แต่ถ้ามีรูปถ่ายของเขา ฉันน่าจะชี้ตัวได้อย่างแน่นอน"

โจวฉือเซินกล่าว "เอารูปถ่ายของหยางเจิ้นให้เธอ"

เฉินเป่ยเปิดโทรศัพท์ แตะหน้าจอสองสามครั้ง แล้ววางไว้ตรงหน้าผู้หญิงคนนั้น

ผู้หญิงคนนั้นมองอยู่ครู่หนึ่ง แล้วส่ายหน้า "ไม่ใช่เขา"

เฉินเป่ยกล่าว "ประธานโจว ถ้าหยางเจิ้นเป็นคนวางแผนเรื่องนี้จริงๆ เช่นนั้นเขาก็จงใจเข้าใกล้หลี่เสวี่ย นี่ก็เป็นเวลาหลายเดือนแล้ว แต่ก็ไม่ได้มีความผิดปกติใดๆ แสดงว่าเขาระมัดระวังตัวเป็นอย่างดี และเขาสามารถเอาคนที่อยู่ใต้จมูกของพวกเราไปได้ และยังไม่มีข่าวคราวในตอนนี้ เขาน่าจะมีผู้ช่วยคนอื่นด้วย"

โจวฉือเซินไม่ได้พูดอะไร และหลังจากนั้นไม่นานก็กล่าวว่า "คุณรับประกันได้ไหมว่า เพียงแค่คุณเห็นชายคนนั้นอีกครั้ง คุณก็จะจำเขาได้"

ผู้หญิงคนนั้นตกตะลึงครู่หนึ่ง ถึงรู้ตัวว่าเขากำลังพูดกับตัวเองอยู่ และพยักหน้าอย่างรวดเร็ว "ฉันมีความทรงจำที่ดี! จำได้แน่นอน"