หร่วนซิงหว่าน: "ฉันอยู่ระหว่างทางไปบริษัท รอให้ถึงแล้วค่อยคุยรายละเอียดกัน"
"ครับ"
วางสายแล้ว หร่วนซิงหว่านวางมือถือไว้ข้างๆ ขับรถออกไป
ถ้าเป็นลูกค้าทั่วไปก็คงไม่ใส่ใจหรอก แต่เห็นได้ชัดเลยว่า Freya มาเพราะมีจุดประสงค์
จุดประสงค์ของเธออาจจะไม่ใช่เวินเฉี่ยน แต่เป้าหมายต้องเป็นหร่วนซิงหว่านแน่ๆ
เหมือนคนอย่างนี้ ถ้าไม่ตรวจสอบเบื้องหลังและเจตนาที่มาของเธอให้ชัดเจน คงทำให้กระวนกระวายใจอยู่ตลอด
ครึ่งชั่วโมงผ่านไป หร่วนซิงหว่านมาถึงหลินซื่อ
เธอเพิ่งลงจากรถ ก็เห็นหลี่ตั๋วกำลังยืนรอเธออยู่ที่หน้าประตูบริษัท
หลี่ตั๋วเดินเข้าไป: "คุณหร่วนครับ ประธานเฉินกำลังประชุมกับพวกเขาอยู่ ผมจะพาคุณไปที่ห้องทำงานก่อน"
หร่วนซิงหว่านพยักหน้า: "ได้"
ตอนขึ้นลิฟต์ หร่วนซิงหว่านถามขึ้น: "ช่วงนี้บริษัทมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นไหม?"
"แต่ก่อนโครงการพวกนั้นที่คนของจ้าวจิ้งเป็นผู้รับผิดชอบ แทบจะมีปัญหานิดหน่อยเกิดขึ้นอยู่เสมอ แต่ทว่าประธานเฉินจัดการเรียบร้อยแล้วครับ ทั้งยังไล่คนพวกนั้นออกไปจากบริษัทด้วย เพียงแต่......"
ได้ยินเขาอยากจะพูดแต่ไม่ยอมพูดต่อ หร่วนซิงหว่านจึงถามขึ้น: "เกิดอะไรขึ้น?"
หลี่ตั๋ว: "ก็ไม่ได้มีอะไรครับ เพียงแต่ตอนที่ประธานจ้าวไล่คนพวกนั้นออก มีคนไม่น้อยเลยที่คุยกันส่วนตัว บอกว่าประธานเฉินเป็นคนของโจวซื่อกรุ๊ป ไม่มีสิทธิ์ที่จะก้าวก่ายกับเรื่องของหลินซื่อ ยังบอกอีกว่าไม่ช้าก็เร็วหลินซื่อต้องกลายเป็นโจวซื่อกรุ๊ปแน่ๆ เพียงแต่พวกเขาเหล่านั้นออกไปด้วยความไม่พอใจ ถึงได้จงใจให้คนอื่นๆแพร่งพรายข่าวออกมา ไม่ได้ส่งผลกระทบมากมายครับ"
ผ่านไปสักพัก หร่วนซิงหว่านถึงได้เอ่ยปากขึ้น: "อีกหลายเดือนต่อจากนี้ เฉินเซียวยังคงเป็นผู้ดูแลหลินซื่อต่อไป คำวิจารณ์พวกนั้นถ้าไม่ได้รุนแรงก็ไม่ต้องใส่ใจ"
หลี่ตั๋วชะงักแล้วพูดขึ้น: "คุณหร่วนจะไม่กลับมาที่หลินซื่อแล้วเหรอครับ?"
หร่วนซิงหว่านพยักหน้าเบาๆ: "ฉันยังมีเรื่องของฉันที่ต้องทำ ตอนแรกที่มาหลินซื่อ ก็เพราะบริษัทแทบจะยืนหยัดต่อไปไม่ไหวแล้ว ถึงฉันจะไม่ได้ช่วยอะไรมากมาย แต่ตอนนี้หลินซื่อก็ไม่จำเป็นต้องมีฉันแล้ว"
"คุณหร่วนอย่าพูดอย่างนี้สิครับ ถ้าไม่ใช่คุณ หลินซื่อคงพังพินาศอยู่ในมือของจ้าวจิ้งกับหยางเจิ้นไปตั้งนานแล้ว พวกผมก็คงไม่มีโอกาสได้กลับมา ชีวิตนี้คงทำได้เพียงแบกชื่อเสียงที่ด่างพร้อยใช้ชีวิตต่อไป"
หลี่ตั๋วพูดต่อ: "ผมไม่รู้ว่าคนอื่นๆในหลินซื่อจะคิดยังไง แต่สำหรับพวกผม ขอขอบคุณคุณหร่วนจากใจจริงเลยครับ"
"เพราะนายเช่นกัน ที่ทำให้หลินซื่อมีวันข้างหน้า"
หร่วนซิงหว่านยิ้มเล็กน้อย จู่ๆก็รู้สึกว่าความเหน็ดเหนื่อยและความลำบากทั้งหมดในหลายเดือนนี้ มันคุ้มค่าแล้ว
คนอย่างเธอน่ะ จริงๆตั้งแต่เด็กก็ไม่ได้มีความปรารถนาที่ยิ่งใหญ่เป็นพิเศษอยู่แล้ว
แค่หวังว่าเธอกับเสี่ยวเฉินจะหลุดพ้นจากหร่วนจุน ได้ใช้ชีวิตอย่างสงบสุขก็เพียงพอแล้ว
ถึงขนาดที่ภายหลังจะเกิดเรื่องมากมาย แต่ก็บ่อยครั้งที่เธอ ไม่ยินยอมจะเผชิญหน้ากับมันโดยตรง
ต่อให้ต้องเลือก ก็กลัวว่าจะตัดสินใจผิดพลาด
แต่พอได้ยินคนพูดอย่างนี้ ก็พิสูจน์ให้เห็นว่า สิ่งที่เธอเลือกพวกนั้น อาจจะไม่ได้ถูกต้องที่สุด แต่ก็ไม่ได้เลวร้ายที่สุดเช่นกัน
หลังจากมาถึงห้องทำงาน หร่วนซิงหว่านเห็นว่าการตกแต่งของห้องยังคงเหมือนแต่ก่อน ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงเลย
เธอจึงหันกลับมาถาม: "ประธานเฉินไม่ได้ทำงานอยู่ที่นี่เหรอ"
หลี่ตั๋ว: "ประธานเฉินใช้ห้องทำงานเดิมของจ้าวจิ้งน่ะครับ"
พูดๆแล้ว หลี่ตั๋วจึงพูดต่อ: "คุณหร่วนรอสักครู่นะครับ ผมจะไปหยิบสัญญาหนึ่งเดือนนี้มาให้คุณดู"
หร่วนซิงหว่านจึงเรียกเขาเอาไว้: "ไม่ต้องหรอก"
ถึงยังไงเธอก็ดูไม่ค่อยรู้เรื่อง ในเมื่อเฉินเซียวจัดการไปแล้ว คงไม่มีปัญหาแน่นอน
หร่วนซิงหว่าน: "ช่วงนี้เสิ่นจื่อซีมาบ้างไหม?"
"ไม่นะครับ ตั้งแต่หลังจากคุณหร่วนไปเมืองเจียงโจว ทนายเสิ่นก็ไม่ได้มาอีกเลย แต่โชคดีที่มีประธานเฉินอยู่ งานทั้งหมดของหลินซื่อ จึงดำเนินการได้ตามปกติครับ"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สามีเก่า...มาขอแต่งงานอีกแล้ว
เอาอีกแล้ว รวบรัดตัดจบในสามบทสุดท้าย ตัดทิ้งดื้อๆ ไม่เล่าว่าพี่กับพ่อพระเอกเป็นยังไง และตระกูลของหนิงหนิงเป็นไงกัน น้าชั่วของหนิงหนิงตายจริงไหม...