ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 417

เธอไม่เคยคิดเลยว่า คนๆ นี้จะประสบเรื่องแบบนี้ ตั้งแต่พบกันโดยบังเอิญ จนจู่ๆ ก็กลายเป็นคนที่เติบโตมาเคียงคู่กับเธอ เส้นหมี่รู้สึกว่าน่าขันมาก

แต่ว่า หลังจากฟังความจริงนี้แล้ว กลับทำให้เธอคัดค้านไม่ออกสักคำ

เธอจะพูดอะไรได้？

เส้นหมี่หยิบกาแฟตรงหน้าขึ้นมา เพื่อให้อารมณ์ของตัวเองสงบลง

แต่ตอนนี้เอง ประตูร้านกาแฟ จู่ๆ ก็มีเสียงถูกคนชนออกดัง“ปัง——”เธอหันกลับมาอย่างประหลาดใจ ยังไม่ทันเห็นชัดเจนว่าเกิดอะไรขึ้น？

ร่างหนึ่งก็เข้ามาเหมือนลมกระโชกแรง พริบตาเดียวก็ลากเธอออกไปจากเก้าอี้แรงๆ

“กรี๊ด——”

เธอกรีดร้องทันที！

ส่วนคณาธิปที่นั่งอยู่ตรงข้ามเธอ ลุกขึ้นมาทันที：“แสนรัก คุณทำอะไร？”

“หุบปากซะ！ถ้าให้ผมเห็นคุณพูดอีก ผมจะระเบิดหัวคุณทันที！”

เสียงดังสนั่นด้วยความโกรธ ชายหนุ่มที่ดวงตาแดงก่ำนี้ หยิบปืนออกมาต่อหน้าทุกคน แล้วเล็งไปที่หัวของคณาธิป！

คนในร้านกาแฟต่างตกใจทันที

รวมทั้งคณาธิป หลังจากหน้าซีดขาว ก็ยืนอยู่ตรงนั้นไม่ขยับอีก

เส้นหมี่จึงถูกพาออกไปแบบนี้

“คุณทำอะไร？แสนรัก คุณปล่อยฉัน คุณทำฉันเจ็บนะ！”

เส้นหมี่ก็ตกใจจนหน้าเสีย

เพราะว่า เธอไม่เคยเห็นเขาดูน่ากลัวแบบนี้มาก่อน

ไม่สิ เธอเคยเห็น นั่นเป็นตอนเด็ก เธอเคยเห็นสองครั้ง สองครั้งนั้น เธอไม่อาจลืมได้เลย และตอนนี้ สภาพน่ากลัวของเขาก็ปรากฏขึ้นมาอีกครั้ง

และเกิดขึ้นที่ตัวเธอด้วย

เขาจะทำอะไร？และยังถือปืนด้วย อยากจะฆ่าเธอตายหรือ？

เส้นหมี่ตัวสั่นไปทั้งตัวด้วยความกลัว：“แสนรัก คุณ……อย่าใจร้อนนะ คุณฟังฉันพูดนะ เรื่องราว……ไม่ใช่อย่างที่คุณคิดแบบนั้น คุณใจเย็นก่อนดีไหม？”

เธอขอร้องอย่างขมขื่น ด้วยความกลัว

แต่ว่า เหมือนว่าคนๆ นี้จะไม่ได้ยินเลย จากนั้นมีเสียงดัง“ตุบ——”！

หลังจากเขาลากเธอไปที่หน้ารถ ก็เปิดประตูรถโดยตรง แล้วโยนเธอเข้าไปในรถแรงๆ

เส้นหมี่เจ็บจนข้างหน้ามืดลงทันที

เขาบ้าแล้วหรือไง？

เขาจะทำอะไรกันแน่？

เส้นหมี่คลานขึ้นมาอย่างดิ้นรน ออกแรงตบหน้าต่างรถบานนี้ จะให้คนๆ นี้ปล่อยเธอออกไป：“แสนรัก คุณจะทำอะไรกันแน่？คุณปล่อยฉันออกไปนะ！”

“……”