สามีเก่า...มาขอแต่งงานอีกแล้ว นิยาย บท 629

ณ สตูดิโอ

เจียงชูหนิงตั้งใจฟังโครงสร้างของสตูดิโอจากพี่สาวที่หร่วนซิงหว่านจัดเตรียมมาให้เธอ ตลอดไปจนถึงการแสดงและการจัดวางสิ่งของ หมายเลขสินค้า วิธีการใช้เครื่องคิดเงินสด และอื่นๆ

หลายสิ่งหลายอย่างที่เธอไม่เคยสัมผัสมันมาก่อน ไม่นานนัก แม้ว่าสายตาของเธอจะจับจ้องไปยังเด็กสาวตรงหน้า แต่ใจของเธอลอยไปยังร้านชานมฝั่งตรงข้ามแล้ว

จนกระทั่งมีมือโบกไปมาต่อหน้าเธอ เจียงชูหนิงถึงจะรู้สึกตัว

พนักงานของร้านพูด "จำสิ่งที่ฉันพูดไปเมื่อตะกี้ได้ไหมคะ?"

เจียงชูหนิงพูดอย่างไม่แน่ใจ "จำ......ได้ค่ะ?"

หนักงานของร้านเห็นท่าทางของเธอ ก็คือจำไม่ได้ พลางถอนหายใจ กำลังจะพูดให้เธอฟังอีกรอบ พลันก็มีลูกค้าเข้ามาในร้าน

พนักงานพูด "งั้นคุณไปนั่งข้างๆก่อนนะคะ เดี๋ยวฉันจะมาพูดใหม่ให้ฟัง"

"โอเค ขอบคุณค่ะ"

เจียงชูหนิงนั่งลงบนโซฟาอย่างเชื่อฟัง

ไม่นานนัก ก็ได้มีสาวสวยสวมแว่นกันแดดเดินเข้ามา

สาวน้อยในร้านก็รีบเข้าไปหาทันที "สวัสดีค่ะ ต้องการอะไรไหมคะ"

หญิงสาวถอดแว่นกันแดดออก "ฉันต้องการสั่งทำแหวน"

"ค่ะ ได้โปรดตามฉันมาที่ห้องรับรองนะคะ ฉันจะได้ทำการบันทึกให้คุณอย่างละเอียด"

"ยุ่งยากจัง ฉันต้องการพบเจ้านายของพวกเธอ"

สาวน้อยพูด "ขออภัยด้วยค่ะคุณผู้หญิง นี่เป็นขั้นตอนการทำงานของเราค่ะ"

หญิงสาวคนนั้นกอดอก คล้ายกับไม่พอใจ "ขั้นตอนอะไรอีก เปลี่ยนขั้นตอนไม่ได้เลยเหรอไง? อีกอย่าง พวกเธอเปิดร้านทำธุรกิจไม่ใช่เหรอ ทำทุกอย่างก็ต้องเพื่อบริการลูกค้า แค่นี้ฉันไม่จำเป็นต้องสอนเธอใช่ไหม"

เมื่อสาวน้อยได้ยินก็เหมือนจะลังเลเล็กน้อย ก่อนจะพูดว่า "ถ้าอย่างนั้นรอสักครู่นะคะ ฉันจะไปถามเจ้านาย"

หญิงสาวตอบรับอย่างขี้เกียจเสวนา ก่อนจะไปนั่งตรงโซฟาด้านข้าง

ตรงหน้าเธอคือเจียงชูหนิงที่มีทีท่าง่วงนอน

ขาขาวผ่องของหญิงสาวไขว้ทับกัน วางแขนข้างหนึ่งไว้ตรงที่วางแขนของโซฟา ก่อนจะมองไปทางเจียงชูหนิง "คุณก็มาสั่งทำเหมือนกันเหรอคะ?"

เจียงชูหนิงหาวไปได้ครึ่งหนึ่ง ก็ส่ายหน้า "ฉันทำงานที่นี่ค่ะ"

สีหน้าของหญิงสาวเปลี่ยนไป สายตามองไปยังบนตัวของหญิงสาวอย่างพินิจพิเคราะห์

คิดว่า บนตัวของเจียงชูหนิงมีแต่ของแบรนด์เนม แต่กลับมาทำงานที่นี่

ไม่รู้ว่าสมองมีปัญหาหรือเปล่า

ไม่นานนัก สาวน้อยในร้านก็ออกมา "สวัสดีค่ะคุณ เจ้านายของพวกเรารอคุณอยู่ในห้องรับรองแล้วค่ะ ฉันจะพาคุณไปนะคะ"

หญิงสาวตอบรับอย่างไม่แยแส ถือกระเป๋าลุกขึ้น

หลังจากเธอไปแล้ว เจียงชูหนิงก็บิดขี้เกียจ ในที่สุดก็เสร็จสิ้นการหาวที่เหลืออีกครึ่งหนึ่ง

หลังจากที่พนักงานในร้านนำหญิงสาวไปส่งยังห้องรับรองแล้ว เทก็ปิดประตู ก่อนจะเทกาแฟ

หญิงสาวนั่งตรงข้ามหร่วนซิงหว่าน "คุณคือRuan?"

หร่วนซิงหว่านยิ้มน้อยๆ "สวัสดีค่ะ จะให้ฉันเรียกคุณว่าอะไรดีคะ?"

"เรียกฉันว่าFreya"